تقویت روابط شیعه و سنی روی دیگر سکه جنگ عراق

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در آخرین گزارش خود تعداد این افراد از آغاز ناآرامی‌ها را 140 هزار نفر اعلام کرد.

بنا بر این گزارش، فقط در سه هفته نخست ماه ژانویه حدود 65 هزار نفر خانه‌های خود را از ترس این درگیری‌ها ترک کردند.

منابع داخلی در شهرهای رمادی (مرکز الانبار) و فلوجه می‌گویند این روزها مساجد به محل تبلیغاتی تبدیل شده که از طریق آن از مردم خواسته می‌شود با اهدای خون یا ارسال تجهیزات به افراد بی‌خانمان و آواره کمک کنند.

صباح کرهوت، رئیس شورای استانی الانبار درخواست کمک‌های بین‌المللی برای صدها نفری کرده که با مشکل تامین آذوقه و سرپناه درگیر هستند.

عملیات ارتش عراق برای کنترل کامل الانبار از چند هفته پیش شروع شد و به این ترتیب مسیر تامین غذا، سوخت و تجهیزات پزشکی شهروندان نیز به میدان نبرد تبدیل شد.

پیتر کسلر ، سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در این زمینه می‌گوید: بسیاری از مردم نمی‌توانند مناطق درگیری را ترک کنند و این در حالی است که آن مناطق با کمبود شدید غذا و سوخت روبه‌روست.

وی افزود: گزارش شده بسیاری از مردم پول برای تامین غذا ندارند. کودکان دیگر به مدرسه نمی‌روند و شرایط بهداشتی بسیار اسفناک است.

هزاران نفر به بغداد و استان‌های مجاور کوچ کرده‌اند، دراین میان برخی نیز استان‌های کردنشین شمالی را به عنوان مقصد بعدی خود انتخاب کرده‌اند. به دلیل نبود برنامه‌ای مشخص از سوی دولت برای مقابله با این بحران انسانی، تنها واکنش بین‌المللی ایجاد کمپی از سوی سازمان ملل در منطقه کردستان عراق بود.

با این حال گفته می‌شود آنچه که بیش از همه به چشم می‌آید، این است که مردم دیگر استان‌ها و شهرهای عراق، استقبال گرمی از این بی‌خانمان‌ها می‌کنند. کربلا از شهرهایی است که می‌توان این وضع را بوضوح مشاهده کرد.

خانواده‌های سنی که از الانبار به مرز کربلا می‌رسند، بسیار خسته و نیازمند کمک هستند. آنها دائم از شهرها و روستاهای خود صحبت می‌کنند که بخش‌های زیادی از آن به دست تروریست‌ها ویران شده‌ است.

نکته مهم این است که این محل‌ها در نبردهای طایفه‌ای گذشته محلی بسیار خطرناک محسوب می‌شد، اما امروز به مأمنی برای سنی‌هایی تبدیل شده که از الانبار فرار کرده‌اند.

ام‌احمد که یک خانم باردار است، همراه سه نفر از دوستان و خویشاوندانش به این محل رسیده است. کسانی که از فلوجه آمده‌اند، منتظر مرد خانواده هستند تا آنها را به محلی امن برساند. همراهان ام‌احمد امیدوارند او هر چه زودتر به بیمارستان اصلی کربلا برده شود تا جان خود و فرزندش نجات داده شود.

معمولا افراد با پای پیاده تا لب مرز می‌آیند و سپس برای باقی راه تاکسی می‌گیرند، اما آن روز سربازان استثنا قائل شدند و اجازه دادند آنها با ماشین از مرز عبور کنند.

در کربلا، مراجع شیعه دستور داده‌اند مکان‌هایی که برای اقامت زائران تعبیه شده است، روی این افراد آواره و بی‌خانمان باز شود. یکی از مقامات رسمی شیعه در این زمینه عنوان کرد: برادران و خواهران اهل الانبار تا هر زمانی که لازم بدانند، می‌توانند در این شهر بمانند.

یک ساعت و نیم که از مرز بگذریم، به شهر عین‌التمر می‌رسیم. با وجود منابع محدود، کتابخانه محلی آنجا به مرکز اسکان آواره‌ها و اتاق مطالعه به محل نگهداری تجهیزات افراد بی‌خانمان و آواره تبدیل شده است.

ابوعلی یکی از ساکنان این شهر بوده که بخشی از خانه خود را در اختیار خانواده‌ای از فلوجه قرار داده است. ابوعلی هر روز به آنها سرمی‌زند و نیازهای آنها را بر آورده می‌کند.

او در حالی که در پذیرایی خانه‌اش و روی یک قالیچه ایرانی نشسته، می‌گوید: صحبت از اختلاف شیعه و سنی در واقع موضوعی است که فقط در ذهن و فکر سیاستمداران ما وجود دارد. یکی از اعضای این خانواده، نوجوانی یازده ساله به نام مصطفی و اهل فلوجه است که آرزو دارد روزی پزشک یا معلم شود. او حالا دیگر به مدرسه نمی‌رود و دلش برای همکلاسی‌هایش تنگ شده است. اما اگر نتواند به این زودی‌ها به خانه‌اش بازگردد، همراه دیگر نوجوانان شبیه خود در کربلا اجازه خواهد یافت تحصیلش را در همین منطقه ادامه دهد تا بتواند آینده بهتری را برای خود رقم بزند.

منبع: بی.بی.سی
مترجم: حسین خلیلی