5 فناوری در خودروهای آینده

خودروهایی که کمتر آلودگی تولید کنند، راحت‌تر باشند، امنیت مسافران را تامین کنند و بخوبی بغرند و جاده‌ها را با سرعت درنوردند.

بسیاری از فناوری‌های جدید در صنعت خودرو یا به‌طور ویژه برای افزایش امنیت آنها طراحی شده یا این‌که مساله امنیت به‌طور پررنگی در آن لحاظ می‌شود.

برخی از نوآوری‌هایی که در این حوزه به وجود آمده، نه‌تنها می‌تواند سبب تحول صنعت خودرو شود، بلکه حتی شاید به‌طور کلی دگرگونی مقوله حمل و نقل را نیز همراه داشته باشد.

در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های خودروسازی و موسسات پژوهشی، روی طرح‌هایی کار می‌کنند که قرار است در خودروهای آینده به کار گرفته شود. با هم به بررسی پنج ویژگی احتمالی خودروهای آینده که اکنون روی آنها کار می‌شود، می‌پردازیم.

ذخیره انرژی روی بدنه خودرو

شرکت اکسون موبیل پیش‌بینی کرده تا حدود 30 سال دیگر نیمی از خودروهای تولیدی در جهان هیبریدی خواهد بود.

با وجود این که روی‌آوردن بشر به سمت استفاده از خودروهای هیبریدی به نفع محیط‌زیست خواهد بود، اما این خودروها بدون اشکال هم نیست.

اصلی‌ترین مشکل پیش‌روی گسترش استفاده از خودروهای هیبریدی، وزن و حجم زیاد باتری‌های آنهاست البته پیشرفت‌های اخیر در زمینه باتری‌های لیتیوم ‌ـ ‌یونی سبب کاهش چشمگیر حجم آنها شده است.

راه‌حل دیگری هم در این میان ارائه شده و آن هم ذخیره انرژی روی بدنه خودرو است.

در حال حاضر، 9 شرکت بزرگ خودروسازی در اروپا در حال پژوهش و ساخت صفحاتی هستند که می‌توانند انرژی را بهتر و سریع‌تر از باتری‌های معمولی در خود ذخیره کنند.

این صفحات از فیبر پلیمری و کربن ساخته می‌شوند و از مقاومت کافی برای به‌کارگیری در بدنه خودرو برخوردارند.

استفاده از این صفحات می‌تواند تا 15 درصد از وزن خودروهای هیبریدی بکاهد. این صفحات می‌تواند انرژی حاصل از ترمز‌کردن را جذب کند و همچنین با اتصال آنها به برق نیز امکان شارژ‌شدن می‌یابند.

استفاده از این صفحات ضمن کاهش حجم خودروها، از هدر رفتن انرژی صرف‌شده به دلیل آن حجم زیاد نیز جلوگیری می‌کند. شرکت تویوتا نیز پروژه‌ای برای کار روی این صفحات را دنبال می‌کند.

البته این شرکت هدفی بالاتر را برگزیده و آن هم طراحی صفحاتی است که ضمن دارا بودن ویژگی‌های گفته شده بالا بتواند انرژی خورشیدی را نیز جذب کرده و سبک‌تر از نمونه‌های مشابه خود باشد.

خودروهایی که در جاده با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند

برخی تولیدکنندگان بزرگ خودرو به‌طور جدی در حال بررسی و آزمودن دو فناوری مهمی هستند که به وسیله آن خودروها می‌توانند با یکدیگر و نیز با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند.

فرض کنید به چهارراهی نزدیک می‌شوید و یک خودروی دیگر بی‌توجه به چراغ قرمز بسرعت در حال حرکت است.

شما در ابتدا اصلا متوجه این خودرو نمی‌شوید، اما خودروی شما سیگنال هشداری را از این خودرو دریافت می‌کند و شما را از احتمال بروز تصادف آگاه می‌کند حتی این سیگنال ممکن است به صورت خودکار سبب توقف خودروی شما شده تا به این ترتیب تصادفی شکل نگیرد.

پژوهشگران، این فناوری را ارتباط خودرو با خودرو یا به‌طور اختصاری V2V نامگذاری کرده‌اند. برخی شرکت‌های خودروسازی نظیر فورد در حال حاضر در حال بررسی و آزمودن این فناوری هستند.

ارتباط خودرو با خودرو از سیگنال‌های بی‌سیم برای تبادل اطلاعات بین خودروها استفاده می‌کند. این سیگنال‌ها دربردارنده اطلاعاتی در مورد موقعیت، سرعت و نیز مسیر حرکت هر یک خواهد بود.

هر خودرو یکسری سیگنال را به خودروهای مجاور ارسال کرده و در عوض سیگنال‌هایی نیز از آنها دریافت می​کند و به این ترتیب فاصله استاندارد بین آنها رعایت شده و احتمال بروز تصادف به حداقل می‌رسد.

همچنین دانشمندان در موسسه فناوری ماساچوست در حال طراحی نوعی الگوریتم هستند که بر اساس اطلاعات دریافتی از خودروهای دیگر می‌تواند در صورت بروز خطری جدی نظیر ظاهر‌شدن خودرویی دیگر در برابر ما، تصمیمی درست برای حفظ امنیت خودرو و سرنشینان اتخاذ کند.

مطالعه‌ای که توسط یک سازمان دولتی در ایالات متحده در سال 2010 انجام شده نشان می‌دهد این فناوری می‌تواند به صورت بالقوه از 79 درصد تصادفات جاده‌ای جلوگیری کند.

اما ارتباط خودرو با خودرو تنها راه‌حل پیش‌بینی‌شده نیست. ارتباط خودرو با زیرساخت ـ که به صورت اختصاری V2I نامیده می‌شود ـ نیز در پروژه‌های جاری برخی شرکت‌ها جای دارد.

خودروهای مجهز به این فناوری می‌توانند با علائم جاده‌ای یا مرکز مدیریت ترافیک ارتباط برقرار کرده و به این شکل بهترین مسیر برای حرکت را دریافت کنند.

مطالعه قبلی نشان می‌دهد استفاده از این فناوری در کنار بهره‌گیری از فناوری ارتباط خودرو با خودرو می‌تواند بروز تصادفات در جاده‌ها را تا 81 درصد کاهش دهد.

خودروهای بدون راننده

خودروهایی که برای حرکت نیازی به راننده ندارند، پدیده جدیدی نیست. تاکنون خودروهایی ساخته شده ‌است که می‌توانند بدون هدایت انسان به صورت خودکار در گوشه‌ای پارک شوند.

به هر حال به نظر می‌رسد به فناوری ساخت خودروهایی که به کلی نیازی به راننده ندارند بسیار نزدیک شده‌ایم.

مدتی پیش بود که شرکت گوگل نخستین خودروهای بدون نیاز به راننده را مورد آزمون قرار داد. این خودروها نه‌تنها تصاویری از جاده‌هایی که از آنها عبور می‌کردند ضبط می‌کردند، بلکه نقشه‌های رایانه‌ای آنها نیز می‌توانست علائم جاده‌ای را مشاهده کرده و از وجود مسیرهای مختلف و چراغ‌های راهنمایی موجود، قبل از این که توسط انسان قابل مشاهده باشد آگاه شوند.

این خودروها با استفاده از لیزر، رادار و دوربین می‌توانستند با سرعتی بسیار بیشتر از یک انسان به تحلیل و بررسی اطلاعات دریافتی بپردازند.

اگر خودروهای بدون راننده به تولید انبوه برسند، در زمانی که صرف جابه‌جایی می‌شود صرفه‌جویی خواهد شد.

هر ساله در ایالات متحده حدود صد ساعت از وقت هر شهروند در ترافیک به هدر می‌رود. حال آن‌که خودروهای بدون راننده می‌تواند در فاصله نزدیکی از هم حرکت کرده و در نتیجه ضمن کاهش احتمال بروز تصادف، زمان کمتری را در ترافیک سپری کند.

کیسه‌های هوایی که به توقف خودرو کمک می‌کند

از وقتی کیسه‌های هوا در ساخت خودروها همگانی شد، شاهد تنوع زیادی در ساخت این محصول نبودیم، اما امروزه کیسه‌های هوای مختلفی برای بخش‌های مختلف بدن سرنشین طراحی شده است.

عملکرد، سرعت در باز‌شدن و مواد به کار رفته در این کیسه‌های هوا هر روز بهتر می‌شود. حالا کار تا جایی پیش رفته که به نظر می‌رسد کیسه‌های هوای آینده فقط به داخل خودرو محدود نشود.

شرکت مرسدس بنز نوعی کیسه هوای جدید طراحی کرده که در زیر خودرو نصب می‌شود و قبل از بروز تصادف سبب توقف خودرو می‌شود.

این کیسه‌های هوا بخشی از سیستم پیشرفته ایمنی طراحی شده توسط این شرکت است که در صورتی که حسگرهای خودرو بروز تصادف را اجتناب‌ناپذیر بداند عمل می‌کند.

این کیسه‌های هوا دارای لایه‌ای مقاوم در برابر اصطکاک است و می‌توانند سرعت توقف خودرو را تا دو برابر افزایش دهد.

همچنین این کیسه‌های هوا سبب می‌شود خودرو هشت سانتی‌متر از سطح زمین بالاتر رفته و به این شکل از حرکت به سمت پایین سرنشینان و بیرون آمدن آنها از زیر کمربند ایمنی جلوگیری کند.

یکی از ویژگی‌های برجسته این فناوری این است که از سیستم ایمنی فعلی خودرو بهره می‌گیرد. البته چند سالی می‌شود شرکت بنز روی این فناوری کار می‌کند و هنوز از آن در هیچ یک از محصولات خود استفاده نکرده است.

برخی کارشناسان امیدوارند که این فناوری تا چند سال دیگر در اختیار عموم قرار گیرد.

واقعیت افزوده روی داشبورد

امروزه دستگاه‌های رهیاب که بر اساس سیستم جی.پی.اس عمل می‌کنند، راننده را در یافتن مسیر مناسب یاری می‌کنند.

همچنین برخی از انواع خودروهای گرانقیمت نیز مجهز به فناوری نمایش اطلاعات بر شیشه جلوی راننده هستند، اما در آینده‌ای نه‌چندان دور خودروها می‌توانند اجسامی را که در برابر آنها قرار دارد شناسایی و اطلاعاتی در مورد آنها روی شیشه جلوی راننده نمایش دهند.

فناوری نمایش اطلاعات در کنار تصویری که مشاهده می‌کنیم در اصطلاح «واقعیت افزوده» نامیده می‌شود.

داشبوردهای مجهز به این فناوری نیز عملکرد مشابهی دارد. چندی پیش شرکت بی.ام.دبلیو در برخی خودروهای تولیدی خود از این فناوری استفاده کرد تا برخی اطلاعات پایه روی شیشه جلوی راننده پدیدار شود.

البته این شرکت همچنان در حال کار برای توسعه این فناوری است تا توانایی شناسایی اجسامی که در برابر آن قرار دارد و فاصله آنها از خودرو را نیز به فناوری فعلی خود بیفزاید.

اما این فناوری چه فوایدی دارد؟ فرض کنید در مسیری حرکت می‌کنید و ناگهان جعبه‌ای قرمز رنگ در مسیر حرکت شما می‌افتد.

این فناوری به شما نشان می‌دهد چقدر می‌توانید در خط کناری حرکت کنید به‌طوری که هم از کنار این جعبه عبور کنید و هم به خودرویی که در مسیر کناری جلوتر از شما است، برخورد نکنید البته شرکت بی.ام.دبلیو فعالیت در حوزه واقعیت افزوده را تنها برای کمک به راننده‌ها محدود نکرده است.

این شرکت نوعی عینک طراحی کرده است که وقتی فرد مکانیک آن را به چشم می‌زند و به موتور خودرو نگاه می‌کند، بخش‌هایی که نیاز به تعمیر دارند و نیز دستور‌العمل‌های گام به گام برای تعمیر آن روی عینک نقش می‌بندد.

در این میان، شرکت تویوتا نیز بیکار ننشسته و نوعی از فناوری واقعیت افزوده را برای سایر سرنشینان خودرو طراحی کرده که به آنها امکان انتخاب اجسامی را که بیرون از خودرو می‌بینند و دریافت اطلاعاتی نظیر فاصله تا آن را می‌دهد. این فناوری از پنجره‌های لمسی طراحی شده توسط تویوتا بهره می‌گیرد.

منبع: howstuffworks 
مترجم: صالح سپهری‌فر