نیلوفر اردلان: عرق سرد هیچ ارتباطی به زندگی من ندارد

سهیل بیرقی با دستمایه کردن زندگی نیلوفر اردلان کاپیتان تیم فوتسال بانوان، فیلم جذابی ساخت که سر و صدای فراوانی به همراه داشت .اردلان در آن مقطع ترجیح داد درباره این فیلم هیچ قضاوتی نداشته باشد و سکوت کند اما بعد از گذشت یک ماه و فروکش کردن تب جشنواره نیلوفر اردلان سوژه اصلی این فیلم در گفت‌وگو با ایران ورزشی سکوت خود را شکسته و درباره فیلم، پیامدهای آن و البته جزییاتش اظهارنظر می‌کند.

عرق سرد را در جشنواره فیلم فجر تماشا کردی؟

بله فیلم را در جشنواره تماشا کردم. فقط در این خصوص می‌توانم عنوان کنم که فیلم عرق سرد تاثیر مناسب اجتماعی را به همراه داشته و پیامد خوبی برای خروج زنان نخبه از کشور داشت، در غیر این صورت این فیلم با وجود آنکه گفته می‌شد از روی زندگی من و اتفاقات آن ساخته شده است؛ کمترین شباهت ممکن را نداشت.

پس معتقدی که این فیلم سنخیتی با زندگی‌ات ندارد؟

هیچ سنخیتی. حتی شخصیت‌های آن نیز خیالی بودند اما فوتبالیست بودن زنی که می‌خواست از کشور خارج شود و اینکه داستان فیلم حول محور فوتبال قرار دارد این شک و شبهه را ایجاد کرده که فیلم را از روی زندگی من ساخته‌اند. به جز من چنین اتفاقی برای هفت، هشت بانوی ورزشکار دیگر رخ داد که سرآمد آنها خانم زهرا نعمتی پرچمدار المپیک بود که او هم در آن برهه زمانی با حمایت فدراسیون توانست از کشور خارج شود تا بعدا مشکلش را حل کنند. بنابراین فقط می‌توان به پیامد این فیلم به‌عنوان یک نکته مثبت اشاره کرد که طی آن امروز زنان نخبه برای اعتلای پرچم کشورمان و نه برای مسائل دیگر می‌توانند از کشور خارج شوند.

نقش هنرپیشه‌های عرق سرد را چطور ارزیابی می‌کنی؟

امیر جدیدی، باران کوثری و سحر دولتشاهی هرکدام در نقش خود بی‌نظیر بودند. بخصوص باران به‌عنوان یک زن فوتبالیست موفق شد نقش خودش را در عرق سرد به خوبی ایفا کند. در سایت‌ها خوانده بودم که او 20 کیلوگرم وزنش را برای این نقش کم کرده و تمرین‌هایی را هم انجام داده بود و برای همین 3-4 دقیقه خروجی فوتبالی هم خیلی زحمت کشیده بود و کاراکتر خوبی از یک فوتبالیست و زن ورزشکار را به نمایش گذاشته بود. نقش خانم دولتشاهی هم جالب بود که به‌عنوان نایب رییس فدراسیون فوتبال بیشتر در صدد این بود که برای ورزشکاران ممانعت ایجاد کند تا اینکه بخواهد یار و همراه آنها باشد.

اگر جای کارگردان فیلم بودی چه تصمیمی برای این فیلم و ساخته شدنش می‌گرفتی؟

اگر جای آقای بیرقی بودم از حواشی فیلم کاسته و صحنه‌های فوتبالی آن را بیشتر می‌کردم تا مردمم بیشتر فوتبال بانوان را ببینند. در واقع استقبال از این فیلم به‌خاطر همین فوتبال بازی کردن زنان است و اگر صحنه‌های فوتبالی‌اش بیشتر بود و شور و شوق هواداران به خوبی نمایش داده می‌شد، شاید این فیلم همانطور که به قانون خروج از کشور بانوان کمک کرد، می‌توانست به حضور زنان در ورزشگاه‌ها برای تماشای مسابقات فوتبال نیز کمک کند.

حاضر بودی برای ساخت این فیلم و چیزی که مد نظرت هست به کارگردان فیلم پیش از ساخته شدنش مشاوره بدهی؟

خیر؛ ضمن اینکه اصلا مشاوره‌ای هم در این زمینه از من گرفته نشد! این فیلم با ذهنیت نویسنده و کارگردان ساخته شده و دخلی به زندگی من ندارد. نه زندگی شخصی من و نه افراد دیگر مرتبط با فیلم. معتقدم شخصیت‌ها کاملا مجازی و از واقعیت به دور بوده است. خداراشکر پدر و مادر بالای سر من هستند و همیشه هم در رفاه و آسایش نسبی بوده‌ام و اینکه بخواهم آواره و سرگردان کوچه و خیابان‌ها شوم یا اینکه زندگی‌ام را تحت سلطه یک روانشناس بگذارم؛ خیر اینطور نیست و صحنه‌هایی که ساخته شده ربطی به زندگی من ندارد و شاید از روی شنیده‌ها، چنین خروجی از کار درآمده است. بنابراین چون هیچ مشورتی با من نشد، این فیلم کاملا تخیلی است. من در آن برهه برای بودن و ماندن در تیم ملی جنگیدم اما مقابل قانون نمی‌توانستم کاری انجام دهم.

با اکران عمومی فیلم که مخالفتی نداری؟

این فیلم هنوز اکران عمومی نشده ولی متاسفانه هرکسی آن را دیده چنین برداشتی را داشته که از زندگی من ساخته شده و از این موضوع خیلی شاکی هستم و دستم هم به جایی بند نیست. امیدوارم برای اکران عمومی اتفاقاتی بیفتد که بیشتر از این دردسرساز نشود.