مقاومت با صلابت بر موضع خود ایستاده است

اما این امر به دلیل وجود اختلاف حاد بین لبنانی‌ها انجام نشده است. ضمن این‌که ارتش لبنان خوانایی خلع‌سلاح مقاومت را ندارد و به‌ویژه این‌که خود لبنانی‌ها طرفدار سلاح مقاومت هستند. تهدید آمریکا به این‌که اسرائیل از این پس با آزادی عمل بیشتری لبنان را مورد حمله قرار خواهد داد، یک تهدید قدیمی است مرتبا درحال تکرار است. 
این امکان وجود دارد که اسرائیلی‌ها حملات خود را گسترش داده و شخصیت‌های خاصی را مورد حمله قرار داده یا اماکنی را بمباران کنند. اما به  نظرم بعید است که اسرائیلی‌ها دست به یک تهاجم زمینی گسترده علیه لبنان بزنند به‌ویژه این‌که در عملیات «اولی‌الباسل» که شاهد جنگ ۶۷ روزه‌ای در جنوب لبنان بودیم، اسرائیل متحمل شکست شد. اکنون که شمار زیادی از شهرک‌نشینان با تلاش شبانه‌روزی مسئولان رژیم صهیونی به خانه‌های خود در شمال فلسطین اشغالی برگشتند، به همین دلیل دلایل واضحی برای حمله گسترده زمینی به خاک لبنان وجود ندارد.
آنچه که در این میان مسلم است، این است که مقاومت  بر سر موضع خود یعنی برعدم تسلیم سلاح ایستاده است. به‌ویژه در شرایطی که تهدیدات اسرائیلی‌ها همچنان ادامه دارد و هر روز به نقاطی از لبنان حمله می‌کنند. اکنون مشاهده می‌کنیم که این حملات صرفا به مراکز حزب‌الله انجام نمی‌شود بلکه تاسیسات غیر نظامی را در جنوب لبنان مورد حمله قرار می‌دهد که مانع از انجام روند بازسازی شود و این نشان می دهد اسرائیل تمامی لبنانی را آماج حملات خود قرار داده و آن را منحصر به مقاومت نکرده است.
در هر صورت تصمیم برای خلع سلاح مقاومت تحت عنوان به انحصار درآوردن حمل اسلحه به دست ارتش لبنان در دصتور کار دولت لبنان قرار دارد اما امکان اجرای آن به دلیل شرایط میدانی، وجود ندارد.مقاومت، با تمام قدرت در میدان حضور دارد و هیچ نیرویی در جهان وجود ندارد که بتواند سلاح آن را به زور تصاحب کند.
به همین دلیل در طرح فرمانده کل ارتش لبنان صریحا ذکر شده که ما نمی‌توانیم با امکاناتی که در اختیارمان هست، این تصمیم را به مرحله اجرا درآوریم و مقاومت سلاح را به دلیل ادامه تجاوزات رژیم صهیونی به دست گرفته است.