مسیری که بدون‌‌حجاب طی‌شد

بقیه حرف‌هایی که می‌زنند، مثل قضیه عدالت جنسیتی و این حرف‌ها، همه حرف است و ظاهر قضیه است، باطن قضیه آن است. شنیدید که تعداد قابل‌توجهی از بانوان صاحب‌مقام غربی در همین چند ماه قبل از این، یکی پس از دیگری اعلان کردند که در دوران جوانی، در جریان مسائل اداری‌ای که در آنجا‌ها عضو بوده‌اند، با زور و با خشونت مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند؛ این را به زبان آوردند، گفتند. این‌ها زن‌های معمولی نیستند؛ زن‌های برجسته غربی‌اند. اسلام به‌وسیله حجاب در را بر روی آن مسیری که جنس زن را به این نقطه انحراف برساند بسته؛ اجازه نداده. حجاب اسلامی وسیله مصونیت زن است؛ حجاب وسیله محدودیت زن نیست...»

شاید برای بسیاری باورش سخت باشد، اما براساس آماری که در سال ۲۰۱۵ از سوی برخی موسسات معتبر اجتماعی و فرهنگی اروپا مانند FRA (آژانس حقوق بنیادین) انتشار یافت، حدود نیمی از زنان این قاره مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند. رسانه سلطنتی بریتانیا یعنی «بی‌بی‌سی» براساس این آمار و گزارش، گفت که «دیگر اروپا بهشت زنان نیست» و این قاره برای زنان به جهنمی تبدیل شده است!

شاید برای خیلی‌ها باورش سخت باشد که دریابند براساس گزارش موسسه‌ای به نام Bra وابسته به وزارت دادگستری سوئد، به‌طور متوسط روزانه در این کشور حدود ۶۵ کودک مورد تعرض یا آزار جنسی قرار می‌گیرند و به گفته پلیس، این تنها شامل ۲۰ درصد از تعرضاتی می‌شود که به پلیس گزارش شده و معمولا حدود ۸۰ درصد آن‌ها اساسا به مراکز پلیس اطلاع داده نمی‌شود. براساس همین گزارش، میزان بزه، خلاف، سرقت و جنایت در سوئد آنچنان است که این کشور را در میان کشور‌های خلافکار اروپایی در رده چهارم قرار می‌دهد. فیلمی به نام «مربع» یا «میدان» ساخته جوزف استلوند در سال ۲۰۱۷ توانست تا حدودی این فضای بزهکارانه را برخلاف آن تصویر رویایی که از این کشور در اذهان ساخته شده، ترسیم کند. فیلمی که هم نخل طلای جشنواره کن را در آن سال دریافت کرد و هم برای دریافت اسکار بهترین فیلم غیر‌انگلیسی‌زبان، نامزد شد.
شاید برای خیلی‌ها باورش سخت باشد که براساس گزارش «آمار‌های جنایی نوردیک» که سال ۲۰۱۰ از سوی دانشگاه استکهلم سوئد انتشار یافت، کشور‌های دانمارک و فنلاند، رکورد‌دار میزان تعرضات جنسی در میان تمام کشور‌های جهان هستند و در این گزارش، دانمارک کشوری بحرانی برای زندگی زنان و سوئد کشوری خطرناک برای آن‌ها توصیف شده است. این میزان در ایالات‌متحده آمریکا فاجعه‌بار‌تر بوده و در هر سال بالغ بر یک میلیون مورد گزارش شده است.

گزارش دیگر از پزشکان بدون‌مرز به نقل از برخی مؤسسات غیر‌دولتی و اجتماعی آمریکایی، حکایت از وجود ۷.۲میلیون جنایت جنسی در هر سال در این کشور دارد. گزارش تکان‌دهنده دیگری در سال ۲۰۱۴ حکایت از آن داشت که ۶۰ درصد از دختران و ۶۵ درصد از پسران دانشگاهی در آمریکا به پلیس یا مسئولان دانشگاه مربوط گزارش تعرض جنسی نسبت به خودشان را ارائه داده‌اند.

شاید باور‌کردنی نباشد، اما بسیاری مطالب دیگر مشابه این گزارش‌ها از درون مراکز سیاسی و فرهنگی و حتی علمی و ادبی اروپا بیرون آمد که حکایت از سقوط اخلاقی و فاجعه جنسی در این قاره به اصطلاح متمدن داشت. مثلا چند رسانه اروپایی از‌جمله مجله «پولیتیکو» و «ساندی‌تایمز» در بریتانیا، گزارش‌هایی درباره ده‌ها مورد مزاحمت جنسی زنان در پارلمان اروپا منتشر کردند که موجی دیگر از حیرت را در محافل سیاسی و اجتماعی دنیا برانگیخت و «بی‌بی‌سی» نیز از قول یک زن مجلس فرانسه به نام مارین توندلیه که به‌عنوان دستیار در مجلس ملی فرانسه کار می‌کرد، از وجود «فهرست سیاه» نمایندگانی سخن گفت که زنان را مورد تعرض قرار می‌دادند. شدت تعرض جنسی در پارلمان فرانسه به‌حدی بوده که توندلیه به این رسانه گفت: «زنان پارلمان همواره مواظب بودند که حتی در آسانسور با مردان تنها نشوند!» رسوایی‌های جنسی به ولیعهد سوئد و مرکز ادبیات آکادمی نوبل نیز رسید و باعث شد تا مراسم جایزه ادبیات این آکادمی پس از ۷۵سال تعطیل شود!

در ادامه خواهیم دید‌...

آنچه به‌طور خلاصه مورد اشاره قرار گرفت و در ادامه به‌صورت مفصل و با ارائه مدارک مستند و شواهد معتبر به آن خواهیم پرداخت، در قبایل قرون‌وسطایی جنگل‌های آفریقا یا در قعر آمازون یا دورافتاده‌ترین نقاط کوه‌های هیمالایا اتفاق نیفتاده، بلکه در جوامع و سرزمین‌هایی است که با ادعای تمدن و پیشرفت و حقوق بشر و آزادی و دموکراسی، ده‌ها سال است که دیگر ممالک و جوامع را مورد تحقیر قرار داده‌اند؛ و این تنها بخش کوچکی از شمایل سیاه و نفرت‌انگیزی است که تمدن غرب به سرکردگی کشور‌های به‌اصطلاح متمدن و پیشرفته برای بشریت امروز ترسیم کرده است. شنیع‌ترین و تباه‌کننده‌ترین آزار‌ها و تعرضات و جنایات که فراتر از جسم، روح انسانی را له کرده و نابود می‌سازد، امروزه در این کشور‌ها به‌صورت رفتاری معمول و رایج درآمده است.

به‌راستی کدام سازمان حقوق‌بشری و دموکراسی‌طلب و کدامین مؤسسه به اصطلاح مدافع حقوق زنان که برای مجازات قاتلی در این‌سوی دنیا اشک تمساح ریخته و زمین و زمان را توسط رسانه‌های فرمایشی خود به‌هم می‌دوزند، در برابر حتی ذره‌ای از این جنایات ضد‌بشری، اعتراض یا حتی انتقادی داشته و دارند؟
از طرف دیگر این چهره سیاه همان بهشتی است که رسانه‌های غربی برای انسان جهان سومی بزک کرده و آن‌ها را شیفته و حیران خود کرده بودند تا همه دارایی مادی و انسانی خود را به حراج گذارده و برای دریوزگی لقمه نانی، به نوکری موجوداتی بروند که امروزه از انسانیت و بشریت، حتی نام و عنوانی نیز برجای نگذاشته‌اند.

طرفه آن‌که درصد بالایی از این جنایات سبوعانه، نه مثلا در آمریکا و انگلستان که برخی شبه‌روشنفکران ما، حقیرانه آن‌ها را منها می‌کنند، بلکه در ممالک بسیار مترقی و عدالت‌خواه (البته از نظر این خود‌باختگان) همچون کشور‌های اسکاندیناوی (سوئد، دانمارک و فنلاند) اتفاق می‌افتد به‌طوری‌که خود مؤسسات غربی، برخی این ممالک (مانند سوئد) را برای زنان خطرناک توصیف کرده و شرایط بعضی دیگر (مثل دانمارک) را بحرانی اعلام کرده‌اند!

حالا در ابتدا به اصل گزارش‌ها و اخبار تفضیلی، بخشی از فاجعه را به نقل از رسانه‌های غربی اعم از نشریات و وب‌سایت‌ها و شبکه‌های اینترنتی و خبرگزاری‌ها و‌... دقت مبذول بفرمایید تا سپس به تحلیل آن‌ها بپردازیم. شاید در ابتدا همان‌طور که در مقدمه هم توضیح داده شد، برایتان باور‌کردنی نباشد، اما اطمینان داشته باشید که حقیقت دارد. هیچ‌کدام از این گزارش‌ها را از منابع و رسانه‌های داخلی نقل نکرده‌ایم و همه آن‌ها از معتبرترین شبکه‌های رسانه‌ای غرب گرفته شده که با ذکر منبع و تصاویری از خبر اصلی می‌توانید مشاهده کنید.

روزنامه جام جم