انتظار والیبال ایران از لوزانو

حضور در بازی‌های المپیک بعد از موفقیت در رقابت‌های انتخابی ژاپن ـ که اردیبهشت آینده برگزار می‌شود ـ ماموریت مرد آرژانتینی است تا یک‌بار دیگر خاطره مردان آرژانتینی را در والیبال ایران شیرین کند. برای والیبال ایران که یک‌بار شادکامی در لیگ جهانی را با ولاسکوی آرژانتینی ـ ایتالیایی تجربه کرده، هدفگذاری روی المپیک ریودوژانیرو با برنامه‌ریزی مناسبی همراه شده که نخستین گام آن، استخدام رائول لوزانو و خوان سیچلو است.

تیم ایران با در اختیار داشتن بازیکنانی که هر کدام یکی از بهترین‌های دنیای والیبال‌اند، شایستگی حضور در المپیک را با درخشش در ادوار اخیر لیگ جهانی ثابت کرده است و اینک با تغییر کادرفنی می‌توان تصور کرد، این تیم پس از یک دوره رکود، دوباره شمایل یک مدعی را به خود بگیرد.

از سال 1964 و ورود رسمی والیبال به جمع ورزش‌های المپیکی، ایران هنوز موفق به حضور در این بازی‌ها نشده و حضور والیبال ایران در المپیک به آرزویی 52 ساله تبدیل شده است، اما تغییرات صورت گرفته در ترکیب کادرفنی؛ نویدبخش کامل شدن پازل توانمندی‌های تیم ملی والیبال است تا با کمترین ریسک ممکن پا به عرصه رقابت‌های انتخابی نهد و با در دست داشتن بلیت ریو 2016 به تهران بازگردد.

سابقه همکاری این دو مربی به‌عنوان مدرس به بیست سال پیش (1995) بازمی گردد که لوزانو مدرس فدراسیون جهانی در دوره مربیگری آرژانتین بود و دستیار برگزیده میزبان برای استاد هم خوان سیچلو. این همکاری بعد از ترکیب ولاسکو ـ سیچلّو در ترکیب کادرفنی سابقه مثبتی از خوان را در والیبال ایران نشان می‌دهد و لوزانو با بهره‌گیری از تجربیات سیچلو که از رقبای آسیایی هم شناخت دارد، می‌تواند بخشی از برنامه‌های آماده سازی را سریع‌تر پیش ببرد.

چهره جهانی والیبال

رائول لوزانوی 59 ساله اهل آرژانتین است. وی مربیگری را از دوره جوانی آغاز کرد و هم اینک 41 سال است که تجربه مربیگری دارد. مربیگری در رده‌های نوجوانان، جوانان، دانشجویان، زنان، مردان، باشگاهی و ملی در سطح آرژانتین، ایتالیا، یونان، آمریکای جنوبی، اروپا، لیگ جهانی، قهرمانی جهان، جام‌جهانی و المپیک تقریبا کلکسیون کاری و تجربی او را تکمیل کرده است.

قهرمانی در آرژانتین، آمریکای جنوبی، ایتالیا، اروپا و جهان را در رده باشگاهی به دست آورده و با ایجاد تحول ساختاری در سه تیم ملی، آنها را به المپیک رسانده است. اسپانیا و لهستان تیم‌هایی بودند که لوزانو در این تیم‌ها تحول بنیادین ایجاد کرد و همراه آنها روانه المپیک شد. او سال 2009 هدایت آلمان را به‌عهده گرفت و از این تیم نیز یک مدعی ساخت.

لوزانو علاوه بر بیدار کردن غول‌های خفته اسپانیا، لهستان و آلمان در رده ملی، در رده باشگاهی نیز تیم‌های بزرگ ایتالیا همچون میلان، پالرمو، سیسلی ترِویسو و لوبه ماچراتا را هدایت کرده است.

رائول لوزانو اما تنها یک مربی نیست. او از سال 1990 به عنوان مشاور مربیان و مدرس جهانی والیبال نیز شناخته شده است.

لوزانو گرچه آلمان را تا دروازه المپیک برد، اما نشد که خود نیز سومین حضورش را به‌عنوان مربی در بازی‌های المپیک ثبت کند. امکانی که اکنون برای او با ایران فراهم شده است.

بازگشت نظم به تیم ملی

ایرج مظفری، ملی‌پوش سابق والیبال و سرمربی پیشین تیم والیبال نوجوانان ایران درباره لوزانو سرمربی تیم ملی والیبال می‌گوید: لوزانو باید انضباط را به تیم‌ملی بازگرداند وگرنه از لحاظ فنی و تکنیکی بازیکنان ما کم ندارند. زمان ولاسکو نظم تیمی حرف اول را در تیم ملی می‌زد، اما کواچ نتوانست دیسیپلین لازم را اعمال کند.

فدراسیون والیبال هم باید پشتیبان مربیان باشد و با پدیده بازیکن‌سالاری برخورد کند. به‌طور مثال، فرهاد ظریف حق ندارد بگوید در تیم‌ملی بازی نخواهد کرد. به قول آقای یزدانی‌خرم، رئیس سابق فدراسیون ارتشی‌ها یک عمر حقوق می‌گیرند تا در مواقع لزوم به جبهه بروند، چگونه یک بازیکن ملی‌پوش که این همه برایش سرمایه‌گذاری شده، راحت به درخواست تیم‌ملی پاسخ منفی می‌دهد.

مظفری اضافه می‌کند: آقای داورزنی باید در دور جدید فراخوان تیم‌ملی برای بازیکنان مدعی خط و نشان بکشد و اجازه ندهد بازیکنان برای تیم‌ملی تعیین تکلیف کنند. با وجود معرفی لوزانو و سیچلو مظفری درباره مربیان ایرانی هم می‌گوید: قول می‌دهم این تیم‌ملی بدون کادرفنی خارجی هم المپیکی خواهد شد. آقای داورزنی حق وتو دارد و اگر لازم دید، لیگ یا دیدارهای پلی‌آف را حذف کند تا زمان بیشتری در اختیار تیم‌ملی قرار بگیرد. از سویی برای گزینش مربیان خارجی نباید فقط دنبال مسکن باشیم.

امیرحسین منظمی درباره استفاده از مربیان ایرانی که مورد اشاره مظفری است، می‌گوید: باید برای کمک‌های ایرانی لوزانو در نشست‌های کارشناسی تصمیم بگیریم. مدیر تیم‌های ملی از طرفداران لوزانو است و آشکارا می‌گوید، او می‌تواند تیم ملی را بعد از 52 سال روانه المپیک کند.

منظمی در خصوص گمانه‎زنی برخی رسانه‎ها و‎ معرفی برخی چهره‎ها و مربیان باشگاهی به عنوان دستیار لوزانو، می‌گوید: من هم با حضور دستیاران ایرانی در کادر فنی تیم ملی به طور جدی موافقم که در کنار لوزانو و سیچلو کسب تجربه کنند.

تجربه علیه بازیکن ‌سالاری

بهروز عطایی، سرمربی تیم کاله که از منتقدان اصلی کواچ بود بعد از معرفی کادر فنی جدید به صف موافقان لوزانو ـ سیچلو پیوست. او با اعلام این که ترکیب خوبی برای تیم ملی انتخاب شده است درباره دلایل حرف‌هایش می‌گوید: خوان سیچلو، آشنایی کاملی به عنوان نفر دوم با تمام بازیکنان ایران دارد و می‌تواند اطلاعات لازم را در اختیار لوزانو قرار دهد. سیچلو و لوزانو با اضافه شدن دو مربی ایرانی به ترکیب کادر فنی، می‌توانند برای رسیدن تیم ملی به هدفش که حضور در المپیک 2016 ریو است به ما کمک کنند.

در زمان کواچ انتقادهایی از ایجاد بازیکن سالاری در تیم ملی پدید آمده بود، اما حضور یک مربی باتجربه می‌تواند به این گونه حاشیه‌ها پایان دهد. عطایی که نشستن روی نیمکت ایران را به‌عنوان مربی تیم ملی تجربه کرده است، در پاسخ این پرسش که در تیم ملی بازیکن‌سالاری وجود دارد یا خیر، می‌گوید: من به بازیکن‌سالاری اعتقادی ندارم، زیرا بازیکنان ما در صورتی که مربی با تجربه‌ای مانند لوزانو داشته باشند، همیشه در اختیار تیم هستند. اصل موضوع در این میان، سرمربی است.

المپیکی شدن با لوزانو

بیشتر کارشناسان والیبال اعتقاد دارند، انعطاف‌پذیری بازیکنان مقابل کواچ کم شده بود و به سرمربی جدید با شرایط انضباطی و تاکتیکی تازه نیاز بود تا تیم ایران سهمیه المپیک کسب کند. با لوزانو دسترسی به این هدف ممکن است.

دکتر خسرو ابراهیم از کارشناسان والیبال ایران، یکی از کسانی بود که تغییر در کادر فنی تیم ملی را یک ضرورت می‌دانست. او پس از انتخاب لوزانو می‌گوید: شرایط برای صعود تیم ملی والیبال به بازی‌های المپیک خوب است، اما ورزش قابل پیش‌بینی نیست. چهار سال پیش نیز باید صعود می‌کردیم و به تیمی باختیم که نباید می‌باختیم، اما اتفاق افتاد.

به نظر من دیگر با کواچ امکان صعود نبود زیرا انعطاف‌پذیری بازیکنان مقابل این مربی بسیار کم شده بود. صعود به المپیک برای والیبال ایران با لوزانو امکان‌پذیر است. امیدوارم با حضور لوزانو شرایط انضباطی و تاکتیکی جدیدی برای تیم ملی والیبال رقم بخورد و سهمیه کسب کنیم.

محمد رضا پور

جام جم