یادکردی از استاد جلال مقامی و درنگی در حقیقت هنر

دریغ از این وادی بی‌جلال و مقام

رفتن اسطوره‌ای دیگر

باز هم خبر رفتن پیشکسوتی دیگر از جامعه هنری کام‌مان را تلخ کرد. در‌گذشت زنده‌ یاد جلال مقامی که صدایش نه‌تنها برای همه مخاطبان دیروز و امروز تلویزیون آشنا بود، بلکه اسطوره‌ای برای تک‌تک بینندگان تلویزیون بود که سال‌ها صدای او را شنیده بودند.
کد خبر: ۱۳۸۴۸۶۶
نویسنده مهدیه رضایی - روزنامه‌نگار

مگر می‌شود از هنرپیشه‌های نقش اول سینمای دنیا همچون رابرت ردفورد، عمر شریف، وارن بیتی، مونتگومری‌کلیفت، ژان پل‌بلموندو، داستین هافمن، ریچارد چمبرلین، آرتور کندی و‌... نام برد و یاد صدای مخملی مقامی نیفتیم. این هنرمند با صدای مخملی‌اش توانسته بود آثار ماندگاری را خلق کند، آثاری که برای همیشه در میان ما مانا خواهد بود. زیرا شناسنامه این بازیگران در ایران به‌واسطه صدای این هنرمند بود که شناسایی شد و مقامی بود که به بازی آنها جان ویژه ای داد.

وقتی پیشکسوتی را از دست می‌دهیم ناخودآگاه غمی بزرگ قلب‌مان را فرا می‌گیرد، زیرا خواهیم دانست که تکرار نشدنی هستند. مقامی از آن دست هنرمندان بود که صدایش تکرار نشدنی است. گرچه در سال‌های پایان عمر به‌دلیل بیماری خانه‌نشین شده بود اما همیشه با عزت و شریف زندگی می‌کرد و با این‌که سال‌ها بود که دوبله نکرده بود اما هرگز مردم صدای او را فراموش نکرده بودند.

کافی است بزرگسالان امروز نقبی به گذشته خود بزنند، آن‌وقت است که به یاد برنامه جذاب دیدنی‌ها خواهند افتاد. برنامه‌ای که با پخش صحنه‌های با‌نمک و اجرای جلال مقامی برای‌شان جذابیت زیادی داشت. به‌ویژه در آن سال‌ها که با توپ، تانک و جنگ رو‌به‌رو بودیم. اجرای مقامی در آن برنامه ویژگی‌های زیادی داشت و این‌که مخاطب با صدای او هم به آرامش دست می‌یافت. اجرای برنامه دیدنی‌ها به تهیه‌کنندگی غلامحسین میرزاده از سال۱۳۶۲ آغاز و به مدت ۱۲ سال ادامه یافت. این برنامه در آن سال‌ها که با دوران جنگ هشت‌ساله همزمان بود، روزهای یکشنبه از شبکه دو پخش می‌شد و با اجرای مقامی به یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های تلویزیونی در ایران تبدیل شد.

این هنرمند از اواسط دهه ۴۰ مدیریت دوبلاژ فیلم‌ها و سریال‌های خارجی را آغاز کرد. وی چندی پیش همسرش رفعت هاشم‌پور(دوبلور) را از دست داد و حالا جامعه هنری و مردم در فقدان این هنرمند هستند. شادروان مقامی در سال‌های بعد از انقلاب و قبل از این‌که صدای سر صحنه در سینمای ایران باب شود به‌جای سعید راد(مرز)، فرامرز قریبیان(آوار)، مجید مظفری(تیغ و ابریشم، کشتی آنجلیکا)، پرویز پرستویی(شکار)، اصغر همت(هزاردستان) و... صحبت کرد. از کارهای ماندگار این هنرمند می‌توان به مدیر دوبلاژ مجموعه تلویزیونی مارکوپولو اشاره کرد که در میان مخاطبان گل کرده بود.

این هنرمند فعالیتش را فقط به دنیای دوبله محدود نکرده بود و در رادیو هم نقش به‌سزایی داشت. قبل از آن‌که سکته مغزی کند و صدایش به‌واسطه این بیماری خدشه‌دار شود در رادیو البرز مشغول به گویندگی بود و شنوندگان صدای او را در برنامه‌های متفاوت این شبکه رادیویی می‌شنیدند. او در دنیای بازیگری هم دستی بر آتش داشت و در چند فیلم بازی کرده بود اما دیگر خاطرات‌مان محدود به آثاری خواهد شد که این هنرمند با صدای زیبا و مخملی‌اش توانست آنها را برای همیشه مانا کند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها