برنامه‌ریزی شدیداللحن دولت

البته رئیس‌جمهور منتخب خودش قدرت دارد. منظور از انتقال قدرت، تحویل دادن کلید ریاست جمهوری به ایشان است؛ که هر کسی پنج روزه نوبت اوست.

تذکر چند نکته: هرچند که مسئولان مربوطه، خودشان کارشان را بهتر از ما می‌دانند، اما بعید می‌دانم اشکالی داشته باشد که ما هم چیزی اگر به ذهنمان می‌رسد، بی‌هیچ ذهنیتی مطرح کنیم.

الف ـ تحویل کلید: درست است که آقای روحانی خودش کلید دارد، اما این کلید نمادین است. با نماد که نمی‌شود در اتاق محل استقرار رئیس‌جمهور را باز کرد. فلذا تحویل کلید فراموش نشود.

ب ـ تمیز کردن: بعد از رفتن هر مستأجری، معمولا در و دیوار منزل تمیزکاری می‌شود تا اگر رنگ دیواری ریخته یا چیزی خراب شده، قبل از تحویل به مستأجر بعدی، اصلاح شود. اتاق رئیس‌جمهور هم از این قاعده مستثنی نیست. بد نیست تا زمان استقرار رئیس‌جمهور بعدی نرسیده، به این شرکت‌هایی که کارگر برای تمیز کردن اطراف می‌فرستند، زنگ زده شود تا بیایند این کار را انجام دهند.

ت ـ یادگاری نوشتن: رئیس‌جمهور فعلی، قبل از ترک محل کار، روی یک کاغذی که زیر شیشه میز عزیزش می‌گذارد، به عنوان دو سه خطی یادگاری چیزی بنویسد. مثلا: این میز که می‌بینی، گاه از تو و گاه از من/ جاوید نخواهد ماند، خواه از تو و خواه از من!

موضوع بعدی: از خبر راجع به عرایض معاون اجرایی رئیس‌جمهور که بگذریم، بد نیست چند کلمه‌ای هم از عرایض معاون بودجه معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور بشنویم. ایشان گفتند: «دولت پیش‌بینی‌های لازم را برای جلوگیری از افزایش قیمت کالاهای اساسی در ماه‌های آینده کرده است و قیمت این کالاها در ماه‌های آینده تغییری نمی‌کند.» ـ به نقل از جراید دارای مشکل کاغذ!

بسته پیشنهادی: خیلی خوب است که دولت سرکار، این‌قدر خاکی و اهل برنامه‌ریزی دقیق برای کنترل قیمت‌هاست که حتی برای ماه‌های آینده هم ـ با وجود آن که می‌داند خودش نیست ـ چنان قرص و محکم برنامه‌ریزی کرده که هیچ تغییر افزایشی در قیمت کالاهای اساسی مردم پیش نیاید. احسنت!.... در این راستا نیز عرایضی موجود است.

1ـ راحت بودن دولت: به نظر ما که دولت فعلی به قدر کافی در این هشت سال و بخصوص این یکی دو سال اخیر، در خصوص کنترل شدید کالاهای اساسی مردم زحمت کشیده و ملت دیگر راضی به زحمت بیشتر نیستند. الان دیگر وقت استراحت‌شان است. کل کابینه به اضافه رئیس کل بانک مرکزی، باید مسائل ماه‌های آینده را به کابینه رئیس‌جمهور آینده بسپارند و این قدر حرص و جوش نخورند.

2ـ انتقال تجربیات: دولت سرکار، بد نیست که به جای نگران بودن افزایش قیمت‌ها برای ماه‌های آینده، چکیده تجربیات ارزنده خود در خصوص شگردها و شیوه‌های کنترل شدید قیمت‌های کالاهای اساسی مردم، آن هم بدون داشتن سازمان برنامه و بودجه، به دولت بعدی منتقل کند. احتیاج به توضیح ندارد که می‌تواند همه‌اش را به وساطت یک فلش مموری چند گیگ، داخل رایانه رئیس‌جمهور بعدی بریزد.

رضا رفیع