هم‌صدایی گروه‌های سرود با «همآهنگ»

در این بین گروه‌هایی به چشم می‌خورد که با وجود این‌که در مدارس کانکسی درس می‌خواندند، از سرود غافل نبودند و نظر تیم «همآهنگ» را جلب کرده بودند. به‌گفته تهیه‌کننده این برنامه، از آنجا که امکان حضور بعضی از گروه‌ها به تهران برای شرکت در برنامه ممکن نبود، خودمان آستین بالا زدیم و برای شناسایی آنان به مناطق کشور سفر کردیم. سفر زمینی ۱۴‌هزار کیلومتری که ۱۲۰ نفر از تیم برنامه را به همراه داشت.

طرح شناسایی استعدادهای حوزه سرود شهریور سال ۱۴۰۰ نوشته شد و بعد از شش ماه، ضبط برنامه شروع شد. در این مدت به ۱۰نقطه از کشور سفر شد و ۱۱۰ گروه برای شرکت در استودیوی سیار حاضر شدند.
سیدمحمد‌صادق حسینی، تهیه‌کننده برنامه همآهنگ شبکه نسیم درباره هزینه مالی که صرف جا‌به‌جا‌یی تیم ۱۲۰‌نفره برنامه‌سازی و استقرار آنها در شهرهای مختلف کشور شد، گفت: برنامه‌سازی در حوزه تلویزیون هزینه‌های خود را دارد. گاهی در طراحی برنامه به دو نفر نیاز است تا در استودیو بنشینند و گاهی برنامه دیگر اقتضا می‌کند تیمش شهر به شهر بچرخند تا از یک مفهوم جدی به نام عدالت دفاع کنند.

شهر به شهر برای شناسایی استعدادها
حسینی ادامه داد: گروه‌هایی در استودیوی سیار ما شرکت کردند که بضاعت مالی‌شان امکان حضور در تهران را به آنان نمی‌داد. محال بود این استعدادها در تهران کشف شود. حتی خیلی از گروه‌هایی که در مرحله استودیویی هستند، اولین‌بار است به تهران آمدند. ما به‌جای این‌که در تهران بنشینیم و مانند برنامه‌های سابق از استعدادها دعوت کنیم که شرکت کنند با دست بسته سختی سفر را به جان خریدیم. گروه همآهنگ عمده سفرها را زمینی رفته و در بیشتر شهرها به‌دلیل مدیریت هزینه‌ها دو روز بیشتر مستقر نمی‌شدیم.
تهیه‌کننده برنامه همآهنگ با بیان این‌که در هر شهر بین ۹ تا ۱۷ گروه سرود را شناسایی می‌کردیم، افزود: پیش آمده در مناطقی گروه سرود کمی داشته، ولی آن گروه‌ها مهم بوده و ما باید به آنجا می‌رفتیم. مناطقی هم بود که ۱۶ گروه سرود داشت و باید رصد می‌شدند؛ زیرا حق‌شان بوده فرصت بروز استعداد را داشته باشند.

راهیابی ۳۶ گروه سرود به مرحله استودیویی
به‌گفته وی، قبل از برگزاری برنامه همآهنگ به نهادهایی مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، آموزش و پرورش، حوزه هنری، مساجد، بسیج‌ و... سر زدیم و دعوت کردیم اگر کسی در حوزه سرود ادعایی دارد، به برنامه بیاید. نزدیک به ۶۰۰ گروه نمونه کار فرستادند که از این تعداد ۱۱۰ گروه به استودیوی سیار ما راه یافتند. در نهایت ۳۶ گروه برای رقابت استیج اصلی همآهنگ انتخاب شدند.
حسینی درباره مناطقی که بیشترین تعداد گروه‌های سرود را داشتند، توضیح داد: درحالی که توقع داشتیم از شهرهای بزرگ و با امکانات گروه‌های جدی در برنامه حاضر شوند، ولی از شهرهای کوچک، روستا‌ها و مناطق عشایرنشین گروه‌های تاثیرگذاری به مرحله نهایی همآهنگ راه یافتند.

سرود قابلیت رقابت با خوانندگی را دارد
این تهیه‌کننده با بیان این‌که نگاه ما و موسسه مأوا این بوده که سرود ظرفیت عجیب و غریبی دارد، خاطرنشان کرد: از ظرفیت سرود به نحوه صحیح استفاده نشده است. گاهی ارگان‌ها به مناسبت‌های مختلف از گروه‌های سرود خاص استفاده می‌کنند که به سفارشی شدن آن منجر شده است. باید سرود به مردم برگردانده شود. سرود قابلیت رقابت با خوانندگی را دارد و چه‌بسا می‌تواند جذاب‌تر از آن باشد. از طرفی ما به سرود ضریب اجرای نمایشی و هماهنگی لباس را اضافه کردیم.
به‌گفته وی، سرود یکی از قالب‌هایی است که می‌توان از آن به شکل درست برای مطالبه‌گری استفاده کرد. ما به‌دنبال احیای سرود بودیم و می‌خواستیم با همآهنگ نمونه صحیح و به روز شده سرود را نشان دهیم. حسینی درباره تغییر تیم داوران، توقف برنامه و پخش مجدد آن گفت: بخش اول داوران مربوط به هیات انتخاب است.

حضور پنج داور با نگاه‌های تخصصی
تهیه‌کننده برنامه همآهنگ با اشاره به هیات داوران در بخش رقابت‌های استودیویی گفت: در مرحله رقابت‌های استودیویی پنج داور داریم که نگاه‌های تخصصی‌تر دارند. در این تیم علی لهراسبی به‌عنوان خواننده، بهزاد عبدی آهنگساز و متخصص حوزه موسیقی، سیما تیرانداز استاد دانشگاه، تئاتر و بازیگر، محمدمهدی سیار شاعر و استاد دانشگاه و امیریل ارجمند به‌عنوان بازیگر، خواننده و نوازنده حضور دارند.
مهدیار عقابی، کارگردان این مجموعه تلویزیونی درباره نقش سرود در پیشبرد اهداف و انتقال پیام به مخاطب گفت: از نگاه من سرود یکی از بهترین پیام‌رسان‌های ایدئولوژیک است و حرفی به زبان آورده می‌شود که بیش از یک نفر به آن معتقدند. بنیان و اساس سرود ایدئولوژیک است و حرف‌های آن براساس نیازمندی‌های جامعه حاکمیتی گفته می‌شود. ارگان‌هایی که می‌خواهند کار فرهنگی انجام دهند و اهداف خود را به مخاطب منتقل کنند، می‌توانند از سرود بهترین استفاده را ببرند. عقابی درباره روند رشد و افولی که سرود در کشور داشته، بیان کرد: حدود ۱۰ سال پیش، موسیقی در سبد فرهنگی خانواده‌های مذهبی ایرانی جایگاهی نداشت و حتی موسیقی مذموم بود؛ چراکه موسیقی با محتوای غلط و ناقص منتشر می‌شد. از زمانی به بعد متوجه شدیم می‌توان از مضامینی استفاده کرد که نه‌تنها ناقص نیست، بلکه متعالی است.