همچنین آن سازمان پس از انقلاب اسلامی مشی خود را به مبارزه سیاسی علیه انقلاب اسلامی بدل کرد.
سازمان مذکور همزمان به جمعآوری سلاح برای روز مبادای خود پرداخت. زاویه داشتن سازمان مجاهدین خلق با جمهوری اسلامی زمانی آشکار شد که آنان انتخابات قانون اساسی را تحریم کردند.
پس از خشونتهای روز پنجشنبه چهاردهم اسفندماه سال 1359 سازمان اقدام به بررسی مساله تغییر فاز مبارزه از مبارزه سیاسی به اعلان جنگ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی کرد.
در فروردینماه سال بعد پس از بازگشت مسعود رجوی، رهبر سازمان از سفر فرانسه به کشور، این تصمیم به اطلاع اعضای مرکزیت سازمان رسید؛ مراحل طرحریزی و آمادگی بهسرعت ظرف دو ماه طی و به کلیه اعضا و هواداران ابلاغ شد که زندگی مخفی را در خانههای تیمی تهیهشده از سوی سازمان آغاز کنند و یا چنانچه میتوانند تا پس از اجرای هر عملیات نیز خود را [سفید] نگهدارند.
دوشنبه 25 خردادماه سال 1360 سازمان اقدام به فراخوانی هواداران، اعضا و کادرهای خود به خیابانها کرد.
اوج این اردوکشی خیابانی شنبه 30خردادماه همزمان با بررسی طرح عدم کفایت سیاسی ابوالحسن بنی صدر، اولین رئیس جمهوری اسلامی در مجلس شورای اسلامی رخ داد که سازمان تعداد زیادی از هواداران، اعضا و کادرهای خود را به خیابانها ریخت و حمله به اموال عمومی و کشتار مردم را آغاز کرد.
از آن روز به بعد نام منافقین توسط ملت ایران جایگزین مجاهدین نسبت به این سازمان تروریستی در ادبیات عمومی و فرهنگ سیاسی جمهوری اسلامی ایران شد.
سازمان منافقین ظرف تنها سه ماه افراد فراوانی را چه در رده مسؤولان نظام و چه در رده اشخاص عادی ترور کرد.
آنان پس از انهدام مرکزیت خود در زعفرانیه تهران در روز دوشنبه نوزدهم بهمنماه سال 1360 و کمی بعدتر پس از پاکسازی وسیع روز یکشنبه دوازدهم اردیبهشتماه سال 1361 در تهران خط خروج زدند و با توجه به درگیری کشور عراق با جمهوری اسلامی در یک جنگ تمام عیار سازمان توانست بسیاری از نیروهای خود را به داخل خاک عراق منتقل کند.
این سازمان در طول سالهای جنگ تحمیلی از هیچ اقدام ضدملی علیه ملت ایران دریغ نکرد؛ از جاسوسی برای رژیم صدام گرفته تا اقدامات خرابکارانه تیمهای تروریستیاش در کشور.
سازمان مجاهدین خلق (منافقین) دوشنبه سوم مردادماه سال 1367 هجری شمسی بر مبنای اشتباه محاسباتی راهبردی سرکرده خود و به تصور ضعف جمهوری اسلامی در مورد مساله قبول قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد با امکانات اهدایی از سوی رژیم صدام به امید فتح تهران و سرنگونی نظام به خاک ایران تجاوز کرد.
وقتی منافقین به اسلامآباد غرب رسیدند هنگام پاکسازی شهر وارد بیمارستان شدند و هرکس را که در آنجا بستری بود، از مجروح جنگی گرفته تا خانمی که برای وضع حمل مراجعه کرده بود به همراه جنینش و همچنین نوزادانی که در اتاق مخصوص نگهداری میشدند، همگی را آتش زده و زنده زنده سوزاندند.
بههرحال، در آن عملیات تجاوزکارانه سازمان در دو تنگه حسنآباد و چهار زِبَر از رزمندگان اسلام عموما، تیزپروازان هوانیروز خصوصا و نگین انگشتر آن عملیات پدافندی امیر سپهبد علی صیادشیرازی شکست سختی خوردند و به داخل خاک عراق متواری شدند و میتوان گفت که پرونده نظامی آنان برای مدت طولانی بسته شد.
امین داوری - پژوهشگر / روزنامه جام جم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد