دی‌‌ناتاله؛ سرزنده و درخشان در 37 سالگی

چطور توانسته‌اید با این سن بالا در فصول اخیر کالچو، هر بار حداقل 20 گل بزنید؟

به دنبال راز خاصی نگردید. هر ورزشکاری باید زندگی اصولی و منظمی داشته باشد، در آن صورت با بالا‌رفتن سنش بسرعت کمرنگ نمی‌شود. من یک مشاور پزشکی مخصوص به خود نیز دارم که بهترین رژیم غذایی را برایم در نظر می‌گیرد و خودم نیز جز فوتبال و خانواده به چیزی فکر نمی‌کنم و به دنبال حواشی و شهرت نیستم.

شاید هم چون دیرهنگام (در 25 سالگی) وارد «سری A» شدید، طبعا دوام‌تان بیشتر بوده است؟

شاید هم این‌طور نباشد و مهم‌تر از آن، میزان تلاش و جدیتی است که افراد دارند. شما باید خوب و درست تمرین کنید، وقت و انرژی‌تان را روی یک زندگی سالم بگذارید و به دنبال مسائل جانبی نروید. در آن صورت در هر مکان و هر سنی شانس توفیق خواهید داشت.

در کنار کدام یک از زوج‌هایتان در خط حمله راحت‌تر و موفق‌تر بوده‌اید؟

من افتخار بازی در کنار بزرگان متعددی را داشته‌ام، اما اگر فقط یک نام را بخواهید، مجبورم نام الکسیس سانچز را بیاورم که پیش از آن که به بارسلونا برود، دو سال کنار من در خط حمله اودینزه بازی می‌کرد. آنچه ما به اتفاق یکدیگر در آن دو سال انجام دادیم، فوق‌العاده بود. الان هم لازم است اسم لوئیس موری‌یل را بیاورم که 22 سال بیشتر ندارد و یک کلمبیایی است و در خط حمله اودینزه کنار من بازی می‌کند. او نیز تمام ویژگی‌های تبدیل‌شدن به یک مهاجم عالی را دارد.

گل‌های زیادی زده‌اید، اما هنوز هیچ جام قابل‌ذکری در کارنامه‌تان رویت نمی‌شود. آیا افسوس ندارید؟

خیر، من تا 200 گله‌شدن در سری A فاصله زیادی ندارم و بیش از 40 بار برای تیم ملی ایتالیا به میدان آمده و حتی جام جهانی را تجربه کرده‌ام. من از آنچه تا به حال رخ داده است، ناراضی نیستم.

همه می‌دانند که چند بار پیشنهادهای باشگاه‌های بزرگ‌تر ایتالیا را برای الحاق به آنها رد کرده‌اید. آیا جاه‌طلبی لازم در شما نیست؟

آنچه من برای اودینزه انجام داده‌ام در دفتر تاریخ حیات این باشگاه ثبت خواهد شد و برخلاف آنچه تصور می‌شود، کار کوچکی نبوده است و من اودینزه را خانه خود می‌دانم.

اما شما اهل ناپل هستید.

البته دلم همیشه برای این شهر تنگ می‌شود، ولی اودینزه تبدیل به شهر دوم و حتی شهر اول زندگی‌ام شده است. وقتی چند سال پیش یوونتوس تماس گرفت و مرا خواست، به رئیس باشگاهم گفتم به آنها جواب رد بدهد، زیرا می‌خواهم در اودینزه بمانم. یک حسن تیم‌های کوچک‌تر این است که فشار توقعات در آنها کمتر است و چند بازی را هم که ببازید کاری با شما ندارند، اما در باشگاه‌های بزرگ حتی یکی، دو شکست کافی است تا زندگی‌تان را سیاه کنند.

کدام مهاجم دیگر را بسیار می‌پسندید؟

توتی و دل‌پیه‌رو را از بین هموطنانم و ابراهیموویچ را از جمع خارجی‌ها تحسین می‌کنم.

و کدام مدافع؟

ایوان کوردوبای کلمبیایی وقتی در مرکز خط دفاعی اینترمیلان می‌ایستاد، اوضاع مهاجمان شامل من تیره و راه‌ها مسدود می‌شد.

در سی و هفت سالگی کدام آینده برای شما متصور است؟

من تا جایی که بدنم می‌کشد و توان و حوصله دارم و با استرس‌های این حرفه کنار می‌آیم در میدان خواهم ماند و فعلا در اندیشه بازنشستگی‌ نیستم.

فیفا / مترجم: وصال روحانی