یادش بخیر فوتبالیها در دهه شصت خاطرات زیادی دارند از تماشای دو فوتبال با یک بلیت در ورزشگاه آزادی. مثلا اول پاس بازی میکرد با نیروی زمینی و بعد از آن هم پرسپولیس بازی داشت با وحدت. یا در روزی که استقلال باید به مصاف گسترش میرفت، قبل از آن راهآهن به مصاف دارایی میرفت. حالا ۴۰ سال گذشته از آن روزها و قرار است ورزشگاه آزادی را یک بار دیگر ببریم به همان حال و هوا. میزبانی از دو مسابقه فوتبال در یک روز، اتفاقی که سالهاست در دنیای فوتبال منسوخ شده، اما اینجا در ایران، چون ورزشگاههایمان به سیستم تکنولوژی کمک داور ویدئویی مجهز نیست، چارهای نداریم جز اینکه به همه تیمهای آسیایی آدرس ورزشگاه آزادی را بدهیم. فرقی هم نمیکند در گروه C لیگ قهرمانان آسیا باشند یا در گروه D یا E . این داستان تلخ این روزهای فوتبال ماست؛ یک ایران و فقط یک ورزشگاه مجاز، برای میزبانی از بازیهای آسیایی که میزبان همه بازیهای استقلال، پرسپولیس و تیمملی هم هست.
بفرمائید چمن را نابود کنید!
نساجی که از همان ابتدا معلوم بود ورزشگاهی در حد استانداردهای میزبانی از لیگ قهرمانان آسیا ندارد. پرسپولیس هم که طبیعتا باید بازیهای آسیایی خود را در ورزشگاه آزادی برگزار کند و حالا به این جمع باید سپاهان را هم اضافه کرد. حکم عجیب و غریب کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا علیه سپاهان و محرومیت این باشگاه از ۳ بازی خانگی، طلاییپوشان را هم در مسیر ورزشگاه آزادی قرار داده است. دلیلش هم استفاده از تجهیزات عاریهای VAR در ورزشگاه آزادی است. به همین دلیل هم این هفته چارهای نیست جز اینکه هر دو بازی نمایندگان آسیایی ایران در یک روز و در این ورزشگاه برگزار شود. نکته مهم اینکه چمن ورزشگاه آزادی در ماههای گذشته به پایینترین سطح کیفی خود رسیده بود و مسئولان ورزشگاه در حال ترمیم چمن این ورزشگاه هستند و حالا مطمئنا برگزاری دو مسابقه فوتبال در فاصله زمانی حدودا ۴ساعته میتواند لطمه بزرگی به کیفیت چمن ورزشگاه وارد کند! البته این همه ماجرا نیست. ورزشگاه آزادی باید روز شنبه بیستم آبان از ساعت ۱۵ میزبان تقابل تیمهای استقلال تهران و تراکتور تبریز باشد تا در فاصله کمتر از ۵ روز، ۳ مسابقه فوتبال در ورزشگاه آزادی به انجام برسد. بعد از آن هم نوبت به فیفا دی میرسد این ورزشگاه باید برای انجام مسابقه تیمملی ایران مهیا شود؛ اولین مسابقه در مسیر انتخابی جامجهانی ۲۰۲۶. براساس برنامهریزی انجام شده، شاگردان امیر قلعهنویی ۲۵ آبانماه باید در ورزشگاه آزادی به مصاف هنگکنگ بروند و هنوز معلوم نیست در مسابقهای که نیاز به کمک داور ویدئویی نیست، چرا دیگر ورزشگاههای کشور نباید میزبان این بازی ملی باشند؟! مسئولان ورزشگاه و مدیران شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی هنوز واکنشی نسبت به انجام ۴ مسابقه در ۱۰ روز در ورزشگاه آزادی نداشتهاند اما یک آمار تامل برانگیز شاید بتواند خیلیها را در این فوتبال از خواب خرگوشی بیدار کند. این آمار مربوط میشود به تعداد میزبانیهای ورزشگاه آزادی در فصل جاری فوتبال که به ما میگوید از اواسط مرداد تا پایان آبان، فقط در مدت ۱۰۰روز، ورزشگاه آزادی میزبان ۱۷مسابقه فوتبال بوده است؛ یعنی دو برابر بیشتر از تعداد میزبانیهای ورزشگاه سانتیاگو برنابئو شهر مادرید در مدت مشابه.
آمار میزبانیها در ۱۰۰ روز
ورزشگاه آزادی ۱۷ مسابقه استقلال ۶، پرسپولیس ۶، تیمملی ۲، نساجی ۲ و سپاهان یک بازی
اولدترافورد منچستر ۱۱ مسابقه
پارک دوپرنس پاریس ۱۰ مسابقه
آنفیلد لیورپول ۹ مسابقه
سانتیاگو برنابئو مادرید ۸ مسابقه