به گزارش جام جم آنلاین، سال ۱۴۰۰ برای ورزش زنان ایران موفقیتهای زیادی به همراه داشت این موفقیتها هم در بخش قهرمانی و هم در بخش مربیگری بود. در این سال دختران ایرانی با حجاب اسلامی توانستند در آوردگاههای بزرگ المپیک، پارالمپیک، جهانی و آسیایی افتخارات زیادی کسب کنند.
کسب مدال طلای پارالمپیک توسط زهرا نعمتی، ساره جوانمردی و هاشمیه متقیان، حضور زهرا مشکات الصفی در تور جهانی تنیس، کسب مدال جهانی وزنهبرداری توسط یکتا جمالی و غزاله حسینی، کسب سهمیه المپیک توسط پریسا جهانفکریان در وزنهبرداری و حضور ثریا آقایی بدمینتون باز ایرانی به عنوان نخستین دختر ایران این رشته در المپیک توکیو از مهمترین افتخارات ورزشکاران ایران در سال ۱۴۰۰ بود.
در کنار ورزشکاران نام یک مربی ایرانی به خاطر لژیونر شدن در سال ۱۴۰۰ بیش از گذشته در خروجی رسانهها قرار گرفت.
سمیرا ایمانی مربی سابق تیم ملی والیبال زنان ایران به عنوان مربی تیم والیبال زنان پورتو انتخاب شد و عنوان نخستین لژیونر تاریخ والیبال ایران در بخش مربیگری زنان لقب گرفت.
مربی که اکنون در اروپا چالش جدیدی را تجربه میکند و زهرا مغانی یکی از شاگردان ۲۰ ساله خود را نیز به تیم پایه این باشگاه پرتغالی برده است.
وی در گفتگو با ایرنا به بررسی چالشهای زندگی قهرمانی خود پرداخت. ایمانی در این گفتگو با بیان اینکه حس مادر بودن در ورزش یکی از زیباترین اتفاقات زندگی است گفت: یکسال بعد از تولد فرزندم وی را به سالنهای ورزشی بردم و در بین نیمه او را بغل کردم این زیباترین خاطره من از تمام دوران ورزش میتواند باشد. مادر بودن منافاتی با قهرمانی ندارد بلکه مادر برای فرزندش همواره میتواند یک قهرمان و الگو باشد.
من هم در سطح باشگاهی و هم در سطح ملی به عنوان بازیکن و مربی به میدان رفتم. لیگ در گذشته ۱۴ تیمی بود و برخی مواقع تا اردیبهشت ادامه داشت. همچنین اردوهای تیم ملی در تعطیلات نوروز بود و من دوست داشتم در لحظه سال تحویل کنار خانواده باشم اما نظم تیمی و دستور مربیان ارجح بر علایق شخصی بود. در اردوها بعد سال تحویل هیجان وجود داشت اما سال نو در کنار خانواده مزیتهای زیادی دارد که برخی از مواقع به خاطر اردو ورزشی از آن بیبهره بودم. نوروز برای ایرانیان همیشه یک جشن خاص بوده و خواهد بود. از دیگر خاطرات ماندگار من در ورزش نگهداری فرزندم در طول تمرینات بود. من بچه یکساله را به محل تمرین بردم و بعد از پایان تمرینات بچه را بغل کردم این حس زیبای مادر بودن را هیچ وقت فراموش نمیکنم.
بچه من ۲۸ بهمن سال ۱۳۹۲ به دنیا آمد و سال بعد نیز با وجود این کودک شیرخواره بازیکن - مربی باریج اسانس بودم. سال بعد از آن نیز به تیم شهرداری اراک پیوستم و دور از خانه بودم. اما اکنون وقتی خاطرات آن سالها را یادآور میشوم خیلی برایم شیرین است چون در کنار زندگی قهرمانی حس زیبای مادر بودن را تجربه کردم. همسرم نیز یک فرد ورزشی و اهل فوتبال است اما به خاطر من به والیبال علاقمند شد. امیر عطابخش اکنون مدیرعامل باشگاه پیکان است و در ورزش فعالیت خوبی دارد.
در ورزش همیشه به دنبال بهترینها بودم و اکنون نیز آن را در دل اروپا خواهم جست. باور دارم همه انسانها برابرند و کسی موفق خواهد شد که تلاش بیشتری داشته باشد. شاید یک سری محدودیتها در کشورهای اسلامی برای ورزش وجود داشته باشد اما با حفظ کرامت زن میشود تمام قلهها را فتح کرد. اگر تلاش کنیم میتوانیم بالاتر از دختران سایر کشورها قرار گیریم و دختران ایران این مهم در میادین بزرگ جهانی و المپیک ثابت کردند. برای برتر بودن از لحظهها بهترین استفاده را داشته باشیم و با استفاده از علم روز می توانیم در بهترین سطح قرار گیریم.
از دوران شروع زندگی ورزشی همواره به دنبال بهترینها بودم و اکنون هم سقف آرزویم حضور در پورتو نیست زیرا اهداف بزرگتری دارم و به آن نیز دست پیدا خواهم کرد. شاید موانع در مسیر باشد اما با تلاش از سختیها عبور میکنیم. در پورتو دستیار مربی هستم که ۲۰ سال عضو تیم ملی بوده و سابقه مربیگری اسپانیا را دارد. اوایل کار راحتی نبود اما خودم را با شرایط وفق دادم.
اوایل حضورم در تیم والیبال زنان پورتو کمی سخت بود. البته سرمربی تیم به راحتی من را پذیرفت چون حرفهای بود و به همکار اعتقاد داشت اما ۲ دستیار وی سخت با قضیه کنار آمدند. به نظرم احساس خطر کرده بودند. در اوایل به دنبال آن بودم که به آنان بفهمانم که همکاریم، اما راحت نبود. در نهایت و بعد از گذشت زمان آنان نیز حضورم را قبول کردند. به عنوان یک مربی زن اکنون جایگاهی در تیم دارم و در بحثهای فنی نیز نظرات خود را اعلام میکنم که مورد قبول سرمربی است و این برایم خیلی مهم است. در بحث فنی نگاتی می گویم که مورد توجه آنان قرار میگیرد.
در تیم والیبال زنان پورتو چالش جدیدی را تجربه میکنم و دوست دارم از این فرصت استفاده کنم. البته سطح والیبال ایران برای جهانیان آشنا است و پیشرفت والیبال مردان بر روی الیبال زنان نیز تاثیر گذاشته است. اینکه تاثیر حضور در کادر فنی پورتو بر روی من چقدر است به سطح دانش روز من بر خواهد گشت. در تمام این سالها تلاش کردم که خود را به روز کنم و دانش جدید والیبال را بیاموزم به خاطر این است که در تصمیمهای سرمربی تیم در پورتو نقش دارم. در تیم پورتو با بازیکنان و مربیان خوبی سرکار دارم.
در شهر پورتو زمانی که ایرانیان با لوگوی این باشگاه میبینند نخستین سوال درباره مهدی طارمی است. او عملکرد بسیار خوبی دارد. من و زهرا مغانی در تیم والیبال زنان هستیم. مغانی از نابغههای والیبال ایران به شمار می رود. درخشش طارمی نام وی را در این شهر بر سر زبان انداخته است. من و مغانی نیز تلاش داریم تا نماینده خوبی برای زنان ایران باشیم. در اروپا هم توانمندی زنان ایران و هم حجاب آنان را به نمایش خواهیم گذاشت. حجاب ایرانی و پوشش اسلامی برای بسیاری از ورزشکاران اروپایی کنجکاوی ایجاد کرده و حتی بسیاری از بازیکنان درباره فلسفه حجاب از من سوال میکنند.
در تیم پورتو بازیکنانی از کشورهای مختلف به ویژه آمریکا جنوبی حضور دارند و حجاب من برای آنان سوال است. به من می گویند اکنون در کشور ایران نیستی حجاب نداشته باشی چه خواهد شد؟ گفتم حجاب اجبار نیست بلکه اعتقاد است و یک کار قلبی و ما هیچ وقت آن را به خاطر خروج از کشور کنار نخواهیم گذاشت. حجاب حریم زن است و توصیه اسلام. با حجاب ارزش زن بیش از پیش حفظ خواهد شد. این سولات و سوالاتی در باره فلسفه اسلام و نماز موجب شده تا آنان مقالاتی از من بخواهند.
در شهر پورتو همیشه درباره حضور در ورزشگاه برای دیدن فوتبال سوال میشود و من هم گفتم دوست دارم بروم اما تمرکزم بر روی تمرینات والیبال است و هدف دیگری در پرتغال دارم. اگر فرصت باشد برای دیدن بازی پورتو به ورزشگاه خواهم رفت. تا کنون این فرصت ایجاد نشده چون من در کادر فنی وظیفه خاص خود را دارم و باید بر روی آن تمرکز کنم.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد