عقب‌گرد زلنسکی

بر اساس سند راهبردی امنیت ملی ایالات متحده، روسیه به‌عنوان یک رقیب شناسایی شده است، نه یک دشمن. بنابراین، فشار بی‌‎وقفه رئیس‎جمهور آمریکا به اوکراین جهت مماشات با درخواست‎های ارضی مسکو به ‎اوج رسیده است. ترامپ رسما خواهان برقراری مجدد انتخابات ریاست‌جمهوری در کی‎یف شد تا پایه‎‌های مشروعیت زلنسکی را سست کند. 
سکاندار کی‎یف به‌رغم آگاهی از نقشه همتای‌ آمریکایی، مطابق معمول چاره‎ای ‎غیر از تمکین ندارد. ولودیمیر زلنسکی خطاب به شهروندان کشورش گفت: «در صورت تامین امنیت، انتخابات سراسری در اوکراین برگزار خواهد شد.» وی در ادامه سخنان خود خاطرنشان کرد: «شنیده‌ام که می‌گویند ما به قدرت چسبیده‌ایم یا من شخصا به ریاست‌جمهوری چسبیده‌ام؛ صادقانه بگویم که این ادعا کاملا غیرمنطقی است.»پیش‎تر نیز ترامپ در مصاحبه با پولیتیکو هشدار داد: «زلنسکی باید به خودش بیاید و شروع به پذیرش چیزهایی کند، چراکه در حال باختن جنگ است.» 
با توجه به تحولات یک‎سال اخیر، پرونده تراژدیک اوکراین، درس عبرتی برای تمام کشورهای نظام بین‎الملل است که منافع مردم‎شان را به قدرت آمریکا گره زده و به کارت بازی بیگانگان دل بسته‌اند.
   
ذبح اوکراین برای اهداف واشنگتن
نگاه جدید آمریکا به سیاست خارجی، استقرار مجدد خشونت عریان، حاکی از بازی قدرت‎های بزرگ در جهان است. زلنسکی صرفا مهره شطرنج کاخ‎سفید دربرابر پوتین قلمداده شده که با تغییر شرایط روابط واشنگتن ــ مسکو به سهولت توسط ترامپ ذبح خواهد شد. به‌طورکلی تیم سیاست خارجی فعلی آمریکا، تشدید منازعه با روسیه را همزمان با خیزش چین منطقی ارزیابی نمی‎کند.درواقع، واشنگتن خواهان تکرار تجربه سفر هنری کیسینجر به چین، مشاور امنیت ملی شهیر دولت نیکسون همچنین عادی‌سازی روابط با پکن علیه کمونیست سرخ روسی بود. اکنون پاشنه برخلاف دهه ۱۹۷۰ چرخیده و ترامپ خواهان جداسازی مسکو از حزب‎ کمونیستی چین است. اگرچه روابط کنونی دو قدرت اوراسیایی پیوندی فولادین دارد، اما تصمیم‌سازان واشنگتن در افق بلندمدت، به دامن‌زدن به اختلافات چین و روسیه در جنگ سرد دوم آینده چشم دوخته‌اند.با توجه نکات فوق، منازعه اوکراین برای ترامپ، صرفا یک سردرد اروپایی است که روند عادی‌سازی روابط با مسکو را سخت کرده است. سکاندار کاخ‎سفید، قاره سبز را باری سنگین بر دوش مجتمع‎های نظامی ــ صنعتی پنتاگون ارزیابی می‌کند و خواهان خودمختاری امنیتی اروپاست. زلنسکی که به امید غرب علم مخالفت با روسیه را برافراشته بود به یک وعده غذایی در میز معاملات کلان ترامپ ــ پوتین همانند برخی ملل دیگر تنزل پیدا کرده است.
   
مصائب برگزاری یک انتخابات
طبق قانون اساسی اوکراین و مقررات حاکم بر وضعیت حکومت نظامی، برگزاری هرگونه انتخابات (ریاست‌جمهوری، پارلمانی یا محلی) تا زمان تداوم جنگ کاملا ممنوع است.بااین‌حال، زلنسکی در واکنش به حملات لفظی اخیر ترامپ، خواستار بازنگری قانون انتخابات توسط پارلمان شده و پیشنهاد داده است درصورتی‌که امنیت فرآیند رأی‌گیری تأمین شود و امکان مشارکت نیروهای نظامی، آوارگان و ساکنان مناطق اشغالی فراهم آید، انتخابات ظرف ۶۰ تا ۹۰ روز برگزار کند. بااین‌حال، برخی کارشناسان اعتقاد دارند که حتی اگر قانونی انتخابات امکان‌پذیر شود، کیفیت آن (امنیت، آزادی رأی، نظارت و شفافیت) به‌ویژه در مناطق نزدیک به خط مقدم، زیر سؤال خواهد رفت. در این وضعیت، نتیجه انتخابات ممکن است مشروعیت داخلی و بین‌المللی نداشته باشد. البته این حربه نیز از ترامپ بعیدنیست که حتی درصورت پیروزی مجدد زلنسکی، به‎ دلایل فوق وی را فاقد مشروعیت بخواند.
اصلی‌ترین موانع پیش‌روی زلنسکی و سیاستمداران اوکراینی جهت برگزاری انتخابات، عملی و امنیتی است. میلیون‌ها نفر آواره هستند یا در خارج از کشور پناهنده شدند، بخش‌هایی از خاک شرق کشور در اختیار روسیه بوده و بسیاری از رأی‌دهندگان و سربازان در جبهه‎های نبرد مشغولند، زیرساخت‌های حیاتی نیز آسیب دیده و امکان رأی‌گیری صددرصد امن و با حضور ناظران مستقل تقریبا وجود ندارد.
   
دورخیز آمریکا برای استثمار
از دید آمریکا، یکی از اهداف مهم اتمام جنگ، تأمین دوباره زیرساخت‌های اوکراین پس از جنگ و بازسازی اقتصادی به‎ سود واشنگتن است. در سال ۲۰۲۵ توافقی به نام «موافقت‌نامه منابع معدنی میان آمریکا و اوکراین» امضا شد که به واشنگتن امکان سرمایه‌گذاری و بهره‏برداری از معادن، نفت، گاز و منابع طبیعی اوکراین می‌دهد؛ منابعی که برای صنایع پیشرفته، انرژی و تکنولوژی‌های آمریکایی در رقابت با چین حیاتی است.
در همین راستا، ترامپ امیدوار است با سرمایه‌گذاری در منابع طبیعی و بازسازی توان صنعتی اوکراین، زنجیره ارزش و منابع استراتژیک مهم اروپای‌شرقی را تحت سلطه قرار داده و جای پای خود را در منابع راهبردی بین‌المللی مستحکم‌تر کند. این بخشی از راهبرد کلی‌تر ۲۰۲۵ سند امنیت ملی کاخ‎سفید است که تأکید بر «قدرت از طریق قدرت نظامی و اقتصادی» دارد.
همزمان، واشنگتن در تلاش است تا نقشی تعیین‌کننده در پایان جنگ و ساختار امنیتی منطبق با منافع واشنگتن ایفا کند. پیش‌نویس طرح صلح ۲۸ ماده‌ای آمریکا برای اوکراین شامل برون‌سپاری امنیت کی‎یف به متحدان سنتی اروپایی است تا از مقابله مستقیم با ارتش روسیه پرهیز کند. به ‎اعتقاد کاخ ‎سفید، موضوع قاره سبز برای استمرار جایگاه ابرقدرتی این کشور درمقابل حوزه اقیانوس آرام ثانویه محسوب می‎شود.
 در نتیجه، چشم‎انداز سرنوشت اوکراین در تنگنای قدرت‎های بزرگ بهتر از حالت «نیمه استعماری» نخواهد بود.

دست پنهان گلوبالیست‎ها
سیاست صحیح برای کی‎یف جهت عدم تبدیل به خوراک غذایی قدرت‎های بزرگ اتخاذ سیاست چندجانبه نظیر کشورهای حاشیه خلیج‎فارس بود که میان قدرت امنیتی واشنگتن وسرمایه‌‎گذاری چینی تعادل برقرار کردند. اما سیاسیون اوکراین تحت تاثیر چهره‎های گلوبالی (جهان وطن‎گرا) دچار اختلال درسیاست‎گذاری شدند. بنیاد تحت امر جورج سوروس، سرمایه‎دار غربی از اوایل دهه ۱۹۹۰ در کی‎یف تأسیس شد و هدف اعلامی‎اش «ترویج جامعه‌ای باز و دموکراتیک» بود؛ از آن زمان تاکنون صدهامیلیون دلار به پروژه‌های مدنی، رسانه‌ای، آموزشی و حقوق بشری در اوکراین کمک کرده که زمینه کج‎فهمی اوکراینی‎ها را نسبت به درک منافع ملی‎شان فراهم آورد.
چهره‌‎های مستقل اوکراین به‌ویژه در جریان فتنه نارنجی ۲۰۰۴ و شورش میدان یورو ۲۰۱۴ به ‎نقش مخرب غرب در امنیت این کشور اروپای‌شرقی اشاره کرده‎اند، چراکه بنیاد سوروس نزدیک به آمریکا با تأمین مالی «مخالفان» و فعالان سیاسی و اجتماعی و حمایت از تظاهرات و نقدحکومت،نقش مهمی درشعله‌ور شدن اعتراضات وتغییرحکومت داشته است.