راجرز بهانه‌ای برای توجیه ناکامی ندارد

لیورپول برای رسیدن به این قهرمانی 13 سال انتظار کشید. شکست لیورپول مقابل آستون‌ویلا در نیمه‌نهایی جام حذفی انگلیس نشان می‌دهد این تیم مسیر پرسنگلاخ مشابهی برای رسیدن به قله موفقیت دارد.

هر شکستی در مرحله نیمه‌نهایی می‌تواند به تحلیل‌های ناامیدکننده‌ای منتهی شود، ولی لیورپول در این بازی اشتباهات انگشت‌نمایی داشت. بعد از چنین نمایشی ذهنیت، توانایی و استراتژی تیم زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد. راجرز هم بعد از بازی تصدیق کرد که رفتار و روحیه لیورپول در بازی‌های بزرگ قابل نقد است و عقیده داشت که جو بازی روی عملکرد بازیکنانش تاثیر گذاشته بود.

این حساسیت اما روی تیم آستون‌ویلا که در لیگ‌برتر برای بقا می‌جنگد، بی‌تاثیر بود. شجاعت ویلا را می‌شد در نمایش جک گریلیش نوزده ساله دید که یکی از سه بازیکن برتر تیمش بود. ولی انتظار نمی‌رود بازیکنان لیورپول که تجربه حضور در کورس قهرمانی لیگ‌برتر و لیگ‌قهرمانان اروپا را دارند، در چنین بازی‌هایی از نظر روحی تخلیه شوند.

با تعمیم ناکامی‌های لیورپول در بازی‌های مهم اخیر، می‌توان قدرت انگیزه‌بخشی و انتخاب‌های تاکتیکی برندن راجرز را زیر سوال برد. لیورپول فصل گذشته کورس قهرمانی را در آخرین مترها واگذار کرد، در بازی‌های مهم لیگ‌قهرمانان و لیگ‌برتر این فصل (آخرین آنها شکست مقابل منچستریونایتد و آرسنال بود که شانس کسب سهمیه این تیم را به حداقل رساند) ناکام بود و در نیمه‌نهایی جام‌حذفی به‌قدری ناامیدکننده بود که برخی از هوادارانش قبل از سوت پایان بازی ورزشگاه ویمبلی را ترک کردند. با این شکست‌ها بتدریج می‌توان لقب مردان ناتمام را برای بازیکنان لیورپول در نظر گرفت؛ گروهی که همیشه در لحظات آخر کم می‌آورد.

تصمیمات تاکتیکی راجرز در ویمبلی هم حکایت از سردرگمی او داشت. سه آرایش تاکتیکی مختلف، تعویض بازیکن در دقیقه 25، فرستادن ماریو بالوتلی ناآماده به زمین در شروع نیمه دوم و واکنش نشان ندادن به تغییرات تاکتیکی تیم شروود. مربی ویلا در نیمه دوم از دو بازیکن شماره 10 در فضای مقابل خط دفاعی لیورپول استفاده کرد و با مثلث بنتکه، دلف و گریلیش سمت راست خط دفاعی لیورپول را هدف قرار داد. راجرز قبل از بازی تیمش مقابل منچستریونایتد به‌ دلیل ذکاوت تاکتیکی‌اش تحسین می‌شد، ولی فقط چهار هفته بعد در برابر یک مربی نسبتا تازه‌کار کیش و مات شد. لیورپول در این فصل بین دو بی‌نهایت سیر کرده است.

راجرز در ماه نوامبر گفت که اگر تیمش نتواند تا پایان فصل به موقعیت بهتری برسد، آینده او ممکن است با ابهام روبه‌رو شود، ولی بعید است که این مربی شغلش را از دست بدهد. شرکت «فنوی اسپرتز گروپ» (FSG)، مالک باشگاه، به راجرز به‌عنوان گزینه‌ای مناسب برای پیاده کردن پروژه بلندمدتش و ساختن تیمی جوان نگاه می‌کرد و حالا هم انتظار می‌رود با وجود حضور مربی بزرگی مثل یورگن کلوپ در بازار، برای فصل بعد هم به او اعتماد کند.

کلوپ در سال 2012 مهم‌ترین گزینه جان هنری، مالک وقت باشگاه برای جایگزینی کنی دالگلیش بود، ولی در آن زمان به تعهدش به دورتموند پایبند ماند. او تابستان امسال یک مربی آزاد است و باشگاه‌های بزرگ زیادی در آرزوی جذب او هستند، ولی به‌نظر نمی‌رسد که فعلا تهدیدی برای راجرز باشد. اما راجرز فصل آینده با توجه به سرمایه‌گذاری و خریدهای تابستان گذشته، برای نتیجه‌گیری تحت فشار خواهد بود و سومین فصل بدون جام برای سرمربی لیورپول به‌معنی ناکام ماندن پروژه باشگاه است.

راجرز در شروع فصل جاری اهداف تیمش را گرفتن یک جام، ایستادن روی یکی از رتبه‌های اول تا چهارم و صعود به مرحله حذفی لیگ‌ قهرمانان اعلام کرد. حالا اگر منچسترسیتی لغزش غیرمنتظره‌ای نداشته باشد و جایش در رتبه چهارم را به لیورپول هدیه ندهد، سرخ‌ها در هر سه جبهه ناکام شده‌اند. در این صورت هیچ نشانه‌ای برای اثبات ادعای او مبنی بر پیشرفت فوق‌العاده‌ تیم جوانش وجود نخواهد داشت.

لیورپول بازیکنانی دارد که دستمزد بالایی می‌گیرند، ولی با جدایی جرارد در پایان فصل هیچ بازیکنی ندارد که نقش کاپیتان را در بازی‌های بزرگ به عهده بگیرد. کاپیتان بعدی لیورپول جردن هندرسون است، ولی FSG در تصمیمی بحث‌برانگیز، دستمزدی که برای تمدید قرارداد این بازیکن در نظر گرفته کمتر از دستمزد رحیم استرلینگ در قرارداد جدیدش است. رقمی که آنها برای حفظ بازیکنان‌شان پرداخت کردند، کمتر از مبلغی است که آستون‌ویلا برای حفظ کاپیتانش فابین دلف پرداخته. با وجود این حاشیه‌هایی که سیاست مالی این باشگاه در هفته‌های اخیر بوجود آورده، روی تمرکز بازیکنان این تیم در بازی نیمه‌نهایی هم تاثیرگذار بود.

مشکلات لیورپول برای این بازی نیمه‌نهایی قبل از ورود این تیم به لندن شروع شد. دانیل استاریج که این فصل مصدومیت‌های زیادی داشته، برای این بازی هم نتوانست آماده شود. در این شرایط لیورپول که فصل گذشته دو گلزن برتر لیگ را در اختیار داشت، مجبور شد بازی حساس مقابل آستون‌ویلا را بدون یک مهاجم قابل‌اتکا شروع کند. سرمربی این تیم در میان مهاجمان فعلی‌اش کسی را ندارد که بتواند به او اعتماد کند. بالوتلی، فابیو بورینی و ریکی لمبرت انتظار می‌رود که تابستان امسال لیورپول را ترک کنند (اگر برای ماندن پافشاری نکنند) و استاریج با وجود استعداد چشمگیرش شرایطی دارد که یک تیم نمی‌تواند روی او حساب کند. مهاجم بیست و پنج ساله تیم‌ملی انگلیس در این فصل فقط در 35 درصد بازی‌های لیورپول (18 از 52) بازی کرده و پرونده مصدومیت او دیگر اتفاق تازه‌ای نیست.

تابستان امسال کل خط حمله لیورپول باید بازسازی شود و باشگاه یک هافبک میانی در کلاس جهانی هم لازم دارد. این در شرایطی است که ممکن است آنها در لیگ‌قهرمانان فصل آینده حاضر نباشند و همین کار جذب بازیکن را سخت‌تر می‌کند. راجرز شاید حالا بهتر متوجه شود که میکلسون برای رسیدن به قله گلف جهان چه مسیر سختی را پیموده است.

شروع عصر بدون جرارد

دوران هفده ساله حضور جرارد در تیم اصلی لیورپول با یک حسرت بزرگ به پایان می‌رسد. کاپیتان لیورپول در حدود دو دهه حضورش در این تیم نتوانست قهرمان لیگ‌برتر شود. آخرین بار که لیورپول به قهرمانی و شکستن این طلسم نسبتا طولانی نزدیک شد، حدود یک سال پیش بود. برندن راجرز در اولین فصل حضورش در لیورپول عملکردی رویایی داشت و تیم تا هفته‌های آخر صدرنشین بود، ولی چند اتفاق غیرمنتظره جام قهرمانی را به سوی اردوی منچسترسیتی فرستاد. شاید مهم‌ترین لحظه‌ای که قهرمانی از دست لیورپولی‌ها خارج شد، وقتی بود که پای جرارد مقابل چلسی سر خورد و« دمبا» با توپ را بدون دردسر وارد دروازه لیورپول کرد. چلسی هرچند با این برد نمی‌توانست قهرمان شود، ولی اجازه نداد لیورپول هم به قهرمانی برسد.

جرارد در فصل جاری کمتر بازی کرد و راجرز در برخی بازی‌های مهم کاپیتان تیمش را نیمکت‌نشین کرد. افت جرارد در این تصمیم بی‌تاثیر نبود، ولی راجرز احتمالا نیم‌نگاهی هم به فصل آینده داشته که باید تیمش را بدون اسطوره باشگاه به زمین بفرستد. جرارد در پایان این فصل به لس‌آنجلس گالکسی می‌پیوندد و لیورپول با این انتقال وارد عصر جدیدی می‌شود. هرچند جرارد از سال‌های اوجش که توانست با لیورپول به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا برسد، فاصله گرفته، ولی در این تیم وزنه مهمی محسوب می‌شد که پر کردن جای خالی او آسان نخواهد بود. برندن راجرز که فصل آینده برای نتیجه‌گیری تحت فشار قرار دارد، باید برای پر کردن این خلأ بزرگ هم فکری کند. اگر او برنامه دقیقی برای این مرحله انتقالی نداشته باشد، موفقیت لیورپول تقریبا غیرممکن خواهد بود.

آرمن ساروخانیان / جام‌جم