آغاز دوباره عصر «فانتزی باز»

سروش رفیعی ، ستاره پرسپولیس اوسمار

هر زمان از او انتقاد کردند، بهتر شد. هر زمان علیه او شعار دادند زیباتر بازی کرد و هر زمان گفتند دیگر تمام شده از اول همه چیز را شروع کرد. اینها همه توصیف حال و روز سروش رفیعی در فوتبال است.
کد خبر: ۱۵۳۶۳۰۳
نویسنده هیلدا حسینی خواه/ جام جم آنلاین

به گزارش جام جم آنلاین مردی که در 32 سالگی به پرسپولیس برگشت و اکنون در 35 سالگی ستاره این تیم به شمار می رود. نکند او هم مثل خیلی از 30 و چند ساله های دیگر فوتبال ایران رویای حضور در جام جهانی دارد؟ حتی اگر اینطور هم باشد باید گفت حداقل نسبت به آن 30 و چند ساله های دیگر خیلی آماده است. 

حالا چرا فانتزی باز؟!


رفیعی ترجیح داد به جای آنکه آرام آرام به مرز بازنشستگی نزدیک شود قد و قامت یک ستاره واقعی را به خود بگیرد. او که زمانی به «فانتزی باز» مشهور بود اکنون با فاصله گرفتن از آن لقب و آن سبک بازی به بازیکن موثرتری برای سرخ ها تبدیل شده است. لقب فانتزی باز لقبی بود که هم جنبه تحسین داشت و هم در خود نوعی انتقاد پنهان را حمل می‌کرد. این لقب به شیوه بازی او برمی‌گشت. سروش علاقه زیادی به حرکات تکنیکی، پاس‌های خاص، چرخش با توپ و بازی‌سازی با ظرافت‌های فردی داشت، نشانه هایی که میتوانست در صورت تکامل از او ستاره بزرگی در این حد بسازد که باعث ترانسفرش به فوتبال اروپا شود اما چنین نشد. در دورانی که فوتبال پرسپولیس بیش از هر چیز به نتیجه و نظم تاکتیکی وابسته بود، سبک بازی رفیعی گاهی بیش از حد نمایشی به نظر می‌رسید و همین موضوع باعث شد این لقب به‌مرور برای او جا بیفتد.

خلاقیت با توپ 


سروش در گذشته تمام تلاش خود را می کرد نهایت خلاقیت را هنگام تصاحب توپ انجام بدهد. 
او اغلب به‌ جای بازی ساده به ‌دنبال پاس‌های عمقی خاص، چرخش‌های سریع در میانه میدان و حرکاتی بود که تماشاگر را به وجد می‌آورد. در برخی مسابقات این ویژگی‌ها به خلق موقعیت و برتری تیم کمک می‌کرد اما در بعضی دیگر باعث کند شدن جریان بازی یا از دست رفتن مالکیت توپ می ‌شد. همین تضاد باعث شد نگاه ‌ها به او دوگانه باشد؛ عده‌ای او را هافبکی خلاق و متفاوت می‌دانستند و عده‌ای معتقد بودند فوتبالش بیش از حد به نمایش فردی وابسته است.
سروش رفیعی در سال ۲۰۱۹ از پرسپولیس جدا شد. با توجه به سن و سالی که داشت و افت کیفی فوتبالش بسیاری تصور می‌کردند او دیگر به اوج بازنخواهد گشت و حتی برخی گمان می‌کردند دوران فوتبالش رو به پایان است. تغییرات پیاپی، دور شدن از فضای رقابتی پرسپولیس و افت‌وخیزهای مقطعی این ذهنیت را تقویت کرده بود که رفیعی دیگر آن بازیکن تأثیرگذار گذشته نخواهد شد. فوتبال ایران نمونه‌های زیادی از بازیکنانی دارد که پس از ترک یک تیم بزرگ دیگر نتوانستند به سطح قبلی خود بازگردند و همین سابقه، تردیدها درباره آینده رفیعی را بیشتر می‌کرد.
با این حال سروش رفیعی در سال ۲۰۲۲ دوباره به پرسپولیس بازگشت، بازگشتی که برای بسیاری غیرمنتظره بود. او این‌بار با تجربه‌ای متفاوت و نگاهی پخته‌تر به فوتبال پا به تیم گذاشت. رفیعیِ در بازگشت دیگر صرفاً به‌دنبال حرکات نمایشی نبود و سعی می‌کرد نقش مؤثرتری در ساختار تیمی ایفا کند. همین تغییر رویکرد باعث شد جایگاه او به‌تدریج در ترکیب پرسپولیس تثبیت شود و اعتماد کادر فنی را به‌دست آورد.

سروش عاشق اوسمار شد!


در فصل جاری و در تیمی که با هدایت اوسمار ویرا شکل گرفته سروش رفیعی به یکی از مهره‌های کلیدی پرسپولیس تبدیل شده است. او در تیم اوسمار برخلاف تیم وحید هاشمیان راحت بازی میکند. او در این فصل عملکردی فراتر از انتظار داشته و تا این مقطع موفق به زدن سه گل شده است؛ آماری قابل توجه برای بازیکنی که بیشتر به‌عنوان هافبک بازیساز شناخته می‌شود. یکی از مهم‌ترین گل‌های او گل سه‌امتیازی مقابل مس بود؛ گلی که پرسپولیس را در کورس قهرمانی نگه داشت و نشان داد رفیعی حالا در لحظات حساس بازیکنی نتیجه‌گراست.
نکته قابل توجه در مسیر حرفه‌ای سروش رفیعی این است که لقبی که زمانی به شوخی و گاه با طعنه به او داده می‌شد، امروز دیگر چندان کاربردی ندارد. او از مرحله «فانتزی‌بازی» عبور کرده و به مرز پختگی رسیده است. رفیعی حالا بهتر می‌داند چه زمانی باید بازی را ساده کند، چه زمانی سرعت تیم را بالا ببرد و چه زمانی ریسک کند. در تیمی که بیش از هر چیز بر نتیجه تأکید دارد، او توانسته خود را با این منطق تطبیق دهد و دوباره به ستاره‌ای قابل اتکا تبدیل شود.

هوش بالا، برگ برنده سروش 


در توصیف ویژگی‌های فنی سروش رفیعی، نخست باید به هوش بازی او اشاره کرد. او درک خوبی از فضاها دارد و می‌تواند بین خطوط حرکت کند و خود را در موقعیت مناسب برای دریافت توپ قرار دهد. کنترل توپ نرم، توانایی چرخش سریع تحت فشار و دقت در پاس‌های کوتاه و متوسط از جمله خصوصیات بارز اوست. رفیعی همچنین در ضربات ایستگاهی و شوت‌زنی از پشت محوطه جریمه توانایی بالایی دارد؛ موضوعی که در این فصل با گل‌هایش به‌خوبی دیده شده است.
از نظر تاکتیکی، رفیعی بازیکنی است که می‌تواند ریتم بازی را تنظیم کند. او می‌داند چه زمانی باید توپ را نگه دارد و چه زمانی با یک پاس ساده جریان بازی را تغییر دهد. برخلاف گذشته اکنون کمتر درگیر حرکات اضافه می‌شود و بیشتر به کارایی فکر می‌کند. همین تغییر باعث شده نقش او در سیستم تیمی پرسپولیس پررنگ‌تر شود و هم تیمی‌ هایش نیز ارتباط بهتری با او برقرار کنند.

رفیعی، بازیکن سرنوشت ساز


سروش رفیعی نمونه‌ای از بازیکنانی است که مسیر حرفه‌ای‌ شان خطی و ساده نبوده است. او دوره‌ای با برچسب «فانتزی‌باز» شناخته شد، دوره‌ای افت کرد و حتی از سوی برخی تمام‌شده تلقی شد، اما با بازگشت و تغییر در نگاهش به فوتبال،دوباره به نقطه‌ای رسید که تأثیرگذار باشد. امروز رفیعی نه‌تنها بخشی از ترکیب پرسپولیس است بلکه یکی از بازیکنانی محسوب می‌شود که می‌تواند در لحظات حساس سرنوشت بازی را تغییر دهد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها