مردم اروپا خسته از جنگ

تظاهراتهای ضد ناتو طی روزهای اخیر در آلمان، انگلیس، اسپانیا و فرانسه برگزار شدهاست، ضمن آنکه تظاهراتهای اعتراضی علیه ناتو هفتههاست در برخی ایالات آمریکا نیز در میان سانسور خبری و تحلیل رسانهها برگزار میشود. در تازهترین این موارد، هزاران فرانسوی ناراضی از ارسال محمولههای تسلیحاتی کشورشان برای اوکراین، در شهر پاریس برای دومین بار در عرض دو هفته گذشته یک تظاهرات صلحطلبانه برپا کردند. حزب «میهنپرستان» فرانسه، سازماندهنده این تظاهرات اعلام کرد، علاوه بر شهر پاریس دهها نقطه دیگر این کشور نیز شاهد برپایی اعتراضات مشابهی بود. تظاهرکنندگان علاوه بر پرچمهای فرانسه، بنرهایی را حمل میکردند که از جمله این شعارها روی آنها نوشته شدهبودند: «برای صلح»، «نه به جنگجهانی سوم» و «بیایید ناتو را ترک کنیم». فلوریان فیلیپو، سیاستمدار سرشناس حزب میهنپرستانه فرانسه و از چهرههای مخالف اتحادیهاروپا در این کشور که برای برپایی این تظاهرات فراخوان دادهبود، اعلام کرد که مذاکرات صلح تنها راه خارج کردن اوکراین از جنگ است. او هشدار داد محمولههای تسلیحاتی فرانسوی برای اوکراین فقط باعث میشود همه به جنگجهانی سوم نزدیکتر شوند.تبعات بازی اروپا در جنگ اوکراین به نظر میرسد بازیگران اروپایی تحت تاثیر سیاستمدارانی ناتوان مانند مکرون، اولاف شولتز و فن درلاین در حال هدایت اروپا به سوی تقابلی دوسرباخت هستند. تاکنون بسیاری از استراتژیستها و تحلیلگران اروپایی هشدار دادهاند بازی اتحادیهاروپا در زمین آمریکا، مصداق نوعی خودزنی راهبردی است؛ زیرا در صورت از بین رفتن قدرت کنترل غرب بر تنشهایی که مدعی مدیریت بر آنهاست، خاک اروپا بیشتر از خاک آمریکا به میدان جنگ تبدیل خواهدشد. به دنبال آغاز درگیری روسیه با اوکراین در فوریه گذشته، کشورهای غربی ضمن محکوم کردن مسکو و تشدید فشارهای اقتصادی، حمایتهای همهجانبه سیاسی، مالی، تسلیحاتی از کییف را در دستور کار قرار دادهاند. روسیه پیش از این بارها تأکید کرده کشورهای غربی با تأمین تسلیحات برای اوکراین به صورت غیررسمی خودشان را وارد جنگ کردهاند. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین هفته پیش گفت: «مرز میان دخالت مستقیم و غیرمستقیم به تدریج در حال از بین رفتن است.»پشت پرده جنگ اوکراین صورت مسأله مشخص است؛ ناتو که در صدد بود خود را به یک منظومه قدرتمند امنیتی یا به عبارت بهتر، یک خط قرمز امنیتی برای شهروندان اروپایی تشبیه کند، اکنون به نماد ضعف و ناتوانی در مدیریت میدان نبرد تبدیل شدهاست. رئیسجمهور اوکراین هنوز در شوک برگزاری همهپرسی و الحاق مناطق دونتسک، لوهانسک، خرسون و زاپوریژیا به روسیه قرار دارد. او خشمگینانه بر سر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی فریاد میزند و به آنها درخصوص پیوستن به ناتو التماس میکند اما اعتبار کمدین سیاستمدار به اندازهای نیست که آمریکا و متحدانش را مجاب به جدی گرفتن خواستههای او کند. ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو که زلنسکی و ارتش اوکراین را به ادامه جنگ و تن ندادن به مذاکره مستقیم با روسیه بر سر آتشبس ترغیب میکند، در پاسخ به سؤالی درخصوص عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی یک پاسخ گویا به خبرنگاران داد: سکوت. فراتر از آن، مقامات فرانسوی نیز رسما آب پاکی را بر دستان زلنسکی و دولت اوکراین بابت عضویت در ناتو ریخته و صرفا تاکید دارند اوکراین میتواند در بهترین حالت ممکن، شریک با اولویت آتلانتیکیها تلقی شود. ماجرا به این نقطه ختم نمیشود. جیک سالیوان که دولت متبوعش ایجاد گرههای راهبردی در نقاط گوناگون دنیا را تبدیل به یک راهبرد کلان در حوزه سیاست خارجی آمریکا کردهاست، صراحتا خطاب به زلنسکی و همراهانش گفتهاست که فعلا امکان عضویت اوکراین در ناتو وجود ندارد. ناتو در هم خواهد شکست شواهد موجود نشان میدهد به دلیل ادغام امنیتی اروپا در ناتو(باتوجه به اینکه ۲۶عضو از ۲۹عضو ناتو را بازیگران اروپایی تشکیل میدهند)، سرنوشت شوم مشترکی در انتظار اتحادیهاروپا و پیمان آتلانتیک شمالی خواهدبود. روپاییان در حال محکم کردن گرههای راهبردی و منطقهای کوری هستند که در نهایت، مسیر حرکت آنها در نظام بینالملل را مسدود میکند. این خودزنی راهبردی اروپا، ثمرهای جز انزوا و حتی اضمحلال اتحادیهاروپا ندارد. گسلهای سیاسی-امنیتی در اروپا به بدترین شکل ممکن در حال فعالتر و عمیقتر شدن است. در این میان سران اتحادیهاروپا ترجیح میدهند صرفا در زمان حال دست به ایدهپردازی بزنند تا بلکه بتوانند مفری برای عبور از بحرانهای ساختاری در کشورهای خود پیدا کنند. اکنون سیاستمدارانی مانند اولاف شولتز، صدراعظم آلمان یا امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه به جای آنکه به قوهعاقله اروپا تبدیل شوند، در حال رهنمون کردن مجموعه تحت تسلط خود به سوی ناکجا آبادی خطرناک هستند. فرجام این روند، چیزی جز اضمحلال ناتو نیست. روزنامه جام جم