همگان به یاد دارند که در جریان جنگ هشت ساله یمن نیز دهها هزار کودک بیگناه شهید، زخمی یا دچار قحطی، آوارگی و سوءتغذیه شدند و به رغم قرار گرفتن اولیه نام عربستان سعودی در لیست کشورهای ناقض حقوق کودکان، بان کیمون، دبیر کل سابق سازمان ملل نام این کشور را به دلیل آنچه لابیها وفشارهای سیاسی گفته شد، ازاین لیست سیاه خارج کرد. آنتونیو گوترش، دبیرکل کنونی سازمان ملل متحد نیز به این پرونده نسلکشی آشکار ورود پیدا نکرد. اکنون این اتفاق تلخ در مقیاسی گستردهتر رخ داده و خشم ناشی از بمباران بازار النصیرات، منجر به ایجاد تحرکی اولیه! در سازمان ملل در این خصوص شده است. سؤال اصلی اینجاست که ساختار سازمان ملل متحد و کمیته حقوق بشرآن چگونه طراحی شده که در آن کشتار دهها هزار کودک به مثابه یک «جرم صریح» به شمار نیامده و در عوض، ادعاهای ضد حقوق بشری کشورهای آمریکا، انگلیس و فرانسه ( سه عضو غربی دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد) تبدیل به مبنایی برای صدور قطعنامههای مکرر علیه کشورهای مخالف غرب میشود؟! این بحران ساختاری چگونه قابل توجیه و حل است؟
نوازش صهیونیستها توسط سازمان ملل
سازمان ملل هفته آینده گزارشی درباره کشورها و سازمانهایی که به کودکان آسیب میزنند و حقوق آنها را نقض میکنند، منتشر خواهد کرد. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد اعلام کرد که این سازمان اسرائیل را در لیست سیاه کشورهایی که در مناطق درگیری به کودکان آسیب میرسانند، قرار خواهد داد. منابع خبری گوناگون نیز تصریح کردهاند که سازمان ملل متحد، رژیم صهیونستی را که از هفتم اکتبر تاکنون هزاران غیرنظامی رادرنوارغزه کشته به لیست کشورها و گروههایی که در مناطق درگیری به کودکان آسیب میرسانند، اضافه کرده است.بنا بر این گزارش، گوترش، سرلشکر هدی سیلبرمن، وابسته نظامی رژیم اشغالگر صهیونیستی در واشنگتن را در مورد موضوع مطلع کرده و گفته که تصمیم گرفتهاند روسیه و گروههای تروریستی داعش، القاعده و بوکوحرام و همچنین اسرائیل را در لیست سیاه «کشورها و سازمانهایی که به کودکان در مناطق درگیری آسیب میرسانند» قرار دهند. رژیم صهیونستی اعلام کرده که این رژیم در تمام تلاشهای خود برای متقاعدکردن گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد برای دست کشیدن از این اقدام شکست خورده است. مسأله به این نقطه ختم نمیشود. تخمین زده میشود که نام این رژیم به وضوح در لیست ذکر نخواهد شد، اما مسئول این وضعیت به عنوان «ارتش اسرائیل» تعریف میشود. قرار است این لیست سیاه که اسرائیل به آن اضافه میشود، هفته آینده منتشر شود! به عبارت بهتر، حتی سازمان ملل متحد حاضر نشده موجودیت و کلیت این رژیم سفاک را پس از این حجم جنایت و کشتار تروریستی بخواند و به تروریستی خواندن ارتش این رژیم اکتفا کرده است.
نقش آمریکا در مدارای سازمان ملل
واشنگتن نه فقط حامی اصلی رژیم اشغالگر صهیونیستی در جنگ غزه محسوب میشود، بلکه در عرصه میدانی و عملیاتی نیز فرماندهی بخشهای گستردهای از عملیات نسلکشی کودکان بیدفاع فلسطینی را برعهده داشته و دارد. از سوی دیگر، آمریکا به عنوان بازیگری که مناسبات کلان سازمان ملل متحد (بهویژه در شورای امنیت) را تنظیم و تعریف میکند، در برابر هر گونه اقدام که مانع جنگ و نسلکشی در غزه شود، ایستاده است. رسانههای غربی نیز این روزها ماجرای توقف ارسال تنها «یک» محموله مهمات از آمریکا به رژیم صهیونستی را نماد ایستادگی واشنگتن در برابر حماقت تلآویو در رفح تلقی کرده و از آن به عنوان تصمیمی هوشمندانه یاد میکنند! گویا اساسا آمریکا از ابتدا نقشی در کشتار بیرحمانه در نوار غزه و آواره ساختن میلیونها فلسطینی نداشته و نماد عقلانیت و انساندوستی در نظام بینالملل بوده است! در چنین شرایطی ژست حقوق بشری دولت بایدن، دروغی بیش نیست. اشتراک راهبردی و تاکتیکی آمریکا و رژیمصهیونیستی در جنگ غزه موضوعی نیست که جریانهای مخفی و آشکار قدرت در غرب قدرت انکار یا حتی تخفیف آن را داشته باشند.
پایان تاریخ مصرف سازمان ملل
هر چند تاریخ مصرف سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای ظاهرا بینالمللی برخاسته از دوران پساجنگ جهانی دوم مدتهاست به پایان رسیده اما اکنون این مسأله از سوی افکار عمومی و اکثر کشورهای دنیا به وضوح حس شده است. قطعا تنها راه مواجهه با این رویکرد وقیحانه و پارادوکسیکال در قبال حقوق بشر و حقوق کودکان، از بین رفتن ساختار کنونی و جایگزینی آن با ساختاری جدید است. قطعا این اتفاق در آیندهای نه چندان دور رخ خواهد داد.