زمین ، بستر نزول باران رحمت الهی ، خاستگاه اولین نیایش خالصانه انسان در پیشگاه مقدس حضرت دوست ، فرودگاه عاشقانه ترین کلمات (کتاب وحی) و معراجگاه بارورترین جلوه های باور انسان در حرکت از مسیر خاک تا افلاک است .
کد خبر: ۲۳۰۱۵
زمین ، موهبت عزیزی است که از برکت حضور صبورانه اش ، اراده حضرت دوست در رویش سبز گل ، گیاه ، درخت و جنگل تجلی می یابد ، زلال چشمه ها در آن جریان می گیرند ، کوهها به استقامت می ایستند و آدم به تجربت از خاک تا خورشید دست می یازد. چقدر جای تاسف است که این موهبت الهی امروز در عصر آفتابی اندیشه ها، مهجور مانده و گاه شاهد بی رحمانه ترین برخوردهای آدمیان با این نعمت و موهبت عظیم هستیم ؛ موهبتی که امروز بی باورانه چشم انتظار همراهی ، همدلی و نگرش دوباره انسان به آن است . همه با هم تلاش کنیم و بستر زمین را پاک بداریم ، حرمت آن را حفظ کنیم و صفای صبر عاشقانه اش را به زیور احترام و حرمت خویش بیاراییم . بیاییم و تلاش کنیم شهری پاک ، خیابانی پاکیزه و کوچه هایی عاری از ناپاکی داشته باشیم . تلاش کنیم و در باور سبزی که زمین را معراجگاه انسان می داند، پاکترین بستر را برای معراج سبزمان بسازیم . تلاش کنیم و از گنجینه باشکوه ترین واژه های کتاب هستی ، پاکی را به زمین ارزانی کنیم ، به زمین عشق بورزیم تا عشقهایی روشن را در مهد خویش بپروراند. شکوه را به زمین ببخشیم تا شوکت ارزانیمان دارد و دانه های مهر در بطن آن بکاریم تا مهربانی از آن سربرآورد و شعر را به زمین ببخشیم تا عاشقانه بسراید ما را.