داوران امروز، یاوران فردا
سینمای کودک و نوجوان ایران سال‌های دهه 60 و اوایل دهه 70 سال‌های طلایی و پربار خود را سپری می‌کرد و کودکان و نوجوانان این سرزمین از تماشای فیلم‌های متناسب با سن و سال و حال و هوای خودشان لذت می‌بردند.
فیلمسازان فعال در این عرصه عموما دست‌پرورده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال‌های پیش از انقلاب بودند که در سال‌های بعد طلایه‌دار سینمای پررونق کودک و نوجوان شدند.
دهه 60 و 70 با همه بضاعت‌های اندک سینمای ما خروجی به مراتب بهتری از سال‌های کنونی در زمینه فیلم‌های کودک و نوجوان داشت و مثل این روزها نبود که بچه‌ها در غیاب آثار خوب وطنی، خوراک فرهنگی خود را در میان فیلم‌ها و انیمیشن‌های خارجی جستجو کنند.
انتخاب چهره‌هایی چون کیومرث پوراحمد، کیانوش عیاری، مهتاب کرامتی، یدالله صمدی و محمد داوودی به عنوان داوران بخش سینمای ملی بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان گرچه نشانگر توجه جدی دوباره به حوزه سینمای کودک و نوجوان است و باید آن را به فال نیک گرفت، اما اشاره‌ای حسرت‌وار به حضور نداشتن همین افراد و سایر بزرگان و ستاره‌های ما در این زمینه دارد.
کیومرث پوراحمد که تسلطش بر موضوعات کودک و نوجوان را پیش‌تر و در سال‌های گذشته و با خلق آثار ماندگاری چون «قصه‌های مجید»، «بی‌بی چلچله»، «شرم»، «به خاطر هانیه» و «خواهران غریب» نشان داده، چرا نباید زمینه ادامه فعالیت مستمر و موفقیت‌آمیز را برای او فراهم کرد و به نیاز فراوان مخاطبان این گروه سنی پاسخ داد؟
چرا نباید از کیانوش عیاری، فیلمساز توانمند که با ساخت فیلم «شاخ گاو» برنده جایزه بهترین کارگردانی بخش بین‌المللی و بهترین فیلم بخش سینمای ایران یازدهمین جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان اصفهان شد، برای ساخت آثار خوب دیگری در این ارتباط بهره گرفت؟
همین که جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان با همه فراز و نشیب‌ها و اوضاع کنونی سینما به راه خود ادامه می‌دهد، جلوه بارزی از دغدغه‌های دلسوزانه سینماگران به نسل آینده‌ساز است، اما این بتنهایی کافی نیست و مشارکت چهره‌هایی چون عیاری، پوراحمد، صمدی و کرامتی نباید محدود به حضورشان به عنوان داور باشد و دوست داریم که در دوره‌های بعدی این جشنواره شاهد فعالیت موثر آنها به عنوان فیلمساز و بازیگر در سینمای کودک و نوجوان و یاری رساندن مستقیم‌شان برای اوج دوباره این گونه مغفول مانده باشیم. و در آرزویی کلی‌تر انتظار می‌رود سینمای ما پس از درمان اولیه دردهای چند ساله‌اش و بازگشت به مسیر متعادل اولیه، به رونق سینمای کودکان و نوجوان نیز بیندیشد تا خاطره سینمایی بچه‌هایمان را خودمان بسازیم، نه استودیوهای فیلمسازی آن سوی آب‌ها.
علی رستگار - گروه فرهنگ و هنر
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
استبداد و اغتشاش آمریکایی برای چپاول ملت‌ها
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
نشانه‌های هراس آمریکا از نفوذ ایران در منطقه
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
ائتلاف عربی-اسلامی علیه تهدیدات منطقه‌ای
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
نتانیاهو آب در هاون می‌کوبد
گفت و گو
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
تابلوی ورودممنوع جلوی تیم ملی
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
خواب تلآویو در سوریه تعبیر نخواهد شد
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد
پای حرفهای یک خانواده رادیویی
درگفت‌وگو با رئیس دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا ابعاد بیانات رهبر انقلاب درخصوص تقلید زنان از مجتهد زن را بررسی کرده‌ایم