نشانه‌های عاطفی در نقاشی کودکان‌

این نشانه‌ها بین همه کودکان ثابت و مشترک نیستند و زمانی قابل اعتنا هستند که به دفعات در نقاشی آنها مشاهده شوند.

ترسیم اجزای صورت: اگر کودک شما اجزای چهره را به حد اغراق‌آمیزی بزرگ ترسیم می‌کند باید به دنبال نشانه‌های پرخاشگری در او باشید. این در حالی است که اغلب کودکان خجالتی اجزای چهره را یا ترسیم نمی‌کنند یا آنها را بسیار ریز و کوچک می‌کشند.
دهان و دندان‌ها: در اغلب موارد اگر لب‌ها بسته باشند نشان دهنده وجود تنش و فشار در کودک است. کودک گاهی نیز چند دهان را ترسیم می‌کند که اصولا تمایل او را به پرسیدن سوال‌های فراوان نشان می‌دهد.
چشم‌ها: کودکانی که در همه نقاشی‌هایشان به ترسیم چشم توجه می‌کنند، افرادی اجتماعی هستند دخترها معمولا چشم‌ها را بزرگ‌تر ترسیم می‌کنند.
دست و پا: کودکان ضعیف و درونگرا به گذاشتن دست و پا برای آدمک‌های نقاشیان توجه نمی‌کنند. گاهی نیز آنها را نشسته نقاشی می‌کنند.
بالاتنه: ترس از چاقی یا نارضایتی از اندام باعث می‌شود کودکان بالاتنه را کشیده و یا لاغر ترسیم کنند.
خانه: کشیدن‌ خانه یکی از اجزای اصلی نقاشی کودکان محسوب می‌شود. در سال‌های اول زندگی خانه ممکن است بسیار ساده کشیده شود. ولی با افزایش سن و مهارت‌ها، کم‌کم تکامل می‌یابد. کودکانی که پدر و مادرشان با هم اختلاف دارند یا جدا از هم زندگی می‌کنند، خانه را با دو در مجزا می‌کشند، اگر خانه دارای فضای سبز یا دارای تعداد زیادی پنجره باشد نماد یک زندگی سعادتمند است. کشیدن خانه بدون در ورودی و دیوارهای بلند مابین سنین 5 تا 8 سالگی نشانگر خجالتی بودن و وابستگی شدید به مادر و بعد از 8 سالگی نشانگر احساس خود کوچک‌بینی است.
درخت: شاخه‌های درخت برونگرایی و یا درونگرایی کودکان را نشان می‌دهند. اگر درخت کج کشیده شود نشان دهنده عدم ثبات کودک است. کودکان منطقی، شکل شاخه‌ها را منظم می‌کشند. گاهی نیز کشیدن یک درخت بدون شاخه عدم توانایی استدلال و تفکر منطقی را نشان می‌دهد.
خورشید: داشتن احساس امنیت، خوشحالی، قدرت به صورت کشیدن مداوم خورشید در نقاشی‌ها بروز می‌کند. اگر کودک از پدرش بترسد یا رابطه خوبی با او نداشته باشد، خورشید نقاشی‌اش را به رنگ سیاه یا قرمز تند می‌کشد.

زبان رنگ‌ها

رنگ‌ها ترکیب بین آنها نیز اهمیت خاصی در نقاشی کودکان دارند. رنگ‌ها معمولا بیان کننده احساساتند. مثلا کودکان برای نشان دادن افراد مهربان از رنگ سبز استفاده می‌کنند. رنگ‌های قرمز و سیاه نیز عموما نشان دهنده افراد عصبی هستند.

پرورش قدرت خلاقیت کودکان‌

نکته‌ای که پدرها و مادرها خصوصا مربیان مهدکودک باید به آن توجه کنند، ندادن مدل و الگو به کودکان است. هیچ‌گاه نباید کودکان را ملزم کرد همه چیز را در قالب قواعد از پیش تعیین شده بکشند، چرا که این کار باعث از کار افتادن قوه خلاقیت کودکان می‌شود. باید بچه‌ها را آزاد گذاشت همه چیز را آن طور که دوست دارند، بکشند. گاهی نقاشی‌ها دارای معانی ای  هستند که بزرگ‌ترها باید با کمی دقت و تفکر متوجه آنها شوند

>> جام جم/ چاردیواری