ایران هم با مردان و زنان فعالی ساخته میشود که مومنانه و مجاهدانه بار سنگین پیشرفت کشور را به دوش میکشند و برای حرکت امن جامعه در مسیر قلههای امید و رفاه، میجنگند، با محدودیتها و خطرات و سختیها دستوپنجه نرم میکنند و از بذل مال و جان دریغ ندارند.
رئیسی عزیز هم در میانه میدان بود، مسئولیتپذیر، مجاهد، مخلص و خستگیناپذیر بود، در مسیر خدمت به مردم روز و شب نمیشناخت؛ برای دیدار مردم روستایی به سیستان رفت و خاکی شد، به خوزستان رفت و گِلی شد، به مازندران رفت و بارانی شد. دغدغه مردم داشت و محبوب مردم شد.
راز شهادت آقای رئیسی عزیز در دو آیه شریفه «لَیسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعى» و «فَضَّلَ اللَّهُ المُجاهِدینَ عَلَى القاعِدینَ أَجرًا عَظیمًا» باید دید. او الگویی واقعگرایانه از انسان انقلاب اسلامی نشان داد که تلاشگر، جنگنده و مجاهد برای پیشرفت انقلاب اسلامی بود. او در صحنه سیاست، تمام خود را آورد و رنج و سختی میدان را به آغوش کشید.
امام جمعه فقید حجتالاسلام آل هاشم، وزیر خارجه محبوب امیر عبداللهیان و استاندار عزیز آقای مالک رحمتی، یک لحظه زمین ننشستند و درک جدیدی از صحنه سیاست خلق کردند و تلاش با نیت درست را شاخص سیاستورزی کردند و عزیز مردم شدند.