بشنو و باور نکن

به گزارش جام جم آنلاین، مایع صابون را آنقدر بر روی پوست دستش ماساژ داده بود که حجم زیادی از کف بر روی دستانش انباشته شده بود. درست مثل دوران بچگی که کف بازی رو دوست داشتیم. اگر به سن و محیطی که در آن قرار داشت، توجه نمی کردی و نگاه اولت تنها به کف ها و شیر باز آب معطوف می شد، بی درنگ درصدد گفتن جمله معروف " بچه شیر آب را ببند " بودی اما واقعیت حکایتی دگر داشت.

بعد از سایش طولانی، بالاخره دستش را زیر شیر آب گرفت و همه کف ها را وسواس گونه شست اما این پایان کار نبود، مجدداً دستانش را به مایع صابون آغشته کرد و به مثابه بار اول شروع به ساییدن پوست دستش کرد.در همه این مدت شیر آب همچنان باز بود.با این که غریبه بود و ممکن بود ناراحت شود اما دلم نیامد که بیش از این شاهد هدر رفتن آب شوم، بسیار ملایم و ملتمسانه گفتم " لطف میکنی تو این فاصله که دستات رو داری کف میزنی، شیر آب رو ببندی " هنوز جمله تمام نشده بود که نگاه سردش را به چهره ام دوخت و بی تفاوت و نشنیده به کار خود ادامه داد در حالی که داشت برای بار سوم دستانش را می شست. گویی وسواس داشت و یا لج کرده بود با مسئولانی که سالهاست می گویند " کم آبی داریم. "

دور از انتظار نیست که این رفتار ناراحت کننده را بارها دیده و چه خودمان نیز مرتکب آن شده باشیم.تقریباً اکثر ما ایرانی ها هنوز به باور نرسیده‌ایم که ذخایر طبیعت محدود هستند.هنوز هستند چه بسیار کسانی که وقتی درباره بستن شیرهای آب صحبت می کنی، می‌گویند: "به ما ربطی ندارد که نسل های بعد از ما (که همان فرزندانمان هستند )، با چه مشکلاتی مواجه خواهند شد.اینا همش حرف و اگر هم صحت داشته باشد حتماً برای آن دوران راه حلی پیدا می کنند بنابراین بی‌خیال آیندگان و امروز را باید زندگی کرد."

* شما بشنو و باور نکن

مسئولان در زمان های مختلف بخصوص در فصول گرم سال، به مردم هشدار می‌دهند که آب کم است و در مصرف آن صرفه جویی کنید. "یک بار می گویند پر مصرف ها جریمه می شوند و بار دیگر می گویند آب جیره بندی می شود " اما هر سال دریغ از پارسال و میانگین مصرف آب همچنان به ازای هر نفر همان 250 لیتر است و چه بسا در مواقعی، این میانگین رکوردار هم می‌شود.

بر همین مبنا برخی شهروندان معتقدند " این قبیل اظهارات بازی با الفاظ است.مگر می شود تأمین آب بحرانی شده باشد؛ بعد مسئولان بگویند لطفاً صرفه جویی کنید؟ مگر می شود آب نباشد آنوقت مسئولان ما خواهش و درخواست کنند؟! اگر اینطور بود، می زدند آب را قطع می کردند و با قدرت جیره بندی می کردند. این چه حرفی است.می گویند بحران کم آبی است اما شما بشنو و باور نکن."

برخی دیگر نیز گفته‌اند " وقتی بین مردم و مسئول فاصله باشد؛ دیگر مردم هم حرف مسئولان را گوش نمی دهند. وقتی می گویند صرفه جویی کنید، جز "نیشخند " جواب دیگری به این درخواست نمی دهند. به نظر من اعتمادها از بین رفته چرا که هر روز یک حرف میزنند یک روز می گویند آب هست و روز دیگر می گویند آب نیست، یک روز می گویند آب جیره بندی می شود و روز دیگر می‌گویند جیره بندی نمی شود.برای همین درخواست صرفه جویی آب هم برای مردم عادی شده و راحت از کنار آن می گذرند."

"باید ببینیم چطور می شود دوباره اعتماد سازی کرد مثل همان سالهای اول انقلاب که اعتماد مردم به مسئولان بسیار زیاد بود.

هنوز هشدارها از نگاه بسیاری از مردم بی معناست و با طرح این پرسش که " خوب مردم صرفه جویی کنند، خودشان چه کار می کنند؟ یعنی هر چه مشکل است از مردم ناشی می شود و به مردم هم ختم می شود؟ اینکه در مصرف آب و برق و گاز صرفه جویی کنید، همیشه می گویند. یعنی هر وقت برنامه کم می‌آورند از این قبیل حرفها می زنند. خودشان چه کار می کنند؟ " آنها نیز به مسئولان هشدار می دهند که دیگر زمان باور پذیری خود مسئولان به ضرورت جدی گرفتن و عملیاتی کردن اقدامات فرهنگی و جلب اعتماد مردم برای مشارکت در جنگ آب است .

امشب قرار است؛ ساکنان 162 کشور در حرکت جهانی "ساعت زمین" حداقل یک لامپ را در خانه های خود به مدت یک ساعت خاموش کنند تا با این صرفه جویی به بهبود مصرف انرژی و حفظ محیط زیست کمک کنند.در این کمپین جهانی که از سال 2007 آغاز شده است و مردم استرالیا آغازگر آن بوده اند؛ 14 کلان شهر ایران نیز شرکت می کنند و امیر دودابی نژاد، معاون آموزش و بهینه سازی مصرف انرژی سازمان بهره وری انرژی ایران از همه ایرانی ها خواسته تا در این جنبش جهانی مشارکت کنند، حرکتی که در زمینه مدیریت بحران آب نیز می‌تواند در ایران و جهان تکرار شود.

واقعیت این است که بحران آب را ساکنان ایران زمین در آبادان، خرمشهر و مناطق شمال شرقی کشور و ساکنان طبقات سوم و چهارم آپارتمان ها ( البته بسته به منطقه سکونت ) زودتر و بیشتر از سایر ایرانی ها چشیده و می چشند و باور دارند که ذخایر آب به مرحله ای رسیده است که تا روزهای نه چندان دور دیگر نیازی به هشدارهای کلامی مقامات مسئول نیست و مدیریت بحران آب را باید فراتر از شعار و کلام در سایه اقدامات اجرایی فرهنگی و آموزشی عملیاتی کرد.

این اظهارات که " اگر مشکلی هست، خب بیایند پروژه تعریف کنند و بگویند آهای مردم تا 10 سال دیگر که فلان پروژه ما بهره برداری شود شما کم مصرف کنید. اما خداوکیلی 10 سالشان؛ 20 سال و 30 سال نشود...مشکل آب هم مثل دیگر مشکلات، یک چیزی اعلام کنند بگویند این کار را ما داریم انجام می دهیم، تا نتیجه بدهد شما نیز کم مصرف کنید. اما فقط وسط هر تابستان که می شود می‌گویند صرفه جویی کنید، البته جدیدا برنامه های دیگر ماه های تلویزیون هم با صرفه جویی پُر می شود". نشان می دهد که اگر " اصلاح نگرش " ابتدا از سوی مسئولان آغاز شود، شک نداشته باشند که مردم همچون موارد متعدد؛ گام به گام در راه حفظ ذخایر آبی و سایر انرژی های کشور حرکت خواهند کرد به شرطی که مسئولان خود بخواهند و بدانند که از مردم چه و چگونه می خواهند.

و اما ما به عنوان ساکنان ایران زمین می توانیم " با بستن شیر آب به هنگام شستشوی دست و مسواک زدن" گامی کوچک اما مهم و موثر برای ذخیره آب برداریم.

سهیلا فلاحی -خبرنگار جام جم آنلاین