پیشخوان

پایی که جا ماند

نویسنده: سیدناصر حسینی‌پور

کتاب «پایی که جا ماند» که یادداشت‌های روزانه‌ سیدناصر حسینی‌پور در اردوگاه‌ها و زندان‌های مخفی عراق است، یکی از شاخص‏ترین آثاری است که روزهای سخت اسارت در دست صدامیان و بعثیان عراقی را با متدی نوآیین و اثرگذار به تصویر می‌کشد. مولف، این کتاب را از روی 23 برگه‏ای یادداشت‌برداری کرده است که آنها را در دوران اسارت مخفیانه روی کاغذهای سیگار نوشته بوده، در عصای خود پنهان کرده تا به‌دست زندانبان‌ها نیفتد و بالاخره توانسته آنها را با خود
به ایران بیاورد.

حسینی‏پور، مورخی است که در عین حال هنرمند هم هست. او در این اثر نوعی گزارش داستانی از تاریخ اسارت به دست می‏دهد که تنها به وصف ظاهر اشتغال ندارد بلکه موشکافی‏های روانی و بررسی انگیزه‏های درونی و دریافت ریشه‌های هر رویداد را مطمح نظر قرار داده و مخاطب را با کنه حوادث آشنا می‏کند. خوانندگان با مطالعه این کتاب در سیری درونی به صمیم سرشت و وجدان راوی راه می‏یابند و از راه همدلی و الهام درونی درمی‏یابند که چه اندیشه و تصوری بر نویسنده در دوران اسارت چیره بوده است.

نورالدین پسر ایران

این کتاب روایتی است از عملیات بدر، عملیات والفجر 8 و عملیات کربلای 4. کتاب «نورالدین پسر ایران» که انتشارات سوره مهر آن را در آذر 90 منتشر کرده، ششصدمین کتاب دفتر ادبیات و هنر حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در 23 سال فعالیت این دفتر به حساب می‌آید.

خاطرات سید نورالدین عافی را ابتدا سال 73، موسی غیور طی 40 ساعت مصاحبه به زبان آذری ضبط کرد و معصومه سپهری از سال 83 کار پیاده‌سازی و تنظیم این مصاحبه‌ها را بر عهده گرفت. نورالدین پسر ایران از 18 فصل و عکس‌های ضمیمه و فهرست اعلام تشکیل شده است. سیدنورالدین عافی سال 1343 در روستای خلجان تبریز متولد می‌شود. با شروع جنگ ایران و عراق می‌خواهد راهی جبهه شود، ولی به خاطر سن کمش او را نمی‌پذیرند. بارها اقدام می‌کند و بالاخره موفق می‌شود.

پاییز 59 دوره آموزش نظامی می‌بیند و راهی مناطق غرب کشور می‌شود و در سپاه مهاباد به فعالیت می‌پردازد. سال 60 عضو رسمی سپاه کردستان می‌شود و 15 ماه آنجا می‌ماند ولی مدام در اندیشه راهی شدن به مناطق جنگی جنوب کشور است. وقتی به منطقه جنگ ایران و عراق عازم می‌شود، برادر کوچک‌تر صادق هم به همراهش می‌رود و در یک بمباران حمله هوایی عراق در برابر چشمان نورالدین شهید می‌شود. 24 ترکش به بدن نورالدین اصابت می‌کند و او در بیمارستان‌های کرمانشاه و مشهد بارها تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد؛ ولی چون از قسمت شکم و صورت و چشم و بینی آسیب‌های جدی دیده، حتی با این عمل‌ها به طور کامل بهبود نمی‌یابد. به تبریز می‌رود و بعد از شش ماه به جبهه برمی‌گردد. در 18 سالگی چهره‌اش در اثر جراحت‌های شدید و جراحی‌های زیاد کاملا شکل خود را از دست می‌دهد.

پیشنهاددهنده: احمد شاکری

رویای نیمه شب

نویسنده: مظفر سالاری

این اثر داستانی است عاشقانه با زمینه‎ مذهبی که حکایت از دلدادگی جوانی پاک‌سیرت از اهل سنت به دختری شیعه مذهب دارد که در راه وصال با موانع و اتفاقاتی تلخ و شیرین مواجه است. جذابیت قلم نویسنده به اندازه‎ای است که مخاطب را درگیر خود کرده و تا انتهای داستان همراه می‎سازد. به گفته احمد شاکری که این داستان را پیشنهاد می‌دهد، این کتاب در بستر تقریب مذاهب رخ می‌دهد.

در این بستر برخی مفاهیم که جزو مفاهیم مشترک اهل شیعه و اهل سنت است مطرح می‌شود. ازجمله مفهوم منجی که هم از زبان راویان اهل سنت مطرح می‌شود و هم جزو اعتقادات شیعیان است. شاکری معتقد است این کتاب هم برای جوانان که در معرض هجمه افکار ناصواب هستند مفید است، و هم برای اهل تسنن کتاب جالبی است.

یکی از نکات جالب درباره این کتاب، این است که نویسنده اثر روحانی است. حجت‌الاسلام سالاری درباره این اثر معتقد است اساس این داستان جذابیت است، زیرا هر فرم و تکنیک، روزی کهنه خواهد شد مگر جذابیت آن. او درباره نحوه شکل‌گیری «رویای نیمه شب» می‌گوید: حجت‌الاسلام سیدجواد معلم کتاب شریف «العبقری الحسان فی احوال مولانا صاحب الزمان» اثر شیخ علی اکبر نهاوندی را در کتابی موسوم به «برکات حضرت ولی عصر(عج)» خلاصه نموده بود. وی در سفری به قم به من گفتند که این کتاب را مطالعه کنم و سپس ده حکایت از آن را به صورت داستان کوتاه به رشته تحریر درآورم.

من این کتاب را خواندم و ده حکایت را انتخاب کردم، اما هنگام نگارش اولین داستان که همان داستان ابوراجح حمامی بود، داستان در ذهن من شاخ و برگ گرفت و گسترش یافت. داستانی که اصل سند آن یک صفحه بود، به یک رمان 300 صفحه‌ای تبدیل شد. من برای نگارش این رمان به حضرت ولی عصر(عج) متوسل شدم و از حضرت استمداد خواستم. از نکات جالب در این کار این بود که پیش‌نویس و پاکنویس نداشتم و فقط برخی اصلاحات ویرایشی و... انجام گرفت.

رویای نیمه شب را انتشارات کتابستان منتشر کرده است.

پیشنهاددهنده: اسماعیل امینی

مدیر باش رئیس

نویسنده: ساعد باقری

تازه‌ترین کتاب ساعد باقری که اواخر سال 94 رونمایی شد، کتاب شعر نیست. این کتاب درباره مدیریت و توانایی‌های افراد براساس متن کهن فارسی است. در واقع در این اثر مباحث روز مطرح می‌شود، ولی منابع و ارجاعات متون کهن فارسی است. باقری، نویسنده کتاب در مراسم رونمایی «مدیر باش رئیس» گفته بود: اگر حجت‌الله صیدی نبود این کتاب پدید نمی‌آمد. من همیشه درباره آقای نیکو که سردبیر برنامه ما بود، می‌گویم او مرا در متون کهن انداخت. او همان روز اول از من خواست بروم از قابوسنامه دو متن انتخاب کنم و به این شکل مسیر زندگی مرا تغییر داد. روزی که دکتر حجت‌الله صیدی (با تخلص شعری مهیار کاوه) با این پیشنهاد پیش من آمد، فکر می‌کردم کار نشدنی باشد. خودم هم که با توجه به متون کهن مثل حکایت پادشاهان در گلستان سعدی یا سیاست‌نامه خواجه نظام الملک به موضوع فکر می‌کردم، از خودم می‌پرسیدم که مسائلی از این جنس مثلا آداب فرمانروا بودن چقدر می‌تواند جذاب باشد؟ بنابراین به این موضوع فکر کردم که با نگاه وسیع‌تری به موضوع نگاه کنم. همه ما با هر عنوان و نقشی که زندگی می‌کنیم دارای اختیاراتی هستیم. یا این اختیارات را اشتباه مصرف می‌کنیم یعنی رئیس هستیم یا درست آن را برای رسیدن به یک هدف مصرف می‌کنیم. باقری با اشاره به دو فصل بودن این کتاب توضیح داد: فصل اول «دیدن، درک، مشاهده» و فصل دوم «حرکت، سلوک و سفر» نام دارد. در هر کدام از این فصل‌ها شش مقاله است، آخر هر مقاله هم بخش ملحقاتی از متون کهن است که با مباحث مطرح‌شده پیوند دارد. برخی از خاطرات خودم را هم در این کتاب نقل کرده‌ام.

ساعد باقری، شاعر، مجری رادیو و تلویزیون و سراینده سرود ملی جمهوری اسلامی ایران است. او سال 62 همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و همزمان به سرودن شعر پرداخت. سال 72 با پخش برنامه 120 قسمتی تماشاگه راز از شبکه دوم سیما مطرح شد. باقری در این برنامه حکایت‌ها و قصه‌هایی را از متون تاریخی می‌خواند.

شرکت سرمایه‌گذاری خوارزمی حامی در راستای مسئولیت‌های اجتماعی خود و با توجه به نیاز مدیران در بخش‌های متنوع اقتصادی و صنعتی، انتشار کتاب مدیر باش رئیس را در موضوع مدیریت و ادبیات کسب‌وکار مبتنی بر متون گرانسنگ ادبیات فارسی در دستور کار خود قرار داده است.