تحریم، تنها راه مقابله با رژیم صهیونیستی است

روزنامه نیویورک تایمز در تحلیلی به قلم «عمر برغوثی» فعال فلسطینی حقوق بشر، به نقد سیاست های تبعیض نژادی رژیم صهیونیستی پرداخته و می نویسد:«جان کری» وزیر خارجه آمریکا اوت گذشته هشدار داد، چنانچه استمرار شهرک سازی غیرقانونی مانع از احیاء گفت وگوها میان رژیم صهیونیستی و تشکیلات خودگردان فلسطین شود، اسرائیل با تحریم بین المللی روبرو خو اهد شد.

این تهدیدها از یک سو و مهمتر از آن خطر سطح نفوذ رو به گسترش ایران در منطقه،  را رژیم صهیونیستی سخت به وحشت افکنده است.

سازمان های حقوق بشر مدافع حقوق فلسطینیان، مبارزه ای را برای احقاق حقوق فلسطینیان و به خصوص شهروندان فلسطینی ساکن اراضی اشغالی به راه انداخته اند که بر لزوم تحریم، بایکوت و بی بهره ساختن رژیم اسرائیل از همه کمک ها و حمایتها، صراحت دارد.

این مبارزه و جنبش با نام اختصاری (B.D.S.» (Boycott, Divestment and Sanctions» گستردگی شگرفی در سطح منطقه و حتی در سطح جهان بدست آورده و بشدت خشم مقامات رژیم صهیونیستی را برانگیخته است.

ژوئن گذشته «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی این جنبش را «یک تهدید استراتژیک» خواند و اعلام کرد که هدف از این مبارزه سلب مشروعیت اسرائیل است.

نتانیاهو، وزارت امور استراتژیک اسرائیل را مامور مقابله با این جنبش و دستاوردهای آن ساخت.

هدف از مبارزه این جنبش، تهدید حیات اسرائیل (رژیم صهیونیستی) نیست بلکه وادار ساختن آن به توقف سرکوب و اعمال خشونت علیه فلسطینیان است.

ریشه انزوای جهانی اسرائیل هم همین رفتار سرکوبگرانه آن علیه فلسطینیان است.

رژیم اسرائیل از گسترش قابل توجه این مبارزه جهانی که خطر تحریم و محرومیت از امتیازها را برای آن به دنبال دارد، سخت به وحشت و اضطراب افتاده است.

رژیم اسرائیل با این ذهنیت، مبارزه ای تبلیغاتی را برای تطهیر چهره نژاد پرستانه خود و مقابله با جنبش حق طلبانه ای که علیه سیاست های تبعیض نژادی این رژیم به پا شده به جریان انداخته است تا از تحریم شدن جلوگیری کند.

جنبش «B.D.S» از سال 2005 به همت فدراسیون های اتحادیه های تجاری و سازمانها و انجمن های فلسطینی به جریان افتاد با این هدف و چشم انداز که به اشغالگری های اسرائیل (رژیم صهیونیستی) که از سال 1967 آغاز شده است به نوعی خاتمه دهد.

مطالبات جنبش، به رسمیت شناخته شدن حقوق بنیادین شهروندان عرب فلسطینی ساکن اراضی اشغالی با حقوقی برابر، به رسمیت شناختن حقوق آوارگان فلسطینی و حق بازگشت آنها به وطن و سرزمین مادری شان است. این آوارگان در سال 1948 به زور وادار به ترک سرزمین آبا و اجدادی خود شده بودند.

حیرت آور است که رژیم صهیونیستی به عنوان یک قدرت هسته ای (دارای بمب اتم)، چرا تا این اندازه خود را در مقابل جنبش های آرام و غیرخشونت طلب مدافع حقوق بشر آسیب پذیر احساس می کند؟

امروز جنبش «B.D.S» حتی به درون خاک آمریکا هم که لابی های قوی صهیونیستی بر آن حاکم است هم نفوذ کرده و از حمایت گروه هایی از یهودیان ساکن آمریکا که مخالف سیاست های رژیم اسرائیل اند هم برخوردار است، این موضوع وحشت سران اسرائیل را دوچندان کرده است.

در میان این مخالفان سیاست های اسرائیل، حتی چهره های سرشناس و برجسته یهودی هم دیده می شوند که از مبارزات جنبش یاد شده حمایت می کنند.

این شخصیت ها دیگر مایل نیستند زبان سخنگوی رژیم اسرائیل باشند و برای اثبات وجود آن مبارزه کنند و وقعی هم به مدعاهای آن که می گوید «اسراییل خانه ملی همه یهودیان است» هم ندارند.

رژیم صهیونیستی از یک سو ادعای دمکراسی دارد، از سویی با مدعای اثبات وجود، متوسل به یک درگیری دائمی دینی، قومیتی شده است.

نویسنده ای به نام «آی.اف.استون» رژیم صهیونیستی را «آفریننده نوعی جنون اخلاقی در جهان یهود با آرمان های نژادپرستانه با اعمال محرومیت» معرفی کرده است.

مبارزات ثمربخش «B.D.S» که استراتژی آن مبتنی است بر اجتناب از خشونت، به حدی در سطح جهان موفق بوده که سخت جایگاه بین المللی رژیم اسرائیل را نزد افکار عمومی جهانیان مخدوش کرده است. رژیم صهیونیستی هم از این روند سخت به وحشت افتاده است.

در واکنش به این واقعیت، یک فرمانده اسرائیلی با اشاره به مقاومت فلسطینیان در برابر اشغالگری گفته است:«ما مثل گاندی خوب عمل نکردیم».

امروز جامعه دانشگاهیان آمریکا هم اقدام به تحریم رژیم صهیونیستی می نمایند.

امروز دیگر حتی در جامعه آمریکا هم «B.D.S» یک تابو نیست. این جنبش به موازات مبارزه سیاسی، مبارزه ای اقتصادی هم علیه منافع اسرائیل به جریان انداخته است.

متاثر از این مبارزه، اخیرا یک صندوق سرمایه گذاری هلندی به نام «PGGM»، در اعتراض به استمرار اشغالگری های رژیم صهیونیستی در سرزمین های فلسطینیان مبلغ 200 میلیارد دلار از اندوخته اش در پنج بانک بزرگ این رژیم  را خارج ساخت.این تصمیم گیری، شوک عظیمی بر این کشور وارد ساخت.

اسرائیل، «B.D.S» را یک خطر بزرگ برای حیات خود می شناسد و به کمک لابی های قوی اش تلاش می کند این جنبش را یک جنبش ضد یهود معرفی و لکه دار کند تا به نحوی اعتبار و وجهه آن را از بین ببرد.

اما آرمان های این جنبش، خشونت در هر شکل آن را نفی و رد می کند از جمله خشونت علیه یهودیان؛ آرمان های این جنبش ضدنژادپرستی است؛ نه ضد یهود. این جنبش میان سیاست های نژادپرستانه رژیم اسرائیل و یهودیان جهان وجه تمایز قائل است.

این مبارزه، چهره حقیقی آپارتاید رژیم صهیونیستی را به تصویر می کشد.

این جنبش به همان ترتیب که به سیاست های تبعیض نژادی رژیم اسرائیل اعتراض دارد به رفتارهای رعب افکن و ناقض حقوق بشر کشورهای اسلامی نظیر عربستان که خود را کشوری مسلمان معرفی می کند هم معترض است.

جنبش «B.D.S» خواستار رعایت عدالت و حقوقی برابر و سیاست گذاریهای برابر در مورد شهروندان فلسطینی ساکن سرزمین های اشغالی است اما اسرائیل اعطای این مطالبات را مانعی بر سر راه اثبات وجود خود به عنوان یک کشور منحصرا یهود می شناسد.

رژیم اسرائیل، نظام «تبعیض نهادینه شده، قانونی و اجتماعی شده» را علیه شهروندان فلسطینی اعمال می کند و هر مبارزه ای در ضدیت با این رفتار حکومتی را یک «تهدید حیاتی» علیه خود ارزیابی می کند.

آیا رعایت عدالت و حقوق برابر برای همه شهروندان، واقعا رژیم اسراییل را نابود می سازد؟

مبارزه برای احقاق حقوق برابر و رعایت عدالت در مورد همه شهروندان، نابود کننده رژیم اسرائیل نیست، چندانکه این مبارزه در مورد آمریکای جنوبی و یا آفریقای جنوبی به چنین سرانجامی ختم نشد.

در آمریکای جنوبی و آفریقای جنوبی، مبارزه در این راه به رفع نظام تبعیض نژادی در هردو ناحیه منجر شد نه نابودی خود این کشورها.

چندی پیش لیبرال های اسرائیلی از دادگاه عالی آن تقاضا کردند که هویت همه شهروندان در اداره ثبت احوال جمعیت ملی کشور به عنوان «اسرائیلی» مشخص شود فارغ از دسته بندی ملیتی و قومیتی شهروندان اعم از یهودی، عرب، دروزی و غیره؛ اما دادگاه این ادعانامه حقوقی را رد کرد.

رژیم اسرائیل تنها کشور جهان است که حتی ملیت خود را هم به رسمیت نمی شناسد و هرگز حقوقی برابر برای همه شهروندانش قائل نیست.

تحریم رژیم اسرائیل و بی بهره ساختن آن از همه کمکها و حمایتها، نظام ناعادلانه حاکم بر آن را در هم فرو خواهد ریخت، نه خود اسرائیل و مردم آن را.(ایرنا)