اقتصاد مقاومتی، انقلابی‌گری در عرصه اقتصادی

لذا اول باید در بخش مراودات اقتصادی به صادرات‌محور شدن تولیدات کشور توجه کنیم و کیفیت محصولات داخلی را به گونه‌ای بالا ببریم که بتوانیم به رقابت با محصولات خارجی بپردازیم .

درعین توجه به اقتصاد داخلی، باید شرایط اقتصادی جهانی را نیز در نظر بگیریم و حواسمان باشد که در شرایط بحرانی، تصمیمات مقتضی را بگیریم. به یاد دارم در دوره تحریم در اقدامی جسورانه و انقلابی، یکباره دلارهایمان را به یورو تبدیل کردیم که در این اقدام،‌ 6.5 میلیارد دلار سود از طریق تبدیل این دو واحد ارزی به یکدیگر به‌دست آوردیم. ‌هرچند می‌توانستیم این‌کار را نکنیم، ولی کاری را انجام دادیم که از یک فرد انقلابی انتظار می‌رفت.

براساس آموزه‌های انقلابی، باید بحث صادرات‌محور شدن کشور را در اولویت قرار دهیم تا واحدهای تولیدی با حداکثر ظرفیت به‌کار گرفته شوند و بحث اشتغال نیز رونق پیدا کند. درحال حاضر واحدهای تولیدی در شرایط بسیار بدی به سر می‌برند و بهتر است به جای این‌که طرح‌های جدید را کلنگ بزنیم، به احیای طرح‌های موجود که با ظرفیت‌های پایین درحال حرکت هستند، بپردازیم. کلنگ‌زنی امروز سم بزرگی برای کشور است.

ما برای ایجاد اشتغال با رقم حدود 30 تا 50 میلیون تومان می‌توانیم یک شغل ایجاد کنیم، ولی در طرح‌های جدید باید برای هر فرد 120 تا 150 میلیون تومان هزینه کنیم، از این‌رو وقتی واحدهای تولیدی کشور از ظرفیت‌های خالی برخوردارند، اولویت با این است که از این فرصت بهره ببریم تا کارخانه‌های ما با 60 درصد رکود کاری مواجه نشوند.

بیکاری در کشور، امروز از سطح دیپلم و لیسانس به سمت فوق‌لیسانس و دکترا حرکت کرده و آمارهای غیررسمی تاکید دارد تا سه سال آینده در کشور بیش از یک میلیون فوق‌لیسانس و دکترای بیکار خواهیم داشت. به‌نظر می‌رسد در حرکتی دیگر باید فکری به حال این قشر از جامعه کرد و بر این اساس تاکید بر اصلاح ظرفیت‌های آموزشی متناسب با نیازهای کشور و ظرفیت‌سازی برای مشاغل موجود از دیگر اقداماتی است که باید مدنظر قرار گیرد.

لذا با جهت‌دهی، ایجاد کار و اشتغال از طریق آموزش‌های ضمن تحصیل، باید آموزش را در ردیف بخش‌های سرمایه‌ای در بودجه‌بندی‌های کشور قرار دهیم و از هزینه کردن در این بخش ابایی نداشته باشیم.

دکتر محمود بهمنی - عضو کمیسیون اقتصادی مجلس