برانکو در یک آزمون سخت

ورای ویژگی‌های مثبت اخلاقی، نوروزی از منظر فنی نیز یکی از موثرترین بازیکنان پرسپولیس بود. کاپیتان سرخ‌ها در چرخه تهاجمی پرسپولیس یکی از بازیکنان ثابت و بدون جانشین بود که به نوعی در کنار طارمی، مهم‌ترین عنصر تهاجمی پرسپولیس محسوب می‌شد و بار اصلی حملات سرخ‌ها روی دوش او بود. هر اندازه که طارمی در درون محوطه 18 قدم و به‌عنوان یک مهاجم هدف و گلزن برای پرسپولیس موثر بود، هادی به‌عنوان یک ستاره پشت منطقه 18 قدم برای پرسپولیس خوش می‌درخشید. نوروزی در طول چند فصل اخیر در تمام پست‌های فاز تهاجمی پرسپولیس به میدان رفته؛ از هافبک چپ و راست گرفته تا بال و هافبک پشت مهاجم و حتی مهاجم سایه و نوک.

در این فصل و با توجه به سیستم جدید برانکو ایوانکوویچ و البته حضور ستاره آماده و گلزنی چون مهدی طارمی، نوروزی اغلب یک خط عقب‌تر و به‌عنوان یک هافبک و بال انجام وظیفه می‌کرد و بار اصلی حملات پرسپولیس روی دوش او بود. به‌ویژه در فصل جاری و با جدایی محمد نوری، پرسپولیس عملا هیچ هافبک طراح و بازیسازی نداشت و از همین رو وظیفه طراحی حملات اغلب به‌عهده هافبک‌های گوش و بال‌ها نهاده می‌شد. پرسپولیس در این نقطه از زمین دست پری داشت.

ظرفیت‌های هادی

در میان همه بال‌ها و هافبک‌های کناری البته نوروزی از همه انگشت‌نماتر بود. سرعت ذاتی و دریبل‌های ریز او سبب شده بود جنس بازی متفاوت‌تری نسبت به دیگر هافبک‌های پرسپولیس را از او شاهد باشیم. از سوی دیگر، هادی به نوعی باتجربه‌ترین بازیکن پرسپولیس در فاز تهاجمی هم به‌شمار می‌رفت و همین تجربه بالای او سبب شده بود راحت‌تر از بقیه بازی کند و موثرتر باشد و در متن حملات پرسپولیس قرار بگیرد. به‌ویژه در این فصل که شاکله ترکیب پرسپولیس در فاز تهاجمی غالبا بازیکنان جوان و کم‌تجربه بودند، تجربه هادی و کیفیت بازی بدون نوسان او به‌شدت عصای دست برانکو ایوانکوویچ بود.

نوروزی در فاز تهاجمی تیم و در کنار جوانانی چون علیپور، عالیشاه و احمدزاده به‌شدت به چشم می‌آمد و موثر و در خدمت تیم بود و در مقطع ابتدایی فصل که پرسپولیس بد نتیجه می‌گرفت و البته خوب بازی می‌کرد، هادی کمک زیادی کرد تا پرسپولیس از این بحران خارج شود. نوروزی باتجربه‌اش به نوعی سوپاپ اطمینان تیم بود و از همین رو خلأ او به‌راحتی در پرسپولیس پر شدنی نیست و قطعا جای خالی‌اش در ترکیب سرخ‌ها تا پایان فصل به چشم خواهد آمد.

با در گذشت نوروزی، برانکو به نوعی موثرترین ستاره خود را در فاز تهاجمی از دست داده و جای خالی کاپیتان، حفره‌ای در ترکیب پرسپولیس به وجود آورده است که نمی‌توان به‌راحتی آن را پر کرد.

با وجود این، برانکو ایوانکوویچ باید در 23 هفته باقیمانده از فصل تدبیری تازه بیندیشد و علاوه بر جنگیدن با شوک روحی این مصیبت بزرگ و ریکاوری ذهنی بازیکنان جوانش‌ از نظر فنی، تغییرات عمده‌ای در ترکیب پرسپولیس ایجاد کند.

گزینه‌های پیش‌رو

برای پر کردن جای خالی هادی نوروزی، برانکو چند گزینه پیش رو دارد. به نظر محتمل‌ترین راه‌حل برای برانکو ایوانکوویچ استفاده از امید عالیشاه به جای هادی نوروزی باشد. یک هافبک ـ مهاجم سرعتی و خوش‌تکنیک که از نظر جنس بازی تا اندازه‌ای به نوروزی شبیه است، اگرچه به هیچ عنوان تجربه و آرامش کاپیتان فقید سرخ‌ها را ندارد.

عالیشاه در پرسپولیس به کرات در پست هافبک و بال به میدان رفته، اما در این فصل و با توجه به سیستم دلخواه برانکو، بیشتر نقش مهاجم سایه و مهاجم مکمل را در کنار طارمی ایفا کرده است. برانکو می‌تواند به‌عنوان راه‌حل نخست، امید عالیشاه را ـ که در پنج بازی این فصل به جز بازی مقابل تراکتورسازی و سپاهان در خط حمله به میدان رفته ـ یک خط عقب‌تر بیاورد و در کناره‌های خط هافبک بازی بدهد. عالیشاه در این حالت می‌تواند هافبک چپ پرسپولیس باشد و فرشاد احمدزاده هافبک راست یا برعکس. این محتمل‌ترین گزینه پیش روی برانکو و همکارانش است.

با عقب‌نشینی عالیشاه، در خط حمله جا برای یک گزینه دیگر خالی خواهد شد و برانکو می‌تواند در کنار طارمی، از علی علیپور جوان یا جری بنگستون هندوراسی استفاده کند؛ دو مهاجم با خصوصیات کاملا متفاوت. علیپور سرعتی و تکنیکی و البته خام و بی‌تجربه و بنگستون یک مهاجم ایستا و نسبتا کند که فقط به درد منطقه 18 قدم می‌خورد. هر دوی این نفرات در طول این فصل به تناوب کنار طارمی به‌عنوان مهاجم مکمل و سایه بازی کرده‌اند و البته نتیجه چندان هم بد از آب درنیامده است. در بازی برابر سپاهان، علیپور این نقش را ایفا کرد که البته نمایش خیلی خوبی داشت و در آخرین بازی لیگ قبل از تعطیلات، بنگستون به میدان رفت که تک گل پرسپولیس را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند.

برانکو برای گزینه بعدی می‌تواند به محسن مسلمان هم فکر کند؛ هافبکی که دیگر همه می‌دانند برخلاف میل و خواسته برانکو به ترکیب پرسپولیس اضافه شد و نتیجه این شده که برانکو به او اعتماد ندارد و مشتری ثابت نیمکت بوده است. حالا که نوروزی نیست، می‌توان به او بیشتر فکر کرد. مسلمان ذاتا یک هافبک وسط و طراح است، اما در دوره قبلی که در پرسپولیس در زمان سرمربیگری دایی حضور داشت، به کرات در کناره‌ها بازی کرد و البته نمایش بدی هم نداشت. او در دوران اوجش در ذوب‌آهن نیز هر گاه نیاز شد، به کناره‌ها رفت و البته خوش درخشید.

برانکو اما یک گزینه دیگر هم دارد میلاد کمندانی، دیگر هافبک جوان پرسپولیس که البته ‌مانند مسلمان ذاتا یک هافبک وسط است و برای بازی در کناره‌ها و پر کردن جای خالی نوروزی کم‌تجربه می‌نماید و با توجه به جنس بازی‌اش استفاده از او توام با ریسک خواهد بود. کمندانی شاید سرعت نوروزی را نداشته باشد، اما خلاقیت و تکنیکش می‌تواند این کمبود را جبران کند، البته اگر در کناره‌ها بتواند همان کیفیت سابق خود را حفظ کند.

هرچه باشد و هر کدام که از این گزینه‌ها به میدان بروند، می‌توان با اطمینان گفت هیچ کدام برای پرسپولیس هادی نوروزی نخواهند شد.