به گزارش جام جم آنلاین به نقل از کوکا ، اشک ریختن ممکن است در شرایط مختلف رخ دهد اما آیا می دانید چرا در این مواقع از چشمان ما اشک سرازیر می شود و علت گریه کردن چیست؟
برای پاسخ به این سوالات در ادامه مطلب با کوکا همراه باشید.
به طور کلی ما انسان ها به سه دلیل ممکن است گریه کنیم یا اشک از چشمان مان سرازیر شود:
اشک به حفظ سلامت چشم ما کمک می کند و چشم های ما باید هر روز کمی گریه کند تا سالم بماند، اگرچه ما متوجه این نوع اشک ها نمی شویم زیرا از چشم ما خارج نمی شوند.
زمانی که احساساتی می شویم، مثلا خیلی خوشحال یا خیلی ناراحت هستیم، گریه می کنیم.
وقتی چیزی داخل چشم های ما می رود مثلا گرد و غبار یا جسم تیز یا بوی تند پیاز باعث تحریک چشم می شود بی اختیار اشک می ریزیم.
غدد اشک یک سری غده های ریز در بخش خاصی از چشم ما هستند که وظیفه تولید اشک را بر عهده دارند و اشک ها به چشم ما کمک می کنند تا درست کار کند.
در شرایط معمولی این غده ها تنها می توانند مقدار کمی اشک در روز تولید کنند که کمتر از نصف قاشق چای خوری می باشد.
اگرچه قسمت عمده اشک را آب و اندکی نمک تشکیل داده اما اشک شامل چربی، مخاط و مواد شیمیایی خاصی به نام آنزیم هم می باشد که میکروب ها را از بین می برند.
چربی ناچیز موجود در اشک از تبخیر یا خارج شدن دائمی قطرات اشک از چشم جلوگیری می کند، اگر اشک ما چربی نداشته باشد چشم های ما ممکن است بسیار خشک یا دردناک شوند.
وقتی پلک می زنیم اشک در اطراف چشم پخش شده و مخاط به اشک کمک می کند تا به لبه چشم ها بچسبد. اشک های باقی مانده در چشم از طریق سیستم تخلیه خاصی که به بینی راه دارد تخلیه می شوند.
هنگام گریه کردن غدد اشک موجود در چشم ما اشک تولید می کنند، مقدار این اشک به قدری است که چشم نمی تواند آن ها را داخل خودش نگه دارد. علت این مسئله این است که بزرگ ترین غده اشک داخل چشم می تواند مانند یک چشمه کوچک شروع به کار کرده و یک باره اشک زیادی تولید کند.
بخشی از مغز که باعث می شود این چشمه اشک شروع به تولید اشک کند از بخش کنترل کننده احساسات در مغز سیگنال دریافت می کند، به همین دلیل است که وقتی احساساتی می شویم چشم می تواند بیشتر از نصف فنجان اشک در دقیقه تولید کند.
این مقدار اشک به قدری زیاد است که چشم نمی تواند آن را در داخل خود نگه دارد و مقدار زیادی از آن را از طریق سیستم تخلیه به بینی می فرستد، برای همین موقع گریه کردن معمولا آب ریزش بینی هم پیدا می کنیم، این آب ریزش در واقع اشک های اضافه ما هستند!
وقتی گریه شدید می شود اشک بیش از حد زیاد می شود طوری که حتی سیستم تخلیه نیز نمی تواند همه آن را تخلیه کند، به همین دلیل اشک ها از چشم های ما به بیرون سرازیر می شوند.
روانشناسان بر این باور هستند که گریه ناشی از عواطف و احساسات اتفاقی است که فقط در چشم های انسان اتفاق می افتد، انسان ها وقتی خیلی ناراحت یا خوشحال هستند بی اختیار گریه می کنند.
اگرچه هنوز معلوم نیست چرا احساسات باعث اشک ریختن می شود اما این را می دانیم که مواد شیمیایی موجود در اشک های عاطفی با ترکیبات اشک های طبیعی تفاوت دارند.
برخی دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که مواد شیمیایی در اشک عاطفی باعث می شود بعد از گریه کردن احساس بهتری داشته باشیم، حتما شما هم شنیده اید که می گویند گریه کن تا سبک شوی!
ممکن است دیده باشید بعضی از افراد وقتی غذا می خورند یا حتی به غذا فکر می کنند گریه می کنند، این مسئله یک اختلال یا بیماری به نام سندرم اشک تمساح است.
سندرم اشک تمساح معمولا بعد از این که فردی تصادف کرده و استخوان های صورتش دچار شکستگی می شود ایجاد می شود.
وقتی استخوان ها و اعصاب ناحیه آسیب دیده بهبود پیدا می کند ممکن است بعضی از اعصاب درست ترمیم نشود، به عنوان مثال ما یک عصب داریم که باعث می شود وقتی بوی خوش غذا را احساس می کنیم بزاق در دهان مان ترشح شود، گاهی این عصب بعد از ترمیم نادرست به غده اشک وصل شده و به همین دلیل فرد وقتی چیزی خوشمزه می خورد یا بوی آن را احساس می کند و اصطلاحا آب دهانش راه می افتد گریه می کند!
نام این سندرم نیز از این باور مردم گرفته شده که می گویند تمساح زمانی که می خواهد طعمه خود را فریب دهد وانمود به گریه کردن می کند و اشک می ریزد.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد