در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
به نظر شما اهمیت سرمایهگذاری در تولید ویلچر چیست؟
همانطور که افراد سالم نیازمند برخی لوازم شخصی مثل پوشاک هستند، معلولان نیز به لوازم شخصی نیاز دارند تا بتوانند زندگی روزانه خود را مدیریت کنند، به عنوان مثال ویلچر، واکر و... این در حالی است که قیمت، شرایط طراحی و ساخت این لوازم میتواند تعیینکننده باشد؛ دقیقا مثل آن زمان که یک فرد سالم برای خرید پوشاک به فروشگاه مراجعه میکند تا پوشاک سایز خود را خرید کند. البته این مهم درباره معلولان مهمتر است چون آسیبپذیری این گروه بیشتر است.
شما چه مدت است که در این زمینه فعالیت میکنید؟
از دو سال پیش ساخت و تولید ویلچر را به عنوان یکی از لوازم مهم موردنیاز معلولان آغاز کردیم و تقریبا برای 35 نفر به صورت مستقیم و بیش از یکصد نفر هم به صورت غیرمستقیم فرصت شغلی ایجاد شده است.
اهمیت تولید داخلی این تجهیزات چیست؟
ببینید خدمات پس از فروش و همچنین نحوه ساخت لوازم به صورت سفارشی در موارد خاص این مهم را نمایان میکند در حالی که اگر صرفا واردکننده باشیم چنین امکانی نیست و باید همان چیزی را که موجود است بهکار گیریم.
تفاوت قیمتی ویلچر داخلی با وارداتی چقدر است؟
بهطور کلی دو گروه مددجو در ایران داریم یکی مربوط به جانبازان دوران دفاع مقدس است که شرایط آنها قابل قبولتر از سایر معلولان است به این دلیل که جانبازان از سوی نهادهای خاصی مورد حمایت قرار میگیرند و گاهی نیازهایشان تأمین میشود اما درباره افراد عادی شرایط متفاوت است چون آنها خودشان باید هزینههای تأمین نیازهایشان را بپردازند. پس اینجا تفاوت قیمت محصولات داخلی و خارجی بسیار تعیینکننده است چون کالاهای ساخت داخل تقریبا یکچهارم قیمت محصولات وارداتی عرضه میشود.
درباره ویلچر، خریداران ایرانی بیشتر تمایل به استفاده از ویلچرهایی با تایرهای بادی دارند در حالی که تمامی محصولات وارداتی با این استدلال که تعمیر و نگهداری تایرهای بادی مشکلاتی ایجاد میکند، به صورت تایرهای بدون باد و توپر عرضه میشود. پس اینجا بومیسازی نقشی کلیدی دارد که ما این کار را کردهایم. اکنون فقط در مراکز درمانی ویلچر با تایرهای بدون باد و توپر استفاده میشود یا درباره تشکهای مخصوص که از ایجاد زخم بستر برای این افراد جلوگیری میکنند.
به نظر شما میزان تولید در این صنعت چقدر است؟
تقریبا تعداد انگشتشماری از شرکتها واقعا تولیدکننده هستند و دیگران هیچ تولیدی ندارند و تماما با واردات، محصولات موردنظرشان را روانه بازار میکنند. نکته اینجاست که حتی به صورت قطعات منفصله نیز اینگونه لوازم وارد نمیشود بلکه کالای ساختهشده وکامل وارد کشور میشود.
واردات چه تاثیری در تولید شرکتهای داخلی دارد؟
یکی از چالشهای اصلی تولیدکنندگان همین نکته است. بسیاری از شرکتهای تجاری برای اینکه موادی را وارد ایران کنند اقدام به واردات تجهیزات پزشکی میکنند، به این دلیل که وجهه کار کمی بهتر میشود و در برخی موارد امتیازهایی را نیز دریافت میکنند، در حالی که در برخی موارد واقعا نیازی به واردات نیست. سال گذشته آنقدر ویلچر وارد ایران شد که تولیدکنندگان را با چالش جدی مواجه کرد و محصولاتشان روی دستشان ماند. این در حالی است که برخی ارگانهای دولتی که متقاضی این محصول هستند؛ مثل سازمان بهزیستی از تولید داخل خرید میکنند ولی متاسفانه برخی ارگانها مثل بنیاد جانبازان نیاز خود را از خارج کشور تأمین میکنند.
آیا برای تأمین مواد اولیه خود مشکلاتی هم دارید؟
یکی از مشکلات عمده ما دسترسی به مواد اولیه مناسب است. این مواد دستخوش تغییرات قیمتی بسیار زیادی در طول یک دوره مشخص میشوند.
به عنوان مثال، طی شش ماه اخیر سه بار قیمت آهن افزایش یافته است. برخی اقلامی که موردنیاز است هم در دسترس نیست، به عنوان مثال، اکنون آلومینیوم در بازار نیست. به هر حال واردات مواد اولیه برای تولید، مشکلاتی را ایجاد کرده است که بعضا انگیزه تولیدکننده را کم میکند.
به نظر شما واقعا به واردات نیازی نداریم؟
در بسیاری از موارد خیر، حتی میتوانیم با چین رقابت قیمتی و کیفی داشته باشیم و از آنجا که این بازار زیاد گسترده نیست، هرگونه سیاستگذاری در زمینه واردات محصولات میتواند مستقیم در تولید تاثیرگذار باشد.
از طرحهای حمایتی دولت بهرهمند شدهاید؟
طرحهای حمایتی دولت آنقدر دارای بروکراسی اداری یا هزینهبر است که تولیدکنندگان از خیر آن میگذرند. به عنوان مثال با نرخهای فعلی بهره وامها، آیا واقعا تولید منطقی خواهد بود؟
شما در زمینه صادرات هم فعالیت دارید؟
بله؛ با سوریه مذاکره کردهایم. عراق نیز یکی از خریداران دائم محصولات ما بوده، به صورتی که تمام ویلچرهای موجود در حرمین عسکریین تولید این شرکت است.
عمده مشکلات شما در این زمینه چیست؟
بزرگترین مشکل صادرکنندگان، بازگشت پولهایشان است، چون هنوز مشکلات بانکی مانع قابلتوجهی در برابر صادرکنندگان است.
بسیاری از تولیدکنندگان نسبت به خدمات ارائه شده نهادهای دولتی گلایه دارند، آیا شما هم با چنین مشکلی روبهرو هستید؟
بله؛ ارگانهای نظارتی مثل وزارت کار و محیطزیست به محض اینکه کارگاهی تأسیس و ده نفر مشغول به کار میشوند از این بخشها سهمخواهی میکنند. اعتقاد دارم بهخاطر فساد اداری حاکم در برخی ارگانها، آنها بیش از حد قانونی وارد حیطه فعالیت تولیدکنندگان میشوند و مشکلاتی را برای آنها ایجاد میکنند. با توجه به برخورد ارگانهای یادشده بسیاری از تولیدکنندگان میکوشند مخفیانه فعالیت کنند و زیاد قابل رصد نباشند در حالی که میدانیم تولید، زنجیرهای به هم متصل است و اگر تولیدکنندگان نتوانند با یکدیگر درست ارتباط داشته باشند، قطعا هزینه تولید بالا خواهد رفت، چون امروز بحث تولید بدون کارگاه یکی از شیوههای اصولی کاهش هزینههای تولید است.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد