سند شماره یک، نامه ای است که شهناز پهلوی، فرزند بزرگ محمدرضا پهلوی و فوزیه، درخواست طلاق خود را از طریق رحیم هیراد، رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی، اعلام و وکالت این کار را به امام جمعه تهران، دکتر سید حسن امامی، میدهد. هیراد در 11 مرداد ماه 1343 نامه ای محرمانه و مستقیم از سوئیس ــ محل سکونت شهناز ــ خطاب به دکتر امامی نوشته، صریحاً این جدایی را اعلام و امر به رسیدگی متارکه میکند.
سند دوم، که از سفارت لندن به تهران ارسال شده، با عبارت بسم الله الرحمن الرحیم آغاز و فاقد تاریخ میباشد، وکالتنامۀ اردشیر زاهدی سفیر کبیر ایران در انگلستان است که برای امام جمعه تهران نوشته و ایشان را وکیل و وکیل در توکیل کرده (یعنی شخص امام جمعه و یا به انتخاب ایشان وکیل دیگری امر این طلاق را انجام دهد) تا کار متارکه بین خود و شهناز پهلوی را وکالت کند. انتخاب نوع طلاق را به خود شاهدخت واگذاشته و همچنین تاکید کرده است که این امر پس از پایان در دفتر سفارت ایران در برن ــ محل اقامت شهناز پهلوی ــ ثبت شود.
سند سوم طلاقنامه که به صورت دفترچه میباشد، به تاریخ نوزده شهریور 1343.
شهود این طلاق حاج آقا حسین آیت الله زاده و سید محمود محرمی و سر دفتر میراسکندری بودند. انعقاد این طلاق از تاریخ تقاضا تا ثبت نهایی 40 روز به طول انجامید. اسنادی که خواهید خواند، متعلق به موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران میباشد.
[1]
[ تاج ]
دفتر مخصوص شاهنشاهی
[حاشیه]: نمره 261
11/5/1343
سوئیس
محرمانه و مستقیم
جناب مستطاب حجت الاسلام آقای امام جمعه تهران
والاحضرت شاهدخت شهناز پهلوی میخواهند که با جناب آقای مهندس اردشیر زاهدی متارکه نموده و مطلقه بشوند. امر و مقرر فرمودند به جنابعالی ابلاغ نمایم ترتیب انجام این کار را به نحو مقتضی بدهید.
رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی هیراد [امضا]
[6-2- 115 ز]
[2]
بسم الله الرحمن رحیم
[تاج، شیر ایستاده و خورشید]
26, PRINCES GATE
LONDON, S. W. 7
حضرت امام جمعه طهران جناب دکتر حسن امامی وکیل و وکیل در توکیل است که خانم اینجانب را والاحضرت شاهدخت شهناز را به هر طلاقی که می خواهند مطلقه نمایند و آن را در سفارت شاهنشاهی برن ثبت کنند .
اردشیر زاهدی [امضا]
[5-2- 115 ز]
[3]
[تاج ، شیر ایستاده و خورشید]
وزارت دادگستری
ثبت کل اسناد و املاک
شماره ترتیبی ثبت شماره هشت دفتر رسمی ثبت طلاق خاندان جلیل سلطنت.
تاریخ وقوع طلاق یوم پنجشنبه نوزدهم شهریور ماه هزار و سیصد و چهل و سه برابر با سوم جمادی الاول هزار و سیصدو هشتاد و چهار.
تاریخ ثبت طلاق برابر با تاریخ وقوع طلاق است.
نام و نام خانوادگی و تابعیت طلاق دهنده و طلاق داده شده و شماره ورقه شناسنامه آنها
طلاق دهنده جناب آقای اردشیر زاهدی فرزند تیمسار سپهبد فضلالله زاهدی و بانو خدیجه دارای شناسنامه شماره ششصد و چهل و سه صادره از حوزه دو تهران متولد دوازدهم مهرماه هزارو سیصد و هفت خورشیدی تابع دولت شاهنشاهی ایران و مسلمان ساکن لندن سفارت کبرای شاهنشاهی ایران که حضرت آیت الله آقا سید حسن امامی امام جمعه تهران به وکالت مشارالیه مبادرت به انجام امر می نماید و وکالتنامه معظمله عادی و گواهی شده در سفارت کبری شاهنشاهی ایران در لندن میباشد و بایگانی است.
طلاق داده شده والاحضرت شاهدخت شهناز پهلوی فرزند اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی و والاحضرت فوزیه دارای شناسنامه شماره یازده صادره از دفتر مخصوص خاندان جلیل سلطنت متولده پنجم آبان ماه یک هزارو سیصد و نوزده خورشیدی تابع دولت شاهنشاهی ایران و مسلمان ساکن محل اقامت زوج.
نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه شهود و معرفین و امضاء آنها
شهود (عدلین) این جانبان حاج آقا حسین آیتالله زاده و سید محمد محرمی هر دو معروف نزد سر دفتر حضور داشته و صیغه طلاق رجعی نوبت اول را استماع نمودیم.
حسین آیت اللهزاده اصفهانی [امضا]
سید محمد محرمی [امضا]
محل تصدیق و امضا سردفتر با احراز هویت زوجین بوسیله معرفین تمام مراتب مسطوره در این سند در نزد اینجانب واقع شد به تاریخ متن.
میراسکندری [امضا]
این ورقه که مطابق است با ثبت دفتر طلاق شماره مخصوص خاندان جلیل سلطنت
بر حسب دستور ماده 14 آئین نامه قانون ازدواج به زوج داده می شود.
محل امضا سردفتر [مهر خشک به سجع]: دفترخانه اول طهران دفتر معاملات خاندان سلطنت.
[4 تا 1-2- 115 ز]
منبع: مجله الکترونیکی بهارستان، شماره 146
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد