فیلم‌های فلسطینی در سال‌های گذشته تصاویر درخشانی از مقاومت را به نمایش گذاشته است

نشان سرخ دلیری

نوع دیگری هم از فیلم‌های مقاومت وجود دارد که محدودتر است و کشورهای کوچک‌تری را در مقیاس محدودتری دربر می‌گیرد. این فیلم‌ها جنبه بین‌المللی و همگانی ندارد و بیشتر از حال و هوایی بومی یا منطقه‌ای برخوردار است.
کد خبر: ۷۱۹۲۷۶
نشان سرخ دلیری
خلق و ظهور این نوع فیلمسازی به دلیل جنگ و مبارزه مردم کشورهایی خاص با یک قدرت برتر است. معروف‌ترین فیلم‌های مقاومت در این رابطه، سینمای فلسطین است که برای چند دهه درگیر مبارزه با اشغالگران صهیونیستی بوده است.

هنرمندان فلسطینی به کمک دوربین و با ضبط جنایت‌های سربازان رژیم صهیونیستی و مقاومت مردم فلسطین علیه اشغال، جهانیان را متوجه مظلومیت خود کرده‌اند. سیاستمداران فلسطینی که نسبت به قدرت تصویر آشنایی کاملی دارند، طی دهه‌های گذشته به تولید تعداد زیادی فیلم مستند کمک کرده‌اند. در دو دهه اخیر، فیلم‌های مقاومت فلسطین به سراغ تولید فیلم‌های داستانی هم رفته است. در کنار فلسطین، کشورهایی مثل ویتنام و کوبا هم سینمای مقاومت مطرحی دارند. ویتنام در دهه 70 میلادی مورد هجوم آمریکا قرار گرفت و یک جنبش بزرگ مردمی علیه تجاوز ارتش آمریکا در این کشور شکل گرفت.

این جنبش بزرگ مردمی خیلی زود به سلاح فیلم هم مجهز شد و فیلمسازان ویتنامی و خارجی، مقاومت مردم ویتنام علیه تهاجم بزرگ آمریکا را ضبط کردند و به تصویر کشیدند. نکته جالب در رابطه با فیلم‌های مقاومت ویتنام این است که در کنار هنرمندان بومی، گروهی از فیلمسازان سرشناس بین‌المللی (و بیشتر اروپایی) هم به کمک مقاومت مردم ویتنام آمدند.

از معروف‌ترین این فیلمسازان می‌توان به کریس مارکر اشاره کرد. فیلم‌های اروپا هم تعدادی فیلم با مضمون مقاومت ملت ویتنام تهیه و تولید کرده است. فیلمسازان فعال و مطرح کوبا هم پس از پیروزی انقلاب سال 1959 و تهدیدات آمریکا، صاحب یک سینمای مقاومت ویژه شد. واقعه تاریخی جنگ نیشکر و هجوم ناموفق نیروهای آمریکایی به خلیج خوک‌ها، راه را برای فیلم‌های مقاومت کوبا باز کرد و تعدادی فیلم مستند و داستانی با این مضمون ساخته شد. (ضمیمه قاب کوچک)

newsQrCode
برچسب ها: سینما فلسطین
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها