برای همه بچه‌های ایران

اما این اشتیاق و حتی اضطراب برای تعداد زیادی از کودکان یک آرزوست! طبق آخرین آماری که معصومه نجفی پازوکی، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش داده است،‌۱۶۰هزار کودک از تحصیل باز مانده‌اند. کودکانی که خیلی از آنها به واسطه مشکلات مالی و اقتصادی والدین‌شان امکان حضور در سر کلاس درس و مشق و ادامه تحصیل را‌ندارند. 

نخبگانی که از درس جا می‌مانند!

کودکان بازمانده از تحصیل، بچه‌هایی هستند که بدون شک استعدادهای بزرگی در میان‌شان وجود دارد و چه بسا اگر امکانات درس و تحصیل به شکلی عادلانه و برابر برای‌شان فراهم باشد، مریم میرزاخانی‌ها و پروفسور سمیعی‌های آینده این کشور در میان‌شان جای گرفته باشد. اما رهاکردن این بچه‌ها به حال خود به معنای هل‌دادن آنها در دامن آسیب‌های اجتماعی است. بچه‌هایی که قرار است آینده‌ساز این مرز و بوم باشند در اثر دوری از فضای آموزشی و تربیتی و گرفتارشدن در دام باندهای تبهکاری و تکدیگری یا تبدیل‌شدن به کودکان کار، آینده‌شان را می‌بازند. این در حالی است که اگر حاکمیت و همه ما همت کنیم می‌توانیم این بچه‌ها را هم سر کلاس درس و مدرسه بفرستیم؛ کاری که شاید هزینه چندانی هم برای ما نداشته باشد اما می‌تواند به این بچه‌ها کمک کند و آینده روشنی را برای‌شان به تصویر بکشد.

در حسرت یک دفتر مشق 

در بسیاری از مناطق محروم و کم‌برخوردار بچه‌ها حتی یک دفتر مشق و مداد و خودکار ندارند که بخواهند سر کلاس درس و مدرسه حاضر شوند. این در حالی است که خیلی از ما همه ساله تعداد زیادی نوشت‌افزارهای رنگارنگ برای فرزندان‌مان تهیه می‌کنیم .دفترها و خودکار و مداد و پاک‌کن‌هایی که خیلی‌های‌شان بلااستفاده می‌مانند. برای کمک به بچه‌هایی که به واسطه مسائل اقتصادی نمی‌توانند به مدرسه بروند، کافی است تا سراغ کمد و وسایل قدیمی فرزندان‌مان برویم و از میان انبوه دفتر و مداد و مدادرنگی و سایر نوشت‌افزارهای بلااستفاده، اقلام سالم و به درد بخور را جداکرده و در جشن عاطفه‌ها به مراکز جمع‌آوری کمک‌های مردم تحویل دهیم. برخی گروه‌های جهادی در مساجد محلات یا حتی در برخی مدارس هم هستند که کمک‌های مردمی را برای رساندن به دست دانش‌آموزان مناطق محروم تحویل‌می‌گیرند. 

برای فرزندان ایران

اگراز وضعیت مالی بهتری برخورداریم، می‌توانیم این روزها وقتی برای خرید نوشت‌افزار فرزندان خودمان مراجعه می‌کنیم، برخی اقلام را هم برای اهدا به این کودکان خریداری کنیم. لازم نیست سراغ نوشت‌افزار فانتزی و گران قیمت برویم. بچه‌های مناطق محروم سیستان وبلوچستان، بشاگرد و قلعه گنج حتی ساده‌ترین مدل دفترمشق را هم برای نوشتن تکالیف مدرسه شان ندارند. حتی لازم نیست جای دوری برویم بسیاری از کودکان درمناطق اطراف تهران هم با چنین محرومیت‌هایی مواجه‌اند و کمک‌های مالی یا کالایی ما می‌تواند موجب شود آنها هم بتوانند به درس‌شان ادامه دهند. 

سررسیدهایی که نمی‌خواهیم 

گاهی وقت‌ها برخی وسایل فرزندان‌مان که تمیز و سالم مانده‌ هم می‌تواند گزینه خوبی برای اهدا به این بچه‌ها باشد. حتی سررسیدهای تاریخ گذشته‌ای را که داریم و نمی‌خواهیم هم می‌توانیم به این بچه‌ها ‌اهدا کنیم. کاغذهای سفید این سررسیدها می‌تواند برای این بچه‌ها به یک دفتر مشق تبدیل شود. گروه‌هایی برای جمع‌آوری و رساندن هدای ما به بچه های محروم از تحصیل وجود دارد. 

کار خیر با همراهی فرزندان

خوب است ماجرا را با فرزندانمان در میان بگذاریم .مطمئن باشید آنها می‌پذیرند امسال را هم با همان وسایل باقیمانده از سال قبل‌شان بگذرانند و در عوض نوشت‌‌افزار جدیدشان را به یک کودک بازمانده از تحصیل و بی‌بضاعت اهدا کنند. یا این که به جای داشتن نوشت‌افزار گرانقیمت وسایل معمولی‌تری را انتخاب کنند و بخشی از آنچه را که برایشان خریده‌اید به بچه‌های بازمانده از تحصیل اهدا کنند. 

مهم‌ترین عوامل ترک‌ تحصیل کودکان

۱- اعتیاد والدین
۲- طلاق والدین
۳- معلولیت‌ها و بیماری‌های مختلف
۴- فقر مالی
۵- فقر فرهنگی
۶- مهاجرت
۷- فقر انگیزشی
۸- دیرآموزی