اینجا به جز زیبایی نبود!

زن و مرد، پیر و جوان، ترک، ‌لر، فارس،کرد و بلوچ همه زیر پرچم سه رنگ ایران یکرنگ بودند. آن‌قدر یکرنگ که در خطوط مقدم جبهه نمی‌شد میان فرمانده و سرباز صفر تفاوتی را متوجه شد. همچنان‌که یک پزشک جراح و یک بهیار قابل تشخیص نبود. دورانی که هرچند ۲۱۳ هزار نفر از بهترین جوانان و مردان و زنان این سرزمین را از ما گرفت اما تا همیشه تاریخ نمایش‌دهنده دفاع جانانه مردمی است که همه چیزشان را برای دفاع از دین و میهن به میان آوردند.

۳۱شهریور۵۹ رژیم بعث عراق با تصمیم و طرح قبلی و با هدف برانداختن نظام نوپای جمهوری اسلامی، جنگی تمام عیار را علیه ایران اسلامی آغاز کرد. صدام، رئیس‌جمهور عراق با ظاهر شدن در برابر دوربین‌های تلویزیون عراق  و پاره کردن قرارداد۱۹۷۵ الجزایر، آغاز تجاوز به خاک ایران را اعلام کرد. ارتش عراق که بر اساس محاسبات خود از وضعیت داخلی و خارجی ایران، فتح یک هفته‌ای تهران را در سر می‌پروراند، در روزهای نخست تجاوز، بدون مانعی جدی در مرزها تا دروازه‌های اهواز و خرمشهر پیش تاخت اما پس از مدت کوتاهی متوجه اشتباهش شد.

جنگ بین ایران عراق در واقع جنگ میان دو کشور نبود. یک ایران بود و یک دنیا در مقابلش! صدام با کمک‌های تسلیحاتی متنوع و متعدد تمامی کشورهای غربی و در رأس‌شان آمریکا، می‌خواست هر طور دلش می‌خواهد اسبش را بتازاند و همین کار را هم کرد و انواعی از جنایات جنگی را رقم کرد. با تمام اینها اما مردم کشورمان و به طور ویژه جوانان این مرز و بوم در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل خوش درخشیدند. جوانانی که در بسیاری از عملیات‌ها به نیکی می‌دانستند رفتن‌شان دست خودشان است و بازگشت‌شان با خدا؛ آنهایی که داوطلبانه خود را در میدان مین می‌انداختند و جان‌شان را فدا می‌کردند تا همرزمان‌شان بتوانند از میدان‌های مین عبور کنند و عملیات‌ها را به سرانجام برسانند. جوانانی که واژه‌های شجاعت و دلاوری در برابر رشادت‌‌های‌شان سر تعظیم فرود می‌آورد!

شخصیت و شجاعت هر یک از رزمندگان دوران دفاع‌مقدس ظرفیت نوشتن ده‌ها و صدها کتاب و ساختن فیلم را دارد. جوانانی که اگر به درستی معرفی شوند، می‌توانند الگوهایی زمینی برای جوانان همه نسل‌ها باشند. جوانانی که مثل همین جوانان امروزی برخی درسخوان و برخی فراری از مدرسه بودند. گاهی عاشق می‌شدند و گاهی هم اشتباه می‌کردند اما پای جنگ و جبهه و دفاع از وطن و دین که به میان آمد، به یکباره آنچنان تغییر کردند که انگار با یک ابرقهرمان مواجه‌ایم؛ آنهایی که برای حضور در عملیات‌ها و رفتن به خط مقدم جبهه با هم رقابت داشتند. رفتن به عملیات‌هایی که می‌دانستند شانس زنده‌ماندن‌شان یک به ۱۰ است.

اما همه زیبایی‌های جنگ فقط در خط مقدم جبهه و قسمت مردانه نبود. بخش اعظم این زیبایی‌ها در پشت جهه و جایی فراتر از آنچه با قلم نویسندگان و دوربین فیلمسازان به تصویر کشیده شده، وجود داشت. اوج زیبایی دوران دفاع‌مقدس را می‌توان در نگاه نوعروسی دید که دامادش را همان فردای عروسی راهی جبهه‌های جنگ می‌کند و می‌کوشد بغضش را پشت لبخندی پنهان کند. بغض آخرین خداحافظی و رفتنی بی‌بازگشت! یا مادری که با دست خودش ساک جبهه پسرش را می‌بندد و در عین حالی که فرزندش را از زیر قرآن رد می‌کند و پشت سرش آب می‌ریزد،‌ می‌داند باید از جگرگوشه‌اش دل ببرد و به شهادتش رضا دهد  یا پدری که سال‌هاست چشم‌هایش به در خشک شده تا شاید پلاکی،‌استخوانی یا نشانی از پسرش به او برسد و لااقل سنگ مزاری داشته‌باشد تا سنگ صبور دلتنگی‌هایش شود.

۱- ۲۱۳ هزار شهید

۲- ۱۴۰ هزار جانباز

۳- ۳۲۰ هزار مجروح

۴- ۴۰ هزار آزاده

۵- ۴۲ درصد نوجوانان بین ۱۶ تا ۲۰ سال 

۶- ۷۱ درصد نوجوانان و جوانان بین ۱۶ تا ۲۵ سال

۷- ۸ درصد ۲۶ تا ۳۰ سال

۸- ۴۴ درصد ۳۱ تا ۳۵ سال