درباره قیمت آثار و ارقامی که آثار در این دوره چکش خورد، این طور میتوان نگاه کرد که در همه حراجهای دنیا، برخی آثار به قیمت واقعی، برخی از آثار زیر قیمت واقعی و برخی دیگر از آثار به صورت کاذب بالاتر از قیمت واقعی چکش میخورند. سهم ما از اقتصاد هنر در بازار جهان بسیار بیش از اینهاست و حراج میتواند بستری فراهم کند تا ما اقتصاد هنر را توسعه دهیم و سهم بیشتری در بازارهای جهانی داشته باشیم. البته آثاری که با قیمتهای بالا فروش رفتند در طول زمان خود را نشان میدهند و زمان خودش ارزش واقعی یک اثر را مشخص میکند.
یکی از نکات جالب توجه حراج تهران و جریان هنر معاصر توجه به نقاشیخط است. در این دوره از حراج شاهد درخشش اساتید نقاشیخط که سابقه زیادی دارند بودیم. به هر روی نقاشیخط نوساناتی را تجربه میکند که آن هم به مرور تثبیت میشود.
و در پایان میخواهم به تنوع هنرمندان حاضر در حراج تهران اشاره کنم. هنرمندان ما آنقدر زیاد هستند که آثار هر تعدادی از آنها را برای شرکت در حراج انتخاب کنیم، بازهم هنرمندانی بیرون میمانند. در این دوره شاهد بودیم هنرمندان بزرگی مانند فرامرز پیلارام و یا صادق تبریزی اثری نداشتند. این را باید به حساب قواعد بازی بگذاریم که چرا یکسری هستند و یکسری نیستند. به هر حال باید بپذیریم برگزارکنندگان حراج بخش خصوصی هستند و طبیعی است که بنا به سلیقه خودشان عمل میکنند. هر چند که تجربه نشان داده سلیقه این گروه توانسته در بازار هنر خوب عمل کند.
هادی روشنضمیر
هنرمند و گالریدار
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
دکتر فواد ایزدی درگفت و گو با «جام جم»:
حسین حبیبی در گفتوگو با «جامجم» از سرچشمههای نگارگری گفت