پرویز فلاحی‌پور، بازیگر در گفتگو با «جام‌جم»:

من هم یک خبرنگارم!

پرویز فلاحی‌پور یکی از بازیگران پیشکسوتی است که در قالب هر نقشی که قرار می‌گیرد، می‌تواند به‌راحتی با مخاطبان ارتباط برقرار کند. از حضور در آثار کمدی گرفته تا سریال‌ها و فیلم‌های پلیسی ــ امنیتی. فلاحی‌پور در کارنامه کاری‌اش از نقش قاضی دارد تا نقش پلیس امنیتی و حتی شخصیت‌های کمدی. حتی این اواخر نقش یک خبرنگار را هم در سریال «بی‌نشان» ایفا کرده و این روز‌ها سخت مشغول بازی در سریال «آزادی‌مشروط» است.
کد خبر: ۱۳۷۲۳۳۲
نویسنده زینب علیپور طهرانی - گروه رسانه
هرچند معروف‌ترین نقش او که مخاطبان با آن خاطره دارند شخصیت یاور در سریال «شب دهم» است. فلاحی‌پور همچنین سریال «شب‌بیدار» را هم در نوبت پخش دارد. از این رو با او هم‌کلام شدیم تا از حال‌وهوای این روز‌ها و فعالیت‌هایش بگوید و او نیز درباره سریال‌های اخیرش و نقش‌هایی که بازی کرده توضیحاتی داد. بهتر است باقی را از زبان خودش بخوانید و در این گفتگو همراه ما باشید.

شما نقش‌های زیادی را در سریال‌های تلویزیونی ایفا کرده‌اید، اما اولین بار است که در سریالی نقش یک خبرنگار را بازی می‌کنید. چقدر با این حرفه آشنایی داشتید و در کل، حرفه خبرنگاری چقدر برایتان جذاب بود؟

من در طول این سال‌ها نقش خبرنگار را بازی نکرده بودم و این فرصت برایم پیش نیامده بود. اتفاقا خیلی دوست داشتم این نقش را هم تجربه کنم. بااین‌حال اصلا با حرفه خبرنگاری آشنایی نداشتم و تجربه‌ای هم در این زمینه ندارم. این‌که شما خبرنگاران چطور خبر کسب و درباره‌اش تحقیق می‌کنید و تبعات آن چیست را نمی‌دانستم. همه این چیز‌ها را در متن و فیلمنامه سریال بی‌نشان متوجه شدم و همچنین با تحقیقاتی که در این زمینه انجام دادم کار شما را بهتر درک کردم. دلم می‌خواست کاری کنم که هم مقبول دوستان خبرنگار باشد و هم مقبول مردم. یعنی مردم بدانند خبرنگار‌ها چقدر زحمت می‌کشند و در این راه با چه مخاطراتی مواجه هستند. چون در این سریال برای شهاب‌الدین، که من نقش آن را بازی می‌کنم، چنین مسائلی رخ می‌دهد.

با توجه به فیلمنامه‌ای که خواندید و مقابل دوربین راما قویدل رفتید و سکانس‌هایی که از سریال دیده‌اید، فکر می‌کنید این پروژه چقدر در به‌تصویرکشیدن مصائب خبرنگاران موفق عمل کرده است؟‌

می‌توانم بگویم با نگاهی که آقای قویدل به‌عنوان کارگردان و آقای رزاق‌کریمی به‌عنوان تهیه‌کننده در این سریال دارند، فکر می‌کنم خروجی خوبی داشته باشد و مورد توجه بیننده‌ها هم قرار بگیرد. ولی به‌هرحال در زمان پخش سریال یا بعد از آن من آماده پذیرش نقد‌های مردم و به‌خصوص خبرنگاران هستم (می‌خندد).
 
از آنجا که نسبت به این حرفه شناختی نداشتید و در این سریال با مشکلات این حرفه آشنا شدید، چقدر نگاه‌تان نسبت به این حرفه و خبرنگار‌ها تغییر کرد؟
 
قطعا با این سریال نگاه من به مقوله خبرنگاری خیلی عوض شد. یعنی درک کاملی از شما خبرنگارها، حرفه‌تان و خطراتی که شغل‌تان دارد نداشتم. همیشه فکر می‌کردم خبرنگار وظیفه‌اش این است که خبری را تهیه کند و بعد آن را به مدیرمسؤول می‌دهد و آن را روی سایت می‌گذارند یا در روزنامه چاپ می‌شود. راجع به جزئیات این کار نمی‌دانستم. در صورتی که این متن به جزئیات پرداخته است. به‌خصوص این‌که نشان می‌دهد اگر خبرنگاری در جامعه‌اش بخواهد حافظ امنیت اخلاقی باشد، چقدر خودش، خانواده‌اش، شغلش و آینده‌اش می‌تواند در معرض خطر قرار می‌گیرد.

بهتر است گریزی هم به سریال آزادی‌مشروط بزنیم. چون این روز‌ها درگیر بازی در این سریال هستید. از نقشی که در آن ایفا می‌کنید بگویید و ویژگی‌ای که باعث شد حضور در آن را بپذیرید. به‌هرحال شما در جایگاهی هستید که تا دغدغه کاری یا نقشی را نداشته باشید، در آن اثر بازی نمی‌کنید.

من نقش طا‌ها مرادی را بازی می‌کنم که مسؤول جهادگران محله و یکی از هیات‌امنای مسجد است که در کل سعی می‌کنند در دوران کرونا به مردم کمک و از آن‌ها دست‌گیری کنند. به‌هرحال کل سریال یادی از افرادی است که در این دوران و برای خدمت به مردم جان‌شان را ازدست‌دادند. البته این سریال با زبان طنز و به سبک کار‌های آقای ده‌نمکی ساخته می‌شود. به‌هرحال همان‌طور که شما گفتید نقش و اثر باید من را جذب کند و ویژگی‌ای داشته باشد تا آن را بپذیرم. این نقش و سریال هم برایم جذاب بود.

شخصیتی که شما بازی می‌کنید هم کمدی است یا موقعیت‌هایی که در طول کار ایجاد می‌کند باعث لبخند می‌شود؟

شخصیت من طنز نیست، اما با لهجه و گویشی که در این کار بازی می‌کنم، سعی کردم این کاراکتر را شیرین و بانمک کنم.

اگر اشتباه نکنم لهجه‌ای که شما در این سریال دارید باید شباهت‌هایی به بازی‌تان در سریال «اگه بابام زنده بود» داشته باشد؛ شیرین و بانمک. این‌طور نیست؟

تقریبا درست می‌گویید، شبیه لهجه‌ای است که من در آن سریال داشتم. البته خیلی نمی‌خواهم مشخص شود با گویش کدام منطقه صحبت می‌کنم که مبادا واکنشی را در پی داشته باشد، اما در کل طا‌ها مرادی نقش بسیار جدی‌ای بود که فکر کردم اگر بخواهم آن را جدی بازی کنم، آن‌هم در کنار بازیگرانی که همگی کمدین هستند اتفاق جالبی نخواهد افتاد و کار یکدست نمی‌شود؛ بنابراین سعی کردم کاراکتر را شیرین کنم.

همکاری با آقای ده‌نمکی چطور بود؟ فکر می‌کنم نخستین همکاری شما با این کارگردان است. چه تعاملی در کار داشتید و اصلا با سبک و سیاق ایشان آشنایی داشتید؟

این سریال اولین تجربه همکاری ماست. البته با کارهایش و نوع نگاهی که در فیلمسازی دارد، آشنایی داشتم. در این سریال هم تعامل خوبی داشتیم و دست بازیگر را باز می‌گذارد و حس خوبی دارم. امیدوارم مردم هم دوست داشته باشند.

برخی از سریال‌هایی که شما در دهه‌های گذشته بازی کرده‌اید، از شبکه‌هایی مثل آی‌فیلم و تماشا بازپخش می‌شوند. خودتان هم هنوز تمایل به تماشای آن سریال‌ها دارید و فکر می‌کنید دیدن آن سریال‌ها هنوز هم برای مخاطبان جذاب است؟

بله، تقریبا فرصت کنم می‌بینم، اما نکته جالب این است که برخی سریال‌هایی که بازی کردم در آن دوران شاید ۶۰درصد بیننده داشت، اما در بازپخش ۹۰ درصد بیننده داشت و بیشتر دیده شد. مثل سریال اگه بابام زنده بود که این اواخر پخش شد. جالب‌تر این‌که اتفاقا من از طریق مردم متوجه می‌شوم که کدام سریال بازپخش شده. چون واکنش‌های جالبی دارند و درباره آن سریال و بازی من صحبت می‌کنند.

مردم متوجه سریال خوب و بد می‌شوند

فلاحی‌پور در پاسخ به این سوال که چه سریال‌هایی مناسب حال‌وهوای این روز‌های مخاطبان است می‌گوید: من فکر می‌کنم اگر هر سریالی در هر ژانری که باشد فیلمنامه، کارگردانی و بازیگران خوبی داشته باشد مورد توجه مردم قرار می‌گیرد و مخاطب به‌جای تماشای ماهواره، بیننده آن سریال‌ها می‌شود. منظورم از بازیگران خوب، صرفا چهره‌ها نیست. ممکن است آن بازیگر برای اولین‌بار مقابل دوربین رفته باشد، اما به قدری خوب باشد که مردم بازی‌اش را دوست داشته باشند؛ بنابراین درام، کمدی یا ملودرام و تراژدی ندارد. مردم باهوش هستند و کار خوب را متوجه می‌شوند و تماشا می‌کنند. من هم به‌عنوان مخاطب سریال‌های خوب را دنبال می‌کنم.


newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها