به گزارش جام جم آنلاین، این دو مرد میانسال به همراه یک گروه دوستدار محیط زیست، زباله های ما را جمع می کنند، همان طلاهای سیاهی که سخاوتمندانه و متکبرانه، در کوه و جنگل و ساحل، پرتاب می کنیم! جنگلها و سواحل شمالی ما، هر روز به ازای هر خانواده مسافر، با حجم 400گرم زباله رهاشده در محیط زیست رو به روست. این حجم، علاوه بر حجم زباله تولیدی ساکنان منطقه است.
شیرابه زباله های تولیدی، مستقیم وارد دریای خزر می شود. دفن زباله در شهرهای کویری، دردسر دیگری درست کرده است.
پراکنده شدن آن در مناطق مسکونی، با کوچکترین باد و طوفان، بیماری های خطرناکی را منتشر می کند؛ از طرف دیگر، آب های زیرزمینی را به شوری و تلخی می کشاند.
ما در شهرهای مان، در به دردنبال روش هایی هستیم که زباله را جمع کنیم، دفن کنیم و یا آن را بازیافت کنیم. یادتان هست که در همین مناظره های ریاست جمهوری بین دو تا از کاندیداها، مجادله کش داری، بر سر زباله های تهران شکل گرفت.
شاید باور نکنید امروز زباله تبدیل به یک «بحران جهانی» شده است. روسیه با بحران زباله مواجه است.
آنقدر زباله در این کشور جمع شده که دیگر از بین بردن آن امکان ندارد. مقامات روس متوسل به چین و ژاپن شده تا از تجربیات نوین آن ها وام بگیرند.
لبنان، آنچنان به مخمصه زباله ها گرفتار آمده است که چند سال است دولت او، در قالب طرح هایی می کوشد زباله های کشورش را به یک کشور خارجی انتقال دهد. همین درماندگی، منجر به زد و خوردهای سیاسی شده است.
اما واقعیت ماجرا آن است که ما باید «ماشین تولید زباله» را تعطیل و یا «کم کار» کنیم. باید تا می توانیم کمتر زباله بسازیم. باید به اندازه مصرف کنیم و به صورت جدی از دور ریزهای مان کم کنیم.
طبق گزارش های فائو، ایرانی ها در دور ریز غذا رکورد دار هستند. در گزارشی آمده است ارزش دور ریز غذایی ما، تنها در سه محصول خاص، معادل وام 380 هزار ازدواج ایرانی است!
طبق برخی تحقیقات، ایرانی ها به صورت میانگین، 35 درصد از مواد غذایی خودشان را در طول سال دور می ریزند! این در حالی است که 900 میلیون نفر در دنیا، از غذای کافی محروم هستند.
اگر نجنبیم، بحران زباله زمین گیرمان خواهد کرد.
|عکس نوشت | شماره 34| سید مهدی سیدی |
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد