یک ‌نفر ‌ما ‌را ‌قانع ‌کند

کرمی با اشاره به این که قرار است از این پس به دارندگان مدال طلای المپیک، ماهیانه مبلغی حدود یک میلیون و 900 هزار تومان، به دارندگان مدال نقره این بازی‌ها حدود یک میلیون و 200 هزار تومان و به مدال‌آوران برنز المپیک، حدود 600 هزار تومان حقوق ماهیانه پرداخت شود گفت: پرداخت چنین رقمی به دارندگان مدال برنز، افتخارآفرینی آنها را کاملا کم‌ارزش نشان می‌دهد. مگر چند نفر در تاریخ ورزش کشورمان توانسته‌اند به چنین افتخاری دست یابند. فکر می‌کنم تجدیدنظر در این مورد و اصلاح این بخش، ضمن این که بار مالی بر دوش کسی نمی‌گذارد، کرامت قهرمانان ما را نیز حفظ خواهد کرد.

کرمی افزود: ورزشکاران ما عناوین و افتخارات زیادی را برای کشور عزیزمان به ارمغان آورده‌اند که در این راه، هیچ چشمداشت مالی و مادی نداشته‌اند و تنها برای آبروی خود و وطن عزیزشان به میدان رفته‌اند. ولی این موضوع، نفی‌کننده دقت مسوولان در ارائه خدمات منصفانه به قهرمانان نیست. مثلا خود من طلاهای قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی، قهرمانی جهان، جام جهانی، ارتش‌های جهان، دانشجویان جهان و ستاره‌های جهانی را در کارنامه‌ دارم ولی چون در تنها حضورم در المپیک، مدال برنز کسب کرده‌ام. رقمی به من تعلق می‌گیرد که حدود نیمی از دستمزد ماهیانه قهرمان عزیزی است که در زندگی حرفه‌ای خود تنها موفق به کسب یک نقره در المپیک شده است. حالا اگر قهرمانی بنا به هر دلیلی مثلا آسیب‌دیدگی، دستش از کسب مدال المپیک خالی ماند باید تمام افتخارات بزرگ دیگرش نادیده گرفته شود؟ از مسوولان ذی‌ربط، تقاضای توضیح منطق ارزشیابی خود و از رسانه‌های گروهی، پیگیری حرفه‌ای این مساله مورد اهمیت برای ورزشکاران را درخواست می‌کنم. به هر حال باید کسی پیدا شود که ما را قانع کند.

یوسف کرمی که پس از دریافت مدال طلای بازی‌های آسیایی گوانگجو، آن را به شهدای شهرستان میانه تقدیم کرده بود در مورد این حرکت خود گفت: همیشه در مقابل نام بزرگ شهدای گرانقدرمان احساس کوچکی می‌کنم. 5 ساله بودم که جنگ تحمیلی به پایان رسید بنابراین تنها خاطره‌ام از سال‌های دفاع مقدس، زیرپله خانه همسایه بود که هنگام بمباران هوایی دشمن، جان‌ پناه‌ ما می‌شد در حالی که بعدها فهیمدم در‌ آن سال‌ها قهرمانان بزرگی سینه خود را در برابر گلوله و آتش دشمنان سپر می‌کردند تا امنیت و شرافت ما به خطر نیفتد. من در برابر آن قهرمانان واقعی خود را هیچ می‌دانم و افتخارات ناچیزم را متعلق به‌ آنها می‌دانم و به روح پرفتوحشان تقدیم می‌کنم. احترام به شهدا، خانواده‌های آنها و جانبازان نه یک تعارف بلکه یک وظیفه اولیه است.

کرمی در مورد کسب طلای خود در گوانگجو گفت: بازی‌های آسیایی هم از میدان‌های بسیار حساس ورزشی تلقی می‌شود که موفقیت در آن، بیش از نیاز به آمادگی فنی ـ فیزیکی کامل، به روحیه و آمادگی بسیار بالای روانی مرتبط می‌شود. تا روزی که طلاهای تکواندو به ارمغان آورده شد، دست ورزشکاران کشورمان از رسیدن به طلا خالی مانده بود و این متاسفانه جوی از دلسردی را بین خیل عظیم ورزش دوستان فراهم کرده بود ولی تکواندو در این زمینه پیشقراول شد و کسب 5 مدال طلا در روز عیدقربان، تاثیر بسیار خوبی در ایجاد طراوت و شادمانی در جامعه ما داشت. البته ما هنگام کسب این افتخار، مزه شیرین آن را به طور کامل نچشیده بودیم ولی پس از بازگشت به میهن و دیدن آن صحنه‌ها از تلویزیون، متوجه شدیم که چقدر لحظه‌های افتخارآفرینی ملی شیرین و ارزنده بوده است.

کاپیتان تیم ملی در مورد ناکامی برخی از ملی‌پوشان تکواندو در گوانگجو گفت: نفرات کم تجربه‌تر ما به دلیل آن که هنوز به اهمیت برخورداری از شرایط عالی ذهنی و روانی به منظور موفقیت در میدان حساسی چون بازی‌های‌ آسیایی کاملا پی نبرده بودند نتوانستند در حد شایستگی‌های فنی خود موفق باشند و به اصطلاح ما کم آوردند.

کرمی در مورد ضعف نسبی تیم ملی تکواندو ایران در 3 وزن نخست، نسبت به وزن‌های میانی و سنگین گفت: معمولا تکواندوکاران ملی‌پوش در سنین پایین و وقتی هنوز در سن رشد قرار دارند در این وزن‌ها به میدان می‌آیند ولی پس از یکی دو سال، به دلیل این که کنترل وزن خیلی سخت است به وزن‌های میانی منتقل می‌شوند و در همان اوزان ثابت می‌مانند بنابراین پشتوانه‌های ما در وزن اول و دوم همواره کم هستند و هر ساله باید چشم به درخشش پدیده‌ها داشته باشیم در حالی که در کشورهای خاور دور، تعداد ورزشکاران وزن‌های پایین آنقدر زیاد است که آنها بیشتر موفقیت‌های بزرگ خود را در این اوزان به دست می‌آورند.

قهرمان 27 ساله تکواندو که اعلام کرده است سال 2012، آخرین سال حضورش در صحنه بازی تکواندو خواهد بود و در پایان المپیک لندن با این رشته خداحافظی می‌کند در این مورد گفت: فکر می‌کنم به سطحی از تجربه و پختگی رسیده‌ام که می‌توانم کمک زیادی به تیم ملی کشورم کنم و در المپیک برای آن مفید واقع شوم. من برای کسب سهمیه المپیک برای ایران تمام تلاش خود را خواهم کرد و با توجه به دانستن اهمیت، ارزش و دشواری افتخارآفرینی در المپیک، همه برنامه‌های زندگی‌ام را بر محور حضور و موفقیت در آن متمرکز کرده‌ام. البته قبل از المپیک مسابقه‌های قهرمانی جهان که اردیبهشت آینده در کشور کره جنوبی برگزار می‌شود در پیش است که با توجه به میزبانی این کشور، کار دشواری را پیش‌رو داریم.

امروزه تکواندو در کشورهای مختلف دنیا پیشرفت زیادی کرده است و کشورهای زیادی به جرگه مدعیان درآمده‌اند. بنابراین برای قهرمانی جهان باید یک سر و گردن، بالاتر از بقیه باشیم و علاوه بر آمادگی کامل فنی، ظرفیت‌های روحی‌ـ روانی خود را به بالاترین حد برسانیم.

عضو تیم باشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی در مورد رقابت‌های لیگ برتر تکواندو نیز گفت: خوشبختانه امسال با تقسیم ملی‌پوشان در بین 3، 4 تیم باشگاهی، رقابت نزدیک‌تر و فشرده‌تری را در لیگ تکواندو می‌بینیم. هرچند هنوز فقط 3 تیم با توان مالی قابل قبول در تکواندو وجود دارند. به هر حال چندین سال است که تکواندو در میدان‌های مختلف جهانی، قاره‌ای و بین‌المللی برای کشورمان آبروداری کرده است ولی شاید به دلیل ضعف در معرفی خود و تبلیغات و روابط ضعیف، هنوز نتوانسته حمایت‌های مالی مناسبی برای خود جذب کند. امیدوارم در این زمینه هم تلاش‌‌های موفق‌تری انجام گیرد تا لیگ ما به پویایی کامل برسد.