تاثیر موسیقی بر بیماری صرع

موسیقی بخشی از زندگی و فرهنگ روزمره ماست. برای اکثر مردم ، گوش دادن یا پخش موسیقی تجربه لذت بخشی است. اما برای افراد مبتلا به صرع ، رابطه با موسیقی می تواند بسیار پیچیده تر باشد. برای تعداد کمی از افراد به نظر می رسد که موسیقی خاصی می تواند باعث تشنج شود. به این صرع موسیقی زایی می گویند. در مقابل ، مطالعات نشان داده است که الگوهای خاص موسیقی توانایی کنترل تشنج را دارند.
کد خبر: ۱۲۹۱۹۷۷

به گزارش جام جم آنلاین ،موسیقی ممکن است توسط محرک های مختلف موسیقی در افراد مختلف تحریک شود. برخی از حملات را با توجه به ژانر موسیقی مانند موسیقی جاز ، کلاسیک ، کرال یا موسیقی عامه پسند گزارش می دهند. برای سایرین ممکن است نوع خاصی از سازها یا حتی آهنگساز باشد. حتی گفته می شود که تشنج توسط ناقوس کلیسا ، سرودها یا حتی سرود ملی فرانسه به وجود آمده است.

صرع موسیقی زا

صرع موزیوژنیک نوعی صرع رفلکس پیچیده با تشنج ناشی از گوش دادن به موسیقی است ، اگرچه نواختن ، فکر کردن یا خواب دیدن موسیقی به عنوان عوامل محرک ذکر شده است.

تصور می شود صرع موزیوژنیک از نظر آماری از هر 100000000 نفر یک نفر را درگیر می کند ، اگرچه تحقیقات نشان می دهد که این بیماری شیوع بیشتری دارد.

آزمایش صرع موسیقی زا

در حالی که ارتباط بین حساسیت به نور - رایج ترین نوع صرع رفلکس - و صرع به طور معمول برای استفاده از EEG (الکتروانسفالوگرافی) آزمایش می شود ، اما همین آزمایشات به طور معمول موسیقی را کنترل نمی کنند.

صرع حساس به نور در اثر تحریک نور سوسو زدن معمولاً بین فرکانس های 10 تا 30 چشمک در ثانیه ایجاد می شود. موسیقی به عنوان یک ماشه ، امکانات بی پایان دارد.

در کنار این ممکن است یک تاخیر بین محرک موسیقی و تشنج نیز وجود داشته باشد. در این دوره ممکن است فرد دچار پریشانی ، تحریک ، ضربان قلب سریع و تنفس سریع شود.

مرور زمان ممکن است به این معنی باشد که آنها موسیقی را با تشنج مرتبط نمی کنند. ترکیبی از پاسخ تأخیری و عدم آزمایش می تواند به این معنی باشد که بسیاری از موارد صرع موسیقی زا گزارش نشده است.

تقریباً در 80٪ موارد صرع ، به نظر می رسد تشنج در لوب تمپورال شروع می شود. از آنجا که موسیقی در قشر شنوایی در همان ناحیه مغز پردازش می شود ، چاریتون و همکارانش از دانشگاه ایالتی اوهایو علاقه مند به مطالعه تأثیرات موسیقی بر روی مغز افراد مبتلا به صرع بودند.

 

از سپتامبر 2012 تا مه 2014 ، محققان از طریق EEG الگوهای امواج مغزی 21 فرد مبتلا به صرع را اندازه گیری کردند و داده ها را با افراد فاقد صرع مقایسه کردند. شرکت کنندگان در مطالعه به 10 دقیقه سکوت گوش فرا دادند و به دنبال آن یک انتخاب تصادفی از "چیزهای مورد علاقه من" از جان کلترین یا سونات موتزارت برای دو پیانو در D major انجام شد. به دنبال آن 10 دقیقه سکوت دیگر ، قطعه دیگر دو قطعه موسیقی و 10 دقیقه سکوت آخر دنبال شد.

فعالیت موج مغزی به طور قابل توجهی بالاتر بود در حالی که هر دو گروه از افراد به موسیقی گوش می دادند. محققان متذکر شدند که مغز افراد مبتلا به صرع بیشتر از موسیقی بدون موسیقی با موسیقی هماهنگ است. همگام سازی باعث تشنج نشده و در قشر پیشانی و قشر تمپورال رخ داده است.

طبق گفته چاریتون و همکارانش ، "ما حدس می زنیم كه موسیقی ممكن است برای تقویت فعالیت الكتریكی مخصوص قشرهای جلویی و گیجگاهی مفید باشد." در حالی که محققان اعتقاد ندارند موسیقی می تواند جایگزین درمان صرع فعلی شود ، این امکان وجود دارد که بتوان از موسیقی در کنار درمان سنتی برای جلوگیری از تشنج استفاده کرد. استرس می تواند باعث تشنج شود و بسیاری از بیماران مبتلا به صرع پس از گوش دادن به موسیقی احساس آرامش می کنند. مطالعات بیشتر برنامه ریزی شده است.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها