سرنوشت لیاخوف پس از به توپ بستن مجلس

آزادیخواهان که به دفاع از مجلس برخاسته بودند در همان حالی که یکی یکی فرو می غلطیدند به اصطلاح خودشان هوای کشور را هم داشتند: اینان به یکدیگر سپرده بودند که به افسران روسی تیراندازی نشود مبادا بهانه به دست روسها بیفتد و روزگار هموطنان عزیزشان سیاه شود.

لیاخوف و افسران روسی که این را می دانستند آزادانه در میدان جنگ حرکت می کردند و فرمان می داند. تمام مورخین عقیده دارند که اگر در همان وهله اول لیاخوف کشته می شد، سپاه بدون سردار میدان را رها کرده و می گریختند. آزادیخواهان شب سه شنبه (24 جمادی الاخر سال 1327) وارد تهران شدند و محمد علی شاه پس از 3 روز مقاومت روز جمعه بیست و هفتم برای اینکه به چنگ آزادیخواهان نیفتد به سفارت روس پناهنده شد.

لیاخوف روسی فرمانده قزاقان که این را شنید به حضور سپهدار و سردار اسعد رسید و شمشیر خود را از کمر باز کرده بعنوان تسلیم در مقابل آنان بر زمین نهاد. سردار اسعد مجددا شمشیر را بر کمر او بست و گفت : او وظیفه سربازی خود را عمل کرده و ایرادی بر وی نخواهد بود ! بدین ترتیب لیاخوف پس از جنایت خود بدین سادگی جان سالم به در برد .

منبع: سایت راسخون