فراغت، آن وقتها معنای فراغت می داد؛ چتری بود گشاده روی سرشان. تا دل تان بخواهد فرصت داشتند توی عالم کودکی، با خودشان و اسباب بازی های شان حرف بزنند، بدوند، بخندند، بازی قهر و آشتی راه بیندازند و سفر بروند که بشود وصف انشای « تابستان خود را چگونه گذراندید؟»
حالا اما نظرشان عوض شده است؛ حالا که سال های کودکی را پشت تقویم ها جا گذاشته اند، حالا که قد کشیده اند و شده اند همان آدم بزرگ هایی که روزی آرزو می کردند، رأی شان تغییر کرده است؛ معتقدند تابستان های کودکی شان به اندازه کافی پر بار نبوده و حالا که دست شان به آن سال های رفته نمی رسد، افتاده اند به جان تابستان های فرزندان شان تا آنها را پر کنند از انواع کلاس های آموزشی، ورزشی، هنری.
هنوز به تابستان کمتر از یک ماه مانده است اما آنها دست به کار شده اند و انواع کلاس های تابستانی را بررسی می کنند تا بفهمند کدام یک برای فرزندان شان مناسب تر است. هزار هزار نقشه برای هر روز بچه ها کشیده اند که وقت شان را از 8 صبح تا 8 شب با سونامی از انواع اطلاعات در زمینه های مختلف پر کنند تا مبادا آن طفلکی ها در آینده چیزی از همسن و سال های شان کم داشته باشند و از بقیه عقب بیفتند.
مشکل اما این است که آنها از چند حقیقت ساده در حوزه تربیت کودک بی خبرند مثلاً این که کودکان به زمانی برای خیالپردازی ،خلوت کردن با خود نیاز دارند و این پدیده جزئی از فرایند رشد روانی آنهاست و اگر همه وقت شان با انواع کلاس ها گرفته شود، فرصتی برای چنین فعالیتهایی نخواهند داشت.
نکته دیگر این که قرار نیست کودکان در همه زمینه ها با استعداد و بی نظیر باشند و اگر کلاس ها با توانمندی های آنها مغایر باشد و نتوانند مثل بقیه پیشرفت کنند، علاوه بر این که اضطراب شدیدی را تجربه می کنند، باور حقیر بودن و بی کفایتی در آنها شکل می گیرد؛ باوری که باقی می ماند، همراه شان بزرگ می شود و فعالیت ها و انتخاب های بزرگسالی شان را تحت تاثیر قرار میدهد.
والدین باید باور کنند تفریح و فراغت گذرانی هم یکی از نیازهای اصلی انسان هاست و بچه هایی که حق کودکی کردن و بازی از آن ها گرفته می شود، با انواعی از کمبودهای روانی بزرگ می شوند و شک نکنید در آن زمان مستعد بسیاری از اختلالات روانی اند چون تکهای از پازل زندگی شان گم شده است و زود و دستپاچه و بدون گذراندن کودکی که مستحقش بوده اند به آینده تبعید شدهاند تا آدم بزرگ هایی شوند ماهر و همه فن حریف اما پر از حسرت کودکی.
مریم یوشی زاده - خبرنگارجام جم آنلاین
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد
درگفتوگو با رئیس دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا ابعاد بیانات رهبر انقلاب درخصوص تقلید زنان از مجتهد زن را بررسی کردهایم