واقعیت این است که هیچگاه برنامه هستهای کشورمان فقط مشکل میان ایران و آمریکا نبوده که حالا با توافق هستهای، بتوان گشایش همهجانبه در مناسبات دو کشور را انتظار داشت.
مشکل اصلی که چشمانداز روابط ایران و آمریکا را تحتتاثیر قرار میدهد، نگرش ایالات متحده آمریکا نسبت به ایران است و اتفاقا موضوع هستهای، خود معلول همین مشکل بوده و این بازمیگردد به سیاستهای بنیادین واشنگتن در چارچوب اصولی چون اسرائیلمحوری یا نپذیرفتن استقلال کشورها و دشمنی با دولتهایی که بهنوعی میتوانند الگوی کشورهای جهانسوم قرار گیرند.
بنابراین نمیتوان انتظار داشت مشکلات میان ایران و آمریکا مثلا در مسائل منطقهای چون رفتار رژیم صهیونیستی، مشکلات سوریه و عراق در کوتاهمدت یا میانمدت حل شود و رفع همه مسائل موجود میان دو کشور، تغییر نگرش ایالات متحده را میطلبد.
البته تجربه مذاکرات هستهای نشان داد واشنگتن حاضر به تغییر نگرش است، البته فقط در صورتی که با مقاومت کشورمان روبهرو شود.
وقتی کاخ سفید دریافت راهبرد فشار به تهران، فقط به قدرت بیشتر کشورمان منتهی شده و زیرساخت هستهای ایران را از 100 سانتریفیوژ به 20 هزار سانتریفیوژ افزایش داده است، مجبور شد نگرش خود را تغییر داده و سر میز مذاکره بنشیند.
در حوزه نظامی هم هنگامی که آمریکا این واقعیت را مشاهده کرد که نتیجه تحریمها، افزایش قدرت نظامی و توان موشکی کشورمان بوده است، پس از 12سال مذاکره، پذیرفت حقوق هستهای کشورمان را به رسمیت بشناسد.
بنابراین، این تجربه نشان میدهد برای تغییر نگرش آمریکا نسبت به ایران که اصل بنیادین هرگونه تغییر رابطه است، باید همچنان راهبرد مقاومت را ادامه داد و این اصل مهم را درنظر گرفت که مشکلات میان تهران و واشنگتن بویژه در منطقه، فقط در سایه مقاومت و نه انعطاف بهدست میآید و این البته نیاز به زمان داشته و تجربه نشان میدهد در کوتاهمدت ممکن نیست.
دکتر حمیدرضا آصفی - سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد