مسابقه های قهرمانی والیبال باشگاه های آسیا برای نخستین بار در سال 1989در کنار ویرانه های بر جای مانده از بمباران یانکی ها، در هیروشیمای ژاپن برگزار شد.
کد خبر: ۹۹۳۳۵

راه اندازی این رقابتها که پیس کاپ یا «کاپ صلح» نام داشت یکی دیگر از افتخارات و ابتکارات ماتسو دایرا، پدر والیبال ژاپن و قاره کهن بود.
شرکت نیناکوسازی هیروشیما که بازیکنان نامدار و افسانه ای سرزمین آفتاب تابان چون فکودا را در اختیار داشت ، تمامی هزینه برگزاری پیکارها را برعهده گرفت تا میهمانان در بهترین شرایط به مصاف هم بروند.
میزبانی عالی ژاپنی ها و پوشش خوب تصویری و رسانه ای جام صلح باعث شد تا کشورها بتدریج به سرمایه گذاری در جام باشگاه ها راغب شوند، اما با کناره گیری «دایرا» از ریاست AVCکه داستان مفصلی دارد، جام آسیا رنگ باخت و بویژه زمانی که به میزبانی به غرب قاره رسید، در نبود مدعیان دیگر رنگ و جلایی نداشت.
استقلال ، بنیاد شهید، بانک ملی ، فولاد اهواز، فتح شهرری ، آبگینه قزوین ، پیکان ، صنام و سایپا تهران نمایندگان ایران در 17دوره جام باشگاه های آسیا بودند. امسال ، شهر هانوی ویتنام به عنوان دهمین شهر ، میزبانی رقابت ها را بر عهده گرفت و جالب این که برای نخستین بار تعداد تیمها از 8تیم به 10تیم رسیده بود.
پیکان که عنوان قهرمانی لیگ برتر کشور را در اختیار داشت ، با تلفیقی از بازیکنان جوان و باتجربه که در واقع گلچینی از بازیکنان چند تیم بودند، راهی میدان کارزار شد و برخلاف تصورات و پیشداوری های نه چندان امیدوارکننده که معلول وضعیت نابسامان و پر ابهام والیبال پس از تغییر رئیس فدراسیون بود، با سرعت مطمئنه از تمامی موانع گذشت و در میان تعجب و تحسین آسیایی ها به عنوان قهرمانی رسید.
شانگهای چین که شان فریمن ، مربی صاحب نام آسیا را بالای سر خود داشت ، تایلند که در جام ملتهای آسیا تیم ملی ایران را در میان ناباوری همگان شکست داده بود، المحرق بحرین که هاردی ، کاپیتان تیم ملی استرالیا و محمد رشید بهترین بازیکن کشور عمان را در ارنج داشت ، یکی یکی از دم تیغ خودروسازان ایرانی گذشتند.
در دور مقدماتی زیباترین پیروزی مقابل ارتش تایلند رقم خورد که پس از غلبه بر تیم ملی ایران در پیکارهای سال پیش به صورت کابوس درآمده بود.
با این بردها تیم ایران به مرحله نیمه نهایی رسید، جایی که یک تیم شگفتی ساز به نام اندونزی مبارز می طلبید، اندونزیایی ها که با اوت کردن ساکای بلیزر ژاپن به عنوان یک قدرت جدید بر سر زبانها افتاده بودند، اما مردان ایران ، این تیم سختکوش و توپ گیر را مانند تمامی حریفان 3بر صفر در هم کوبیدند تا نوبت به آسمانخراش های قزاق رسید، تیمی که ولادیمیر کوتدرا مربی پرافتخار روسیه را که سال قبل تیمش قهرمان لیگ برتر فرانسه شده بود، به عنوان راهبر بر روی نیمکت نشانده بود.
قزاقها که سال گذشته قهرمان باشگاه های آسیا شده بودند، همه تیمها را با سرویس و دفاع شکست دادند، اما در برابر پیکانی ها به سد مستحکمی برخورد کردند که نه از سرویس های ویرانگر مردان تنومند روسی تبار قزاقستان کاری برآمد و نه در دفاع برابر تاکتیک متغیر و متنوع ملی پوشان پیکان اجازه جا به جایی و جفت شدن را پیدا کرده بودند، با این پی روزی پیکان بدون باخت و تنها یک «ست» از دست داده در صدر قرار گرفت و به عنوان آسیا نامزد شرکت در رقابت های باشگاه های جهان شد؛ مسابقاتی از سال 1995تاکنون دچار وقفه شده است.
موفقیت پیکان در جام آسیا روحیه از دست رفته والیبال ایران را دوباره احیائ کرد، چراکه بعد از ناکامی در جام ملتها که در سوفان بوری تایلند برگزار شده بود، در بازیهای غرب آسیا هم مغلوب قطر شدیم و وحشت و واهمه عجیبی بر اردوی والیبال ایران حکمفرما شد تا جایی که برخی از بدخواهان و اشخاصی که با عینک تیره به والیبال نگاه می کنند، پایان درخشش والیبال ایران و آغاز افول آن را در پهنه آسیا اعلام کردند، اما جام آسیا نشان داد که والیبال در کشور ما پتانسیل و ظرفیت لازم را برای آقایی در گستره آسیا دارد و هنوز کفگیر به ته دیگ نخورده است.
جام هفدهم آسیا یک قضیه مهم دیگر را هم به اثبات رساند و آن این که ما جوانانی داریم که تازه در راه شکوفایی قرار گرفته اند و شایستگی این را دارند که جانشین بزرگمردان ملی پوش کنونی شوند.
بازیکنانی چون فرهاد نظری افشار، محمدموسوی عراقی ، علی حسینی ، محمد سلیمانی و جوانهایی که توفیق همراهی پیکان را نداشته اند، اما به عنوان پشتوانه های غنی در صف نوبت و انتظار ایستاده اند.
از سوی دیگر حضور مقتدرانه بازیکنانی همانند پیمان اکبری ، علیرضا نادی ، محمد شریعتی ، محمد منصوری هم خط بطلانی بود بر برخی عقاید که اینان را در پایان خط می دیدند.
به جوایز انفرادی رقابت های باشگاه های آسیا نگاه کنید، حضور 4ایرانی در جمع 6بازیکن برگزیده نشان دهنده موفقیت مطلوبی است که به دست آورده اند.
این چهره های با تجربه در کنار جوانان با انگیزه می توانند والیبال ایران را با سینه های ستبر و صورت سرخ مقابل قدرتهای سنتی قرار دهد، به شرط این که ما عاقلانه و اصولی بیندیشیم ، و علمی حرکت کنیم که البته بحث والیبال ملی مقوله دیگری است که باید جدی تر به آن پرداخت.

جمشید حمیدی
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها