نذرها را به سمت ایجاد آسایش اجتماعی هدایت کنیم

از این‌رو باید شاکر خداوند و مردم مهربان بود که با نیت‌های پاک قصد خدمت رسانی به همنوعان را دارند؛ مردمی که با هزینه کردن در ایام سوگواری در واقع در رابطه خود با خدا سرمایه‌گذاری می‌کنند نه هزینه .

اما می‌توانیم پیش از نذر کردن درباره جوانب و ابعاد مختلف نذرمان مطالعه کنیم تا نذری کیفی داشته باشیم ،نذری که گرهی ازگوشه یک زندگی باز می‌کند. مثلا برای آزادی یک زندانی نیازمند غیرکلاهبردارکه به علت بدهی ناچیز در حبس به سر می‌برد و خانواده‌اش گرفتار انواع مشکلات‌اند، نذر کنیم. اگر در ماجرای عاشورا دقیق شویم، خواهیم دید اهل بیت امام حسین نیز اسیر بوده‌اند، اسارتی که ما شیعیان در ایام سوگواری آن را مذموم و منفور می‌شماریم.

اما با این حال گاهی نذرهایی توسط مردم ادا می شود که بیننده و شنونده را متعجب می‌کند، مثل کسی که نذر می‌کند با پای پیاده و بی‌پاپوش تا فلان امامزاده برود و برگردد. به اعتقاد من این قبیل نذرها کیفیت ندارد و برایشان فکر نشده در حالی که اگر نیت‌ها را تغییر دهیم و نذرها را به سمت امور خداپسندانه سوق دهیم و بکوشیم برای خانواده‌ای آسایش ایجاد کنیم، خیر دو دنیا را نصیب خود کرده‌ایم.

عبدالمقیم ناصحی

رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران