آقای شهاب مرادی سه‌شنبه شب در برنامه زنده «آینه‌ها»، انتقادات شدید و غیرمنصفانه‌ای را به سریال «معمای شاه» وارد کرد.
کد خبر: ۸۷۲۶۳۴

رئیس سابق سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در کمال شگفتی اظهار داشته که: «من نمی‌گذارم بچه‌هایم این سریال را ببینند، روابط زن و مرد در این سریال چه فرقی با سریال‌های فارسی‌وان دارد؟»

نفس قیاس صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران با شبکه معلوم‌الحالی همچون فارسی‌وان به اندازه کافی جای تعجب و پرسش جدی دارد. در عین حال مقایسه مجموعه‌های نمایشی تلویزیون با سریال‌های مبتذل و بی‌محتوای کلمبیایی و کره‌ای پخش شده از این شبکه هم حیرت‌آور است. آیا به راستی روابط زن و مرد در سریال‌های ایرانی آن‌قدر سخیف و نازل و عنان پاره کرده است که باید کودکان را از تماشای آنها منع کرد و برحذر داشت؟! نشان دادن روابط خارج از عرف و دور از اخلاق در یک سریال تلویزیونی، دیگر تا چه حد باید در لفافه و با کنایه باشد که مبادا فکر و ذهنی لایه‌ای از مخاطبان خاص را منحرف کرده و خدای‌ناکرده به خطر بیندازد؟

نقد فیلم و سریال در گذشته‌های نه‌چندان بعید، یک کنش تخصصی محسوب ‌می‌شد که سواد، آگاهی و تخصص خودش را می‌‌طلبید. بر مبنای این تعریف، جایگاه یک منتقد مشخص بود و هرکس به خود اجازه نمی‌داد که درباره یک اثر نمایشی، نظرات شخصی و ناپخته‌اش را رسانه‌ای کند؛ آن‌ هم در یک برنامه زنده با میلیون‌ها بیننده. شرط اصلی نقد کردن، منصف بودن نقاد است. اجزا و ساختار یک سریال 80 قسمتی را با یک چوب راندن و حکم کلی صادر کردن درباره همه آن، بی‌گمان به دور از انصاف و عدالت اسلامی و انسانی است.

نقل عباراتی همچون «دیالوگ‌های این سریال باورپذیر و برای مخاطب قابل پذیرش نیست»، «کسی با دیدن این سریال درباره بد بودن شاه قانع می‌شود؟» و «چرا چنین پولی باید صرف چنین سریال بی‌تاثیری شود؟» در حکم همان کلی‌نگری و قضاوت کیلویی و غیرکارشناسانه است. باید با گوینده این عبارات مشعشع این پرسش را در میان گذاشت که به باور ایشان آیا همه دیالوگ‌های این سریال غیر قابل پذیرش است؟ یا همه شخصیت‌ها مشکل شخصیت‌پردازی دارند؟ و به صرف رویت معایب و نقصان‌هایی باید کل کار را زیر سوال برد و تیشه به ریشه زد؟

نقد زمانی اصالت می‌گیرد و وارد است که در وهله اول منصفانه باشد و در مرتبه دوم، خاستگاه کارشناسی و تخصصی داشته باشد و در وهله سوم در برنامه‌ای مرتبط با موضوع طرح شود. چوب خرده‌گیری بر دست گرفتن و همه را به یک چوب راندن در حکم همان ایرادهای سطحی و سلیقه‌ای است.

صداوسیما به عنوان رسانه ملی کشور این روزها در معرض انواع و اقسام هجمه‌ها و نقدهای مغرضانه قرار دارد. در این میان، سریال معمای شاه هم محمل تازه‌ای شده است برای مضاعف شدن این تاخت و تاز بی‌انصافانه، آن‌هم از سوی کسانی که بخش عمده‌ای از داشته‌های خود را از تلویزیون دارند .

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها