فیلم ایرانی، نگاه جهانی

به گزارش جام‌جم، سینمای ایران سال‌هاست که میان سه نگرش و فضا دست و پا می‌زند و هنوز نتوانسته‌ایم در یک سیاستگذاری درست و سازماندهی شده، در تولید فیلم‌ها ابعاد مختلفی را در نظر بگیریم و آثار سینمایی متنوع و هدفمندی داشته باشیم.

خصوصی سرمایه‌محور، دولتی کارنامه‌پُرکن

فیلم‌های سینمای ما یا در بخش خصوصی که نگران بازگشت سرمایه است، تولید می‌شود و قصه‌هایی عامه پسند و در بیشتر مواقع سطح پایین و با هدف‌های جذب مخاطب به هر قیمتی را روایت می‌کند یا برخی فقط به‌دنبال جریان روشنفکری و ساخت فیلم‌هایی هنری و خاص پسندند، به مخاطبان انبوه‌تر اعتنای کمی دارند و هدفشان حضور و پسند منتقدان، داوران و تماشاگران متفاوت‌پسند آن‌سوی آب‌هاست.

بخش دولتی هم گاهی پول کلانی را صرف قطور کردن رزومه و کارنامه مدیران فرهنگی می‌کند و فیلم‌هایی به اصطلاح فاخر می‌سازد که نه به درد دنیای سینمای ما می‌خورد و نه آخرت آن.آثاری که بدون توجه به عنصر جذابیت در قصه گویی فرسنگ‌ها با سلیقه تماشاگران فاصله دارد، برای همین هم در اکران عمومی شکست سختی می‌خورند و حتی یک‌دهم سرمایه خود را هم برنمی‌گردانند.

اگر از فروش مقطعی و میلیاردی برخی فیلم‌ها صرف‌نظر کنیم، می‌بینیم که حال و روز سینمایی که با تکیه بر قصه‌هایی پیش پا افتاده و بدون جهان‌بینی و نگرشی خاص و هدفمند ساخته می‌شود، راه به جایی نمی‌برد.اعتبار سینمای ایران در دنیا هم عمدتا منحصر به حضورهای جشنواره‌ای می‌شود و کمتر فیلمی از ما راه به اکرانی جهانی و موفق می‌یابد.

خیلی کم پیش آمده سینمای ایران فیلمی را با نگاهی جهانی بسازد؛ نگاه جهانی نه به معنای جشنواره‌پسند آن بلکه اثری که ضمن رعایت مولفه‌های جذابیت در ساختار، در مضمون هم واجد نگاهی والا، متعهد و ارزشمند باشد و درعین حال موضوعی را دستمایه قرار دهد که حرف مردم دیگری در سایر نقاط جهان هم هست.

فیلم «محمد رسول‌الله» می‌تواند سرآغاز جدیدی برای این سرفصل در سینمای ایران باشد. فیلمی که مجید مجیدی و سازندگانش از اول بنا را بر تاثیرگذاری آن بر جهانیان گذاشتند.

فیلمی که می‌خواهد در هیاهوی دنیای غرب و استکبار که تصویر وارونه‌ای از اسلام ارائه می‌دهند، ارائه کننده تصویر زیبا و دلنشینی از دنیای اسلام و پیامبر رحمت باشد.

این نگاه فقط ملی و داخلی نیست، بلکه هدفی فراملی و جهانی را دنبال می‌کند و تماشاگران این فیلم مردم همه دنیا هستند.سینمای ایران با ساخت این فیلم قدم مهمی در ایجاد وحدت میان مسلمانان و حتی پیروان دیگر ادیان برداشته است.

مزار شریف از پی محمد(ص)

فیلم «مزارشریف» ساخته عبدالحسن برزیده هم که از امروز در سینماهای کشور اکران می‌شود، گرچه در مقیاسی کوچک‌تر از فیلم «محمدرسول‌الله» ساخته شده، اما همان نگاه فراملی و جهانی را دنبال می‌کند.

این فیلم که با موضوع کشتار خبرنگار و دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف افغانستان در سال 77 روایت می‌شود، فقط به مخاطبان ایرانی فکر نمی‌کند، بلکه سازندگان آن این اثر را به قصد محکوم کردن هرگونه عمل و اقدام تروریستی در سراسر جهان ساخته‌اند.

برخی کشورهای منطقه و جهان امروزه به شدت گرفتار ذهن‌های بیمار و گروه‌های افراطی و تکفیری هستند و از این رو تولید و نمایش فیلم‌هایی چون «مزارشریف» از سوی سینمای ایران نشان‌دهنده دیدگاه کشورمان درخصوص این رفتارهای دون و غیربشری است.

تولید و اکران فیلم‌های «محمد رسول‌الله» و «مزارشریف» که با نگاهی به مسائل منطقه‌ای و جهانی ساخته شده‌است، می‌تواند الگوی مناسبی برای ادامه این روند و ساخت فیلم‌هایی جهانشمول باشد.

خزاعی: فیلم استراتژیک نداریم

محمد خزاعی، دبیر جشنواره فیلم مقاومت در گفت‌وگو با جام‌جم به ساخت فیلم‌های تاثیرگذار در سطح جهان اشاره کرد و گفت: ما فیلمسازان اهل اندیشه‌ای داریم که عملکرد مشخص و درخشانی دارند، اما در سال از میان حدود 120 فیلمی که در کشور تولید می‌شود، فقط حدود 15 فیلم قابلیت بحث و بررسی دارد. متاسفانه در سینمای ما اصلا فیلم‌های استراتژیک تولید نمی‌شود، درحالی که از کشور ما که سرزمینی با پشتوانه قدرتمند فرهنگی است، انتظار می‌رود فیلم‌هایی بسازد که قابلیت اکران جهانی را داشته باشد. مسائلی چون مقاومت فقط محدود به ایران نیست.