کمبود بیمارستان‌های خاص جدی گرفته نمی‌شود

واقعیت این است که در کشورمان چنین بیمارستان‌هایی با نیاز شهروندان تناسب ندارد، برای نمونه در استان تهران با جمعیتی حدود 14 تا 15 میلیون نفر که علاوه بر این جمعیت باید آماده کمک به بیمارانی که از شهرهای دیگر برای مداوا مراجعه می‌کنند نیز باشد فقط یک بیمارستان ویژه سوانح و سوختگی وجود دارد که اوایل دهه 50 احداث شد، البته آن زمان بودجه و اعتبار کافی در اختیار داشت اما اکنون چنین شرایطی نیز ندارد.

علاوه براین بیمارستان‌های خاص دیگری نیز هستند که تعداد محدودی تخت برای شهروندانی که دچار سوختگی می‌شوند، دارند مانند بیمارستان شهید چمران که آقای طلایی در آن بستری بود یا بیمارستان‌هایی که ایشان به آن مراجعه کرد و با شلوغی و تعداد بالای بیماران روبه‌رو شد.

اما در تهران هنوز بیمارستان ویژه دیگری برای بیماران سوانح و سوختگی ایجاد نشده و این درحالی است که مقابل بیمارستان سوانح و سوختگی که اکنون بیمارستان حضرت خاتم‌ الانبیاء ساخته شده برای گسترش بیمارستان سوانح و سوختگی در نظر گرفته بودند.

افزون براین باید یاد آور شد تعدادی از درمانگاه‌ها یا بیمارستان‌هایی که به عنوان کمک در نظر گرفته شده بود، این روزها تعطیل شده‌اند.

به عنوان مثال آخرین بیمارستان کمکی برای مصدومان سوختگی در خیابان سنایی بود که حدود 20 سال پیش به آنجا مراجعه کردم اما این بیمارستان نیز چند سالی است به مطب پزشکان تبدیل شده است؛ در واقع این بیمارستان و درمانگاه‌های کمک‌کارهای اولیه بیماران را انجام می‌دادند تا بقیه مراحل درمان در بیمارستان اصلی انجام شود، چون زمان رسیدگی به افرادی که دچار سوختگی می‌شوند بسیار مهم است.

این در حالی است که با وزیر بهداشت و درمان نیز موضوع کمبود بیمارستان و تخت‌های ویژه سوانح و سوختگی در میان گذاشته شده است، پس این کمبود باید با برنامه‌ریزی جبران شود. امیدواریم وزارت بهداشت درصدد تکمیل تخت‌های مورد نیاز در بیمارستان‌های دولتی و بخش خصوصی باشد.

مهدی چمران - رئیس شورای شهر تهران