دستیاران دیجیتالی، سرمان را خلوت می کنند

جام جم کلیک: اگر شما هم جزو افراد پرمشغله باشید، احتمالا با مشکلات پیش رو در برنامه ریزی قرارها و کارهای روزانه آشنا هستید. ایمیلی که باید در ساعتی مشخص برای کسی بفرستید، رزرو بلیت اتوبوس و یا هماهنگی برای یک جلسه کاری، کارهایی جزئی هستند که در صورت انباشته شدن، وقت زیادی را از هر کسی می گیرند.

تاکنون شرکت های دانش بنیان زیادی برای حل مشکلاتی از این دست وارد عمل شده اند. این شرکت ها با طراحی الگوریتم هایی ویژه، نوعی هوش مصنوعی به وجود می آورند که می تواند بخشی از این مشغله های روزمره ما را کاهش دهند.

ارسال ایمیل به شکلی هوشمند

بسیاری از شرکت های فراهم کننده خدمات ایمیل (نظیر جیمیل) امکان پاسخگویی خودکار به ایمیل های دریافتی را دارند. اما هوش مصنوعی می تواند این پاسخگویی را به مراتب هوشمندتر سازد.

برای نمونه یکی از شرکت های نوپای فعال در این حوزه، برنامه ای به نام «امی» (Amy) طراحی کرده است. هدف از طراحی این برنامه، جایگزینی هوش مصنوعی به جای فعالیت هایی بوده که تاکنون انسان برای برنامه ریزی امور روزانه به انجام می رسانده است.

امی: منشی دیجیتالی

کار با امی ساده است. ابتدا باید در وب سایت این برنامه ثبت نام کرد تا این برنامه بر روی حساب ایمیل قابل اجرا شود. این برنامه به صورت خودکار، ایمیل های دریافتی را جستجو می کند. در صورتی که فردی یک ایمیل با عبارت «یک روز در هفته آینده» یا «چهارشنبه آینده» یا هر چیزی مشابه این‌ها را برای شما ارسال کرده باشد، این برنامه به صورت خودکار به بررسی تقویم کاری شما می پردازد و ساعاتی که هنوز پر نشده اند را تعیین می کند. این برنامه سپس برای فرستنده یک ایمیل دیگر می فرستد و یکی از زمان های خالی موجود در تقویم را پیشنهاد می کند. همچنین در صورت قطعی شدن یکی از این زمان های پیشنهادی، این برنامه زمان ملاقات جدید را در تقویم کاری فرد جای می دهد.

در واقع امی در نقش یک منشی هوشمند دیجیتالی می تواند زحمت هماهنگ کردن زمان ملاقات (که معمولاً کاری زمان بر است) را از دوش ما بر دارد. این نرم افزار تاکنون بسیار موفق ظاهر شده است و همچنین به جز ایمیل، می تواند قرارملاقات ها را با استفاده از پیامک و یا حتی پیغام صوتی هماهنگ کند.

از اداره تا بیمارستان

به طور کلی، استفاده از دستیاران دیجیتالی مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند کاربردهای متنوعی نه تنها در ادارت، بلکه حتی در بیماستان ها داشته باشد. برای نمونه، یک سامانه نوبت دهی هوشمند در بیمارستان ها می تواند به خوبی از عهده مدیریت مراجعه کنندگان برآید. همچنین این سامانه می تواند با بهره گیری از پایگاه داده مربوط به سابقه هر یک از بیماران، به درمان موثرتر آنها کمک کرده و کار پزشکان و پرستاران را نیز تسهیل کند. افزون بر اینها، اتصال این سامانه ها به یکدیگر می تواند امکان تبادل داده ها بین بیمارستان ها و مراکز درمانی مختلف را فراهم سازد.

ابر هوش مصنوعی

برخی از اصلی ترین بازیگران دنیای دیجیتال، سالهاست که گام های بلندی را برای طراحی دستیاران هوشمند دیجیتالی برداشته اند. گوگل با سرویس «گوگل ناو»، اپل با «سیری» و مایکروسافت نیز با «کورتانا» توانسته اند امکانات زیادی را در این ابزارهای هوشمند بگنجانند. به طور کلی، درک زبان طبیعی انسانی و نیز یادگیری از تجربیات قبلی، از اصلی ترین ویژگی های بارز هر نوع دستیار دیجیتالی مبتنی بر هوش مصنوعی خواهد بود.

با این حال، این سامانه ها هنوز با یک دستیار هوشمند به معنای واقعی فاصله زیادی دارند. به کلامی دیگر هنوز نتوانسته ایم به نوعی «ابر هوش مصنوعی» دست یابیم که نه تنها همانند یک انسان قادر به درک زمان و مفاهیم مد نظر ما باشد، بلکه بتواند کارکردهایی سریع تر و کارآمدتر از یک منشی انسانی داشته باشد.

در این میان، برخی کارشناسان بر این باورند که طراحی الگوریتم های هوشمندی نظیر «امی» می تواند به شکل‌گیری مجموعه ای گسترده از برنامه ها که هر یک در انجام یک کار بسیار جزئی تخصص دارند بیانجامد. به این ترتیب شاید در چند سال آینده با کنار هم قرار دادن همه این برنامه ها بتوانیم به «ابر هوش مصنوعی» هم دست یابیم.

جام جم کلیک
صالح سپهری فر