صدا اگر از عشق برآید، می‌تواند جاودانگی بیافریند

برای او، دوبله تنها بازگویی واژه‌ها نیست؛ دمیدن جان برچهره‌ بی‌جان تصویر است و ترجمان روح نقش‌ها و گفت‌وگویی عاشقانه میان هنرمند و دل مخاطب. درهرکلمه، درهرنگاه و درهر مکث صدایش، ردی از عشق، تربیت هنری و انسانیت به گوش می‌رسد؛ گواهی بر این حقیقت که صدا، اگر از عشق برآید، می‌تواند جاودانگی بیافریند.از همان روزهای کودکی که دست‌های کوچک وپرانرژی‌اش روی میکروفن‌های استودیو می‌لغزیدند مسیرش مشخص بود.او می‌گوید: از پنج‌سالگی دوبله را بارها تجربه کردم، اما به‌صورت جدی و حرفه‌ای از ۱۸سالگی، بعد ازگرفتن دیپلم،به کار دوبله ادامه دادم. اولین تجربه حرفه‌ای‌اش در فیلم سینمایی «مستاجر» به مدیریت آقای طهماسب و یک تیزر تبلیغاتی بود؛ پروژه‌هایی که نشان داد دوبله چیزی فراتر از انتقال صدا و زندگی‌بخشیدن به شخصیت‌هاست.
علاقه او به دوبله ریشه در همراهی مداوم با خانواده دارد. وی ادامه می‌دهد: «از کودکی همراه پدر و مادرم به استودیو ‌آمدم و نسبت به این حرفه علاقه زیادی نشان دادم. خوشبختانه آنها هم به علاقه من احترام گذاشتند و اجازه دادند دوبلور شوم.» همان اعتماد و حمایت، زیربنای مسیر حرفه‌ای او شد و عشقش به هنر را پرورش داد؛ عشقی که هنوز هم در تمام کارهایش جاری است.
مهسا عرفانی همواره تلاش کرده بهترین خود را چه از نظر کاری و چه از لحاظ اخلاقی ارائه دهد.او تاکید می‌کند: «در دوبله نام افتخارآمیز دو استاد، پدر و مادرم، همیشه با من است و تمام تلاشم را می‌کنم، چه از لحاظ کاری و چه از لحاظ اخلاقی، که بهترین خودم را ارائه دهم.»
اگر مسیر زندگی او به‌جای دوبله، به هنر دیگری می‌رسید، یقینا در حوزه‌های بازیگری، کارگردانی یا اجرا فعالیت می‌کرد. هنر برای او راهی است برای زندگی‌کردن شخصیت‌های مختلف و تجربه احساسات گوناگون. او ادامه می‌دهد: «در کل عاشق هنر هستم و از این‌که قالب‌های شخصیتی مختلف را اجرا کنم، لذت می‌برم.»
هر نقش، از کودک بازیگوش تا والدین مهربان، فرصتی است برای کشف جهان تازه‌ای از احساسات انسانی و نشان‌دادن طیف وسیعی از تجربه‌ها.این روزها، مهسا عرفانی مدیریت دوبله سریال «پزشک مدرسه» را بر عهده دارد؛ پروژه‌ای آموزنده و پراحساس که هر قسمت آن قلبش را به تپش می‌اندازد. او با حساسیت فراوان، دوبلورهای مناسب را برای نقش‌های حیاتی انتخاب می‌کند. وی می‌گوید: «تمام تلاشم را کردم برای نقش بچه‌های مریض یا حتی پدر و مادر آنها، از دوبلورهایی که درحال‌حاضر بچه ندارند استفاده کنم تا خیلی اذیت نشوند.»
 انتخاب دقیق او نشان می‌دهد که مهربانی، حرفه‌ای‌بودن و احترام به دیگران، همواره بخشی از مسیر کاری او بوده است.
حساس‌ترین لحظات برای او هنگام سینک صحنه‌های این سریال اتفاق می‌افتد.دراین‌باره توضیح می‌دهد: «من موقع سینک هر قسمت اشک می‌ریزم. حتی بعضی دوبلورها هنگام گویندگی همراه با نقش گریه می‌کنند.» این لحظات، همان چیزی است که دوبله را زنده می‌کند و باعث می‌شود هر دیالوگ وهرصحنه، حقیقتا لمس شود و قلب مخاطب را درگیر کند.
کیفیت دوبله برای مهسا عرفانی همیشه در اولویت قرار دارد. وی می‌گوید: «کیفیت دوبله همیشه برای من اهمیت بالایی دارد وهیچ‌وقت آن رافدای سرعت نمی‌کنم، با این‌که جزو مدیردوبلاژهایی هستم که سریع اما باکیفیت دوبله فیلم یا انیمیشن را جلو می‌برم.»
برای او هر شخصیت و هر دیالوگ، داستانی برای روایت دارد و به‌صورت کاملا حرفه‌ای هر داستان را با تمام جزئیات منتقل می‌کند. او عاشق اجرای شخصیت‌های مختلف است وهر نقش رافرصتی برای زندگی‌کردن تجربه‌ای تازه می‌داند. این نگاه باعث شده کارش نه‌تنها حرفه‌ای، بلکه انسانی و دلنشین باشد؛ دوبله‌ای که مخاطب می‌تواند به‌درستی آن را حس کند و با شخصیت‌ها همراه شود.
مهسا عرفانی از سختی‌های مسیر حرف نمی‌زند، بلکه بر زیبایی‌ها و لذت‌های کار تمرکز دارد. هربار که یک دوبلور، موفق به اجرای دیالوگ پیچیده یا احساسی می‌شود، لحظه‌ای ارزشمند برای اوست. این تجربه‌ها نه‌تنها مهارت فنی او را تقویت می‌کنند، بلکه قلب و ذهنش را با هنر دوبله پیوند می‌دهند و عشق او به این حرفه را نمایان می‌سازند.
دوبله برای او بیشتر از یک حرفه است؛ نوعی زبان برای روایت داستان‌ها، انتقال احساسات و آشناکردن مردم با دنیاهای متفاوت. هرلحظه در استودیو، فرصتی است برای یادگیری، رشد و خلق لحظاتی که هم خودش و هم مخاطب بتوانند لمس کنند و تمام اینها ترکیبی از استعداد وانسانیت خانوادگی اوست که از پدر ومادر نامدارش، زنده‌یادان حسین عرفانی و شهلا ناظریان، به ارث برده و تأکیدی است بر ماندگاری ذاتی صدای او تا هنر دوبله را با احساس و زندگی واقعی پیوند دهد.
درنهایت، رمز موفقیت مهسا عرفانی ساده و روشن است؛ او خاطرنشان می‌کند: «صبر و عشق به دوبله جزو اساسی‌ترین و کلیدی‌ترین موضوعاتی است که همیشه به آن اهمیت می‌دهم و به نظرم همین رمز موفقیت کاری من است.»
نگاه او، نه‌تنها مسیر حرفه‌ای‌اش را شکل داده، بلکه الهام‌بخش همه کسانی است که می‌خواهند با عشق، صداقت و پشتکار در هنر و زندگی پیش بروند.