بسته نیست سند راهبردی است

این بسته شبیه به بسته‌هایی که به عنوان برنامه‌ریزی توسعه‌ای، برنامه صادرات محصولات یا فعالیت‌های دانش‌ بنیان مطرح می‌شود، است. اما چیزی که می‌توان با مطالعه بسته بدان رسید، این است که با نوع نگاه دولت به راهکارها، در کوتاه‌مدت خروج از رکود امکان‌پذیر نیست.

در این بسته اشاره شده است که اقدامات دولت می‌تواند برای خروج از رکود تورمی تاثیرگذار باشد، اما واقعیت این است که راهکارهای مشخصی برای خروج از رکود تورمی طرح نشده و فقط یک برنامه کلی به دست ما رسیده است؛ البته این بسته به چالش‌ها و مشکلات اقتصاد ایران بدرستی اشاره کرده است.

مثلا گفته که مهم‌ترین مشکلی که اکنون اقتصاد ایران با آن دست و پنجه نرم می‌کند، کمبود تقاضا و کاهش تولید است.

همچنین اذعان کرده که کدامیک از این موارد اقتصاد ما را با مشکل مواجه کرده و به سمت رکود برده است.

این بسته به وضع تحریم‌ها و کاهش موجودی مواد اولیه صنایع و در ادامه کمبود ارز مورد نیاز برای تامین واردات اشاره دارد.

مسلم است که وقتی نرخ ارز از هزار تومان به بیش از 3000 تومان می‌رسد، هزینه تولید افزایش می‌یابد و افزایش هزینه تولید هم باعث می‌شود تا صنعت در رکود فرو رود.

تمام این واقعیات دربسته دولت مورد اشاره قرار گرفته، اما هرچه می‌گردیم راهکاری برای اجرای آن ـ حتی به طور گذرا ـ نمی‌یابیم.

مثلا اشاره برجسته‌ای در این بسته نشده که دولت برای کاهش و ثبات نرخ ارز چه برنامه‌ای باید داشته باشد تا بتواند پاسخگوی نیاز صنعت باشد.

از سوی دیگر ثبات قیمت مواد اولیه و مسائلی از این قبیل می‌تواند در روند تولید تاثیرگذار باشد اما در این بسته، پیشنهادی برای تحقق این آرزو دیده نشده است، بنابراین به نظر نمی‌رسد این بسته راهکار خروج از رکود باشد،این بسته از نظر تئوریک و این‌که واقعیات اقتصاد ایران را فشرده و سندی کرده، حائز اهمیت است اما درنهایت فعلا برای نجات اقتصاد ایران از وضع فعلی محل اثر و گشایش نخواهد بود.

دکتر آلبرت بغزیان - استاد اقتصاد دانشگاه تهران