پنچاک سیلات چیست؟

به گزارش جام جم آنلاین، هرچند دراین مسابقات از بین نمایندگان کشورمان تاکنون فقط تهمینه کربلایی توانسته با پیروزی برحریفان و صعود به مرحله نیمه نهایی مدال برنز خود را قطعی کند اما با توجه به عدم آشنایی بسیاری از مردم با این رشته جذاب ورزشی سایت جام جم آنلاین نگاهی به تاریخچه پیدایش و اصول آن انداخته است.

کشورهای آسیایی اکثراً دارای رشته رزمی مخصوص خود هستند .

«پنچاک سیلات» که نام دیگر آن «پرسیلات» است یکی از ابتکارات مهم در زمینه ورزشهای رزمی در قرن ۱۹ میلادی بود که به سرعت عمومیت گسترده ای یافت.

در قرن بیستم این رشته به سرعت گسترش یافت و از نظر مردم مالایی (خواستگاه آن) بعنوان یک مظهر تاریخی که هم روش زندگی و هم ورزش و هم یک آموزه اخلاقی و روحانی است مورد توجه و احترام است.

واژه پنچاک سیلات یک واژه گسترده برای نامگذاری فرمهای گوناگون مبارزاتی در مجمع الجزایر اندونزی است که در منطقه آسیای شرقی در کشورهای اندونزی، مالزی و برونئی یافت می شود و تا قبل از پایان استثمار در سال ۱۹۴۹ بنام مجموعه ای از هند شرقی نامیده می شد.

پنچاک سیلات که ورزش باستانی اندونزی نیز محسوب می شود از مشاهده و باز سازی روش حرکتی حیوانات بویژه میمون، ببر و عقاب سفید متاثر شده است ولی ریشه اصلی آن بدلیل عدم وجود مدارک مستدل کاملاً روشن نیست.

سبک مبارزاتی این رشته بطور موثری از سبک های هندی و چینی الهام گرفته شده است. افسانه ای در مورد این رشته بیان می کند که این رشته توسط بانویی از سوماترا بنام «برسیلات» پایه گذاری شده و نام این رشته نیز از نام او الهام گرفته شده است.

یافته های باستانی نشان داده است که سیستم مبارزاتی رسمی از قرن ششم میلادی در جزایر مالایی وجود داشته است.

روش مبارزه این رشته یک سیستم پیچیده از حرکات دفاعی و حمله ای است که بر اساس تنوعی از ضربات و حرکات دست، پا، پرتاب، قفل مفصل و همچنین مبارزه با سلاح را در بر می گیرد.

تکنیک های آن بر روانی و پیوستگی حرکات استوار است که موثر بودن مبارزه را موجب می گردد. سلاح های بکار رفته در این رشته شامل: چاقو، چوبهای بلند و کوتاه و شمشیر است.

پنچاک سیلات مانند هر هنر مبارزاتی دیگر، بر تمرینهای روح و روان بسیار تاکید می نماید. تعدادی از «پاندکارها» (اساتید این رشته) ادعا دارند که اصول ارزشمند مذهبی را در این رشته به همراه روش مبارزاتی از اساتید خود آموخته اند.

سیلات تنها یک روش مبارزه نیست بلکه نوعی تمرین روحانی و مذهبی نیز محسوب می گردد بطوریکه در اندونزی و مالزی با تعلیمات مذهب اسلام و در فیلیپین در ترکیب با رشته «کالی» و مکتب کاتولیک و در منطقه «بالی» در ترکیب با تعلیمات هندوئیسم است. در حال حاضر این رشته بدون توجه به وجهه روحانی و دینی مورد ادعا تدریس می گردد.

آموزشهای پنچاک سیلات بصورت تدریجی و متناسب با رده های مهارتی مختلف برنامه ریزی می شود. اصول اولیه در آموزش،تعلیم فرمهای اجرایی است که بخشی از آن به رقص شباهت دارد (پنچاک) و بخشی به مبارزه (سیلات). مبارزات آزاد که «سامبات» نامیده می شود از اجزاء مکمل آموزشهامحسوب می گردد.

«کباتی نان» تمرینات تنفسی در این رشته می باشد که مشابه دیگر رشته های رزمی است.

تمرینهای مراحل پیشرفته تر «کروجاک» نام دارد و به مبارزه با چند حریف و همچنین خلع سلاح حریفان مسلح اختصاص دارد. در مراحل پیشرفته آموزشی بخش عمده ای بر استفاده از سلاح استوار است.

سیلات دارای سبکهای متعددی است که براساس محل پیدایش آنها، نام حیوان مورد تقلید، نام بوجود آورنده آن سبک، اصول معنوی مورد تاکید در سبک و یا نحوه اجرای حرکات فیزیکی در آن سبک، نامگذاری شده اند.

پنچاک سیلات گاهی به نام «پوکولان» که معرف هنر های مبارزاتی خالص بومیان اندونزی است و توسط هنر های رزمی چینی و یا هندی تاثیر نپذیرفته است نیز نامیده شده است.